ILPP2/443-559/10-2/ISN

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 31 marca 2010 r. (data wpływu 16 kwietnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usług spedycyjno-logistycznych dla kontrahentów posiadających siedziby poza terytorium Polski - jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 16 kwietnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usług spedycyjno-logistycznych dla kontrahentów posiadających siedziby poza terytorium Polski.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca świadczy na rzecz swoich kontrahentów kompleksowe usługi spedycyjno -logistyczne. Świadczone przez niego usługi obejmują:

1. przyjmowanie powierzonych towarów do składu celnego, składowanie ich na regałach, wydawanie klientowi kontrahenta Spółki zgodnie z zamówieniami oraz dodatkowe czynności związane z obsługą towarów m.in.: ich rozładowywanie, obsługiwanie zamówień klienta kontrahentów, oznaczanie, przepakowywanie, pakowanie i przygotowanie towarów do wydania/wysyłki, obsługiwanie procesu fakturowania i zapewnienie obiegu informacji pomiędzy Zainteresowanym, kontrahentem oraz klientem kontrahenta, któremu towary są przekazywane itp.,

2. usługi celne świadczone w charakterze przedstawiciela kontrahenta - dopełnianie formalności związanych z wprowadzaniem towarów do składu celnego,

3. usługi transportowe - m.in. przewóz towarów z miejsca ich składowania do miejsca wskazanego przez klienta kontrahenta,

4. usługi testowania sprzętu elektronicznego (w zakresie powierzonych towarów) oraz inne w zależności od potrzeb kontrahenta.

Zainteresowany wystawia swoim kontrahentom faktury na wskazane kompleksowe usługi spedycyjno-logistyczne za poszczególne okresy rozliczeniowe. Faktury są wystawiane na rzecz zagranicznych kontrahentów z siedzibą poza terytorium Polski.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie

Czy świadczenie przez Wnioskodawcę usług wskazanych w stanie faktycznym na rzecz kontrahentów z siedzibą poza terytorium Polski, nie podlega na podstawie art. 28b ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce...

Zdaniem Wnioskodawcy, świadczenie usług wskazanych w stanie faktycznym na rzecz kontrahentów z siedzibą poza terytorium Polski nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce, na podstawie art. 28b ustawy o VAT.

Art. 28b ustawy o VAT precyzuje ogólną zasadę dotyczącą miejsca świadczenia usług na rzecz podatników.

Zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy o VAT, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę (lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniami wskazanymi w ustawie). Zgodnie z definicją podatnika zawartą w art. 28a ust. 1a ustawy o VAT, podatnikami są podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą. w omawianym przypadku, kontrahenci Spółki są bezsprzecznie podmiotami prowadzącymi działalność gospodarczą więc jednocześnie są podatnikami, o których mowa w art. 28b ust. 1 ustawy o VAT. w związku z czym, w przypadku, gdy zagraniczni usługobiorcy posiadają siedzibę poza terytorium Polski, miejscem świadczenia usług Zainteresowanego jest miejsce siedziby usługobiorców. w konsekwencji, usługi te nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce.

Wnioskodawca wskazał, iż w odniesieniu do usług wskazanych w stanie faktycznym nie znajdą zastosowania wyjątki od ogólnej reguły wskazanej w art. 28b ust. 1 ustawy o VAT. Spółka świadczy bowiem kompleksowe usługi spedycyjno-logistyczne, a taki rodzaj usług nie został wskazany w żadnym z uregulowań szczególnych, odmiennie określającym miejsce świadczenia usług. w szczególności, usługi świadczone przez Zainteresowanego nie stanowią usług o których mowa w art. 28e ustawy o VAT, tzn. usług związanych z nieruchomościami (do tego rodzaju usług ustawodawca zalicza m.in. usługi świadczone przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego).

