ITPP2/443-953a/09/MD

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 6 listopada 2009 r. (data wpływu 9 listopada 2009 r.), uzupełnionym w dniu 25 stycznia 2010 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia w deklaracji VAT-7 nabycia od kontrahenta duńskiego urządzenia wraz z jego montażem - jest prawidłowe

Uzasadnienie

W dniu 9 listopada 2009 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 25 stycznia 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia w deklaracji VAT-7 nabycia od kontrahenta duńskiego urządzenia wraz z jego montażem.

W przedmiotowym wniosku, oraz jego uzupełnieniu, został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Będąc czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, posiadającym tzw. NIP unijny, prowadzi Pani działalność gospodarczą (usługi transportu towarów). Usługi transportowe świadczone są na rzecz podmiotu duńskiego, który również posiada ww. NIP. Podmiot duński zbył na Pani rzecz urządzenie (comlog), które monitoruje Pani pracę, mierząc przejechane kilometry. Montaż urządzenia w Pani samochodzie miał miejsce na terytorium Danii i polegał na wykonaniu prostych czynności, umożliwiających funkcjonowanie tego urządzenia zgodnie z jego przeznaczeniem. Nabywając tą usługę podała Pani numer identyfikacji podatkowej poprzedzony kodem PL. Za nabycie ww. urządzenia została Pani „obciążona” fakturą (bez duńskiego podatku) oraz odrębną fakturą za jego montaż (bez duńskiego podatku).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

W jaki sposób powinna Pani rozliczyć w deklaracji VAT-7 fakturę za urządzenie (comlog) oraz fakturę za montaż tego urządzenia...

Zdaniem Wnioskodawcy, faktura za urządzenie, jak i jego montaż, nie powinna być rozliczona w deklaracji VAT-7, ponieważ „wszystko wystąpiło na terenie Danii”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) – zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2. eksport towarów;

3. import towarów;

4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Świadczenie składające się co najmniej z dwóch czynności, które z ekonomicznego punktu widzenia tworzy jedną całość, nie powinno być w sposób nieuzasadniony dzielone. Należy zatem ustalić zasadnicze cechy transakcji w celu określenia, czy w danym przypadku ma miejsce dostawa towaru, czy też świadczenie usługi. Pojedyncze świadczenie ma miejsce przede wszystkim wtedy, gdy jedną lub więcej czynności uznaje się za czynność zasadniczą, podczas gdy inne działania traktuje się jako elementy pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do czynności głównej. Usługę należy uznać za czynność pomocniczą, jeżeli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego zrealizowania (wykorzystania) czynności zasadniczej (tu: dostawy towarów).

Z uwagi na kompleksowy charakter czynności wykonanych na Pani rzecz, które są funkcjonalnie ze sobą związane i których docelowy skutek byłby trudny do zrealizowania, zakładając ich odrębność, należy uznać, że są one świadczeniem jednej zasadniczej czynności, której konstytutywnym elementem jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, wspomaganej wykonywaniem niezbędnej czynności dodatkowej.

W świetle art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

W myśl ust. 2 ww. artykułu, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

1. nabywcą towarów jest:

1. podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,

2. osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a)

1. z zastrzeżeniem art. 10;

2. dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a).

W świetle dyspozycji art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy, towarów, które są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, przez dokonującego ich dostawy lub przez podmiot działający na jego rzecz - miejsce, w którym towary są instalowane lub montowane; nie uznaje się za instalację lub montaż prostych czynności umożliwiających funkcjonowanie montowanego lub instalowanego towaru zgodnie z jego przeznaczeniem;

Ust. 1 pkt 3 ww. artykułu, stanowi, że miejscem dostawy towarów, w przypadku towarów niewysyłanych ani nietransportowanych, jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że duński podmiot, obciążył Panią za dostawę urządzenia mierzącego przejechane kilometry (comlog) i jego montaż w Pani samochodzie. Montaż urządzenia miał miejsce na terytorium Danii i polegał na wykonaniu prostych czynności, umożliwiających funkcjonowanie tego urządzenia zgodnie z jego przeznaczeniem. Nabywając tą usługę podała Pani numer identyfikacji podatkowej poprzedzony kodem PL. Wystawione faktury (odrębna za dostawę, odrębna za montaż) nie zawierają duńskiego podatku.

Na tym tle powzięła Pani wątpliwość dotyczącą sposobu rozliczenia w deklaracji VAT-7 ww. transakcji.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny, powołane regulacje podatkowe, w tym przede wszystkim treść przepisów definiujących czynność wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów oraz kładąc nacisk na towarowy charakter przedmiotowej transakcji (mimo odrębnego „zafakturowania” przez kontrahenta jej części usługowej), należy uznać, iż nie wypełniła ona przesłanek dla uznania jej za wewnątrzwspólnotowe nabycie na terytorium kraju. Z chwilą bowiem zamontowania urządzenia, o którym mowa we wniosku, w Pani samochodzie straciło ono przymiot samodzielności. Zatem trudno jest mówić, że było ono wysyłane lub transportowane jako odrębny towar (również w ramach dostawy wraz z montażem lub instalacją, o której mowa w art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy).

Tym samym przedmiotowa czynność, w świetle reguły określonej w art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy, pozostaje poza zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski i nie może być przez Panią rozliczana w deklaracji VAT-7 .

Końcowo informuje się, że kwestie rozliczenia w deklaracji VAT-7 faktury za usługę najmu naczepy nabytej od duńskiego kontrahenta oraz sposobu dokumentowania oraz konieczności wykazania w deklaracji usług transportowych świadczonych poza terytorium kraju, zostały rozstrzygnięte w interpretacjach indywidualnych odpowiednio nr ITPP2/443-953b/09/MD oraz nr ITPP2/443-953c/09/MD.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.