Dla celów opodatkowania podatkiem VAT czynności wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach kompleksowej usługi wsparcia transportu towarów od jego kontrahenta do klienta tego kontrahenta (w tym przyjęcie towarów do składu celnego, przechowywanie ich i wydawanie klientowi kontrahenta, jak również usługi dodatkowe, takie jak usługi celne lub usługi testowania sprzętu) stanowią elementy kompleksowej usługi spedycyjno-logistycznej (spedycyjno-transportowej), której miejsce opodatkowania powinno być określane na zasadach ogólnych wskazanych w art. 28b ust. 1 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2. eksport towarów;

3. import towarów;

4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca świadczy na rzecz zagranicznych kontrahentów z siedzibą poza terytorium Polski, kompleksowe usługi spedycyjno-logistyczne, które obejmują:

1. przyjmowanie powierzonych towarów do składu celnego, składowanie ich na regałach, wydawanie klientowi kontrahenta Spółki zgodnie z zamówieniami oraz dodatkowe czynności związane z obsługą towarów m.in.: ich rozładowywanie, obsługiwanie zamówień klienta kontrahentów, oznaczanie, przepakowywanie, pakowanie i przygotowanie towarów do wydania/wysyłki, obsługiwanie procesu fakturowania i zapewnienie obiegu informacji pomiędzy Zainteresowanym, kontrahentem oraz klientem kontrahenta, któremu towary są przekazywane itp.,

2. usługi celne świadczone w charakterze przedstawiciela kontrahenta - dopełnianie formalności związanych z wprowadzaniem towarów do składu celnego,

3. usługi transportowe - m.in. przewóz towarów z miejsca ich składowania do miejsca wskazanego przez klienta kontrahenta,

4. usługi testowania sprzętu elektronicznego (w zakresie powierzonych towarów) oraz inne w zależności od potrzeb kontrahenta.

W znaczeniu słownikowym spedycja, to ogół czynności, których celem jest zorganizowanie przewozu rzeczy.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia spedycja, dlatego też należy odwołać się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. u. Nr 16, poz. 93 ze zm.).

Zgodnie z art. 794 § 1 ustawy Kodeks cywilny, przez umowę spedycji spedytor zobowiązuje się za wynagrodzeniem w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa do wysłania lub odbioru przesyłki albo do dokonania innych usług związanych z jej przewozem.

Spedytor oprócz wysłania lub odbioru przesyłki zobowiązany jest m.in. do:

1. podejmowania czynności potrzebnych do uzyskania zwrotu nienależnie pobranych sum z tytułu przewoźnego, cła i innych należności związanych z przewozem przesyłki,

2. podejmowania czynności potrzebnych do zabezpieczenia praw dającego zlecenie lub osoby przez niego wskazanej względem przewoźnika albo innego spedytora,

3. ponoszenia odpowiedzialności za przewoźników i dalszych spedytorów, którymi posługuje się przy wykonywaniu zlecenia.

Z art. 800 ww. ustawy wynika, że spedytor może sam dokonać przewozu. w tym wypadku spedytor ma jednocześnie prawa i obowiązki przewoźnika.

W świetle powyższego spedycją jest każda działalność gospodarcza polegająca na organizowaniu przewozu ładunków na zlecenie osoby prawnej lub fizycznej i na wykonaniu niezbędnej grupy czynności dodatkowych, wynikających ze specyfiki zlecenia.

Wskazać należy, że działalność spedycyjna obejmuje swoim zasięgiem szereg czynności, które umownie dzieli się na

* czynności wykonywane przez spedytora - nazywane spedycją właściwą,

* czynności organizowane przez spedytora, w skład których wchodzą czynności przemieszczania i czynności dodatkowe.

Za spedycję właściwą uważa się wykonywanie następujących czynności:

* przyjmowanie zleceń spedycyjnych i udzielanie porad związanych z procesami spedycyjnymi,

* wybór środka transportu,

* zawieranie umów o przewóz,

* ubezpieczanie przesyłki,

* sporządzanie dokumentacji transportowej,

* odbiór przesyłki od nadawcy,

* przygotowanie przesyłki do przewozu,

* nadanie przesyłki na środek transportu wraz z dokumentacją transportową,

* odbiór przesyłki ze środka transportowego oraz właściwej dokumentacji,

* odprawa celna,

* przekazanie przesyłki odbiorcy.

Spedytor organizując czynności przemieszczania, staje się odpowiedzialny za wykonanie na rzecz przesyłki: dowozu, odwozu, przewozu, załadunku, wyładunku, przeładunku.

Spedycja obejmuje również czynności dodatkowe takie jak: składowanie przesyłki, podjęcie należności za dostarczoną przesyłkę, przeprowadzenie cesji praw do przesyłki, sprzedaż przesyłki.

Z kolei logistyka jest terminem opisującym proces planowania, realizowania i kontrolowania sprawnego i efektywnego ekonomicznie przepływu surowców, materiałów, wyrobów gotowych oraz odpowiedniej informacji z punktu pochodzenia do punkt konsumpcji w celu zaspokojenia wymagania klienta. Działania logistyczne mogą obejmować: obsługę klienta, prognozowanie popytu, przepływ informacji, kontrolę zapasów, czynności manipulacyjne, realizowanie zamówień, czynności reparacyjne i zaopatrywanie w części, lokalizację zakładów produkcyjnych i składów, procesy zaopatrzeniowe, pakowanie, obsługę zwrotów, gospodarowanie odpadami, transport i składowanie.

Mając na uwadze powyższe oraz opis sprawy stwierdzić należy, iż Spółka świadczy na rzecz kontrahentów zagranicznych z siedzibą poza terytorium Polski, kompleksowe usługi spedycyjno-logistyczne.

W przypadku świadczenia usług, bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy dane świadczenie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Stosownie do art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

1. ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:

1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,

2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;

2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Powyższy artykuł wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji, jest podmiot wykonujący samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej wynikającej z art. 15 ust. 2 ustawy, zgodnie z którym działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Wnioskodawca w opisie sprawy powołując definicję podatnika uregulowaną w art. 28a ust. 1a ustawy stwierdził, iż w omawianym przypadku jego kontrahenci są bezsprzecznie podmiotami prowadzącymi działalność gospodarczą, więc jednocześnie są podatnikami, o których mowa w art. 28b ust. 1 ustawy.

Z opisu sprawy wynika zatem, że kontrahenci Zainteresowanego spełniają powyższą definicję podatnika.

Stosownie do art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n.

W przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba lub stałe miejsce zamieszkania, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności (art. 28b ust. 2 ustawy).

Ustawodawca wprowadzając wskazane w art. 28b ust. 1 ustawy wyłączenia, wymienił przypadki, dla których występuje inne niż określone w tym artykule miejsce świadczenia usług.

Dokonując analizy tego przepisu stwierdzić należy, że zawarte w nim wyłączenia nie mają zastosowania w niniejszej sprawie. Miejsce świadczenia przedmiotowych usług należy ustalić więc na podstawie zasady ogólnej, wyrażonej w tym artykule.

Zgodnie z tym przepisem, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, a więc w tym przypadku miejscem opodatkowania usług świadczonych przez Spółkę są terytoria państw, na których usługobiorcy posiadają swoje siedziby.

Reasumując, usługi spedycyjno-logistyczne wykonywane przez Zainteresowanego dla podatników z siedzibami poza terytorium Polski, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, bowiem miejscem ich świadczenia w myśl art. 28b ust. 1 ustawy, nie jest terytorium kraju.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego w zakresie miejsca świadczenia usług spedycyjno-logistycznych dla kontrahentów posiadających siedziby poza terytorium Polski. Natomiast stan faktyczny w części dotyczącej miejsca świadczenia usług spedycyjno-logistycznych dla kontrahentów posiadających siedziby poza terytorium Polski, zarejestrowanych w Polsce dla potrzeb podatku VAT został rozstrzygnięty w odrębnej interpretacji indywidualnej z dnia 15 czerwca 2010 r. Nr ILPP2/443 -559/10-3/ISN.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.