ILPP2/443-1822/10-2/ISN

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 8 listopada 2010 r. (data wpływu 10 listopada 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uwzględnienia otrzymanej zaliczki przy obliczaniu limitu sprzedaży wysyłkowej – jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 10 listopada 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uwzględnienia otrzymanej zaliczki przy obliczaniu limitu sprzedaży wysyłkowej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Dokonuje ona dostawy towarów z terytorium kraju na terytorium Niemiec, na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Sprzedaż wysyłkowa z terytorium kraju, w zależności od osiągniętego z tego tytułu obrotu, może być opodatkowana w Polsce lub w kraju nabywcy towaru. Dotychczas sprzedaż wysyłkowa z terytorium kraju była opodatkowana w Polsce, gdyż całkowita wartość sprzedawanych towarów (bez podatku) do Niemiec nie przekroczyła limitu ustalonego dla ww. transakcji (100 tyś. Euro). Obecnie istnieje prawdopodobieństwo przekroczenia tego limitu, a więc Zainteresowana będzie zobowiązana do zarejestrowania się jako podatnik podatku od wartości dodanej na terytorium kraju członkowskiego, do którego dokonywana będzie dostawa towarów oraz opodatkowania dostaw w kraju przeznaczenia do końca roku podatkowego oraz w roku następnym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku otrzymania świadczenia przed wykonaniem dostawy (zaliczka) przyjmuje się, że obrót został wykonany i należy go uwzględnić przy obliczaniu limitu sprzedaży wysyłkowej...

Zdaniem Wnioskodawczyni, do limitu sprzedaży wysyłkowej zaliczane są otrzymane świadczenia przed wykonaniem dostawy (zaliczka), gdyż obrót został wykonany i należy go uwzględnić przy obliczaniu limitu, jako że podatek już powstał. Co do zasady, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi. Jeżeli dostawa towarów lub wykonanie usługi powinno być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później niż w 7 dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi. w przypadku sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju obowiązek podatkowy nie został uregulowany w sposób szczególny. z art. 106 ust. 5 ustawy o VAT wynika obowiązek udokumentowania fakturą sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju, nawet jeśli nabywcą jest osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej. Zatem faktura (obrót), która prowadzi do przekroczenia limitu, opodatkowana jest już w kraju docelowym (w tym przypadku w Niemczech).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

eksport towarów;

import towarów;

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawczyni jako zarejestrowany podatnik VAT czynny dokonuje sprzedaży wysyłkowej towarów z terytorium kraju na terytorium Niemiec, na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej.

Na mocy art. 2 pkt 23 ustawy przez sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju – rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych przez podatnika podatku od towarów i usług lub na jego rzecz z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które jest państwem przeznaczenia dla wysyłanego lub transportowanego towaru, pod warunkiem że dostawa dokonywana jest na rzecz:

podatnika podatku od wartości dodanej lub osoby prawnej niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej, którzy nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9, lub

innego niż wymieniony w lit. a podmiotu niebędącego podatnikiem podatku od wartości dodanej.

W przypadku sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju dostawę towarów uznaje się za dokonaną na terytorium państwa członkowskiego przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów, z zastrzeżeniem ust. 2 – art. 23 ust. 1 ustawy.

Na mocy art. 23 ust. 2 ustawy, w przypadku sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju dostawę towarów uznaje się za dokonaną na terytorium kraju, jeżeli całkowita wartość towarów innych niż wyroby akcyzowe wysyłanych lub transportowanych do tego samego państwa członkowskiego w ramach sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju, pomniejszona o kwotę podatku, jest mniejsza lub równa w danym roku od kwoty wyrażonej w złotych, odpowiadającej kwocie ustalonej przez państwo członkowskie przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów.

W świetle regulacji art. 23 ust. 3 ustawy, przepis ust. 2 stosuje się pod warunkiem, że całkowita wartość towarów innych niż wyroby akcyzowe wysyłanych lub transportowanych do tego samego państwa członkowskiego w ramach sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju, pomniejszona o kwotę podatku, nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty wyrażonej w złotych odpowiadającej kwocie ustalonej przez państwo członkowskie przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów.

W przypadku przekroczenia kwoty, o której mowa w ust. 2, miejsce opodatkowania na terytorium państwa członkowskiego przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów obowiązuje, począwszy od dostawy, którą przekroczono tę kwotę – art. 23 ust. 4 ustawy.

Podstawowym elementem wpływającym na istnienie obowiązku opodatkowania przez podatnika dostaw realizowanych w systemie sprzedaży wysyłkowej z terytorium Polski, jest limit ustalony przez dane państwo członkowskie dla sprzedaży wysyłkowej na terytorium tego państwa. Oznacza to, że podatnik, którego sprzedaż towarów wysyłanych lub transportowanych na terytorium danego państwa członkowskiego nie przekroczy tego limitu, może dokonywać dostaw towarów w ramach sprzedaży wysyłkowej i jednocześnie nie płacić podatku w tym państwie członkowskim. Na potrzeby sprawdzenia, czy podatnik polski przekroczył wartość limitu, wartość sprzedaży towarów wysyłanych do danego państwa członkowskiego pomniejsza się o wartość sprzedaży wynikającej z dostawy wyrobów akcyzowych zharmonizowanych, gdyż te ostatnie zawsze podlegają opodatkowaniu na terytorium państwa przeznaczenia.

Polski podatnik kontroluje ewentualne przekroczenie limitu w poprzednim roku podatkowym i jeśli go nie przekroczył, wówczas w bieżącym roku opodatkowuje sprzedaż wysyłkową w Polsce.

Opodatkowanie w Polsce kończy się w momencie, gdy wartość sprzedaży wysyłkowej podatnika w bieżącym roku przekroczyła kwotę limitu ustaloną w danym państwie.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest sytuacja, gdy na poczet dokonywanej przez Zainteresowaną sprzedaży wysyłkowej ma ona otrzymać zaliczkę przed wykonaniem dostawy towaru.

Dla rozstrzygnięcia, czy obrót z tytułu otrzymanej zaliczki należy uwzględnić przy obliczaniu limitu sprzedaży wysyłkowej, w pierwszej kolejności należy przeanalizować przepisy dotyczące momentu powstania obowiązku podatkowego, które ustawodawca zawarł w art. 19 ustawy.

Na mocy art. 19 ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi – art. 19 ust. 4 ustawy.

Ogólna zasada wynikająca z ustawy o podatku od towarów i usług wskazuje, iż obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru, wykonania usługi lub wystawienia faktury VAT (pod warunkiem, że została wystawiona do 7. dnia od wydania towaru lub wykonania usługi). Jednakże, od tej zasady ustawodawca określił szereg wyjątków, ustalających w sposób odmienny moment powstania obowiązku podatkowego (uzależniony, np.: od formy wydania towaru, rodzaju transakcji, otrzymania zapłaty itp.).

Stosownie do art. 19 ust. 11 ustawy, jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części.

W tym miejscu należy wyjaśnić, iż na moment powstania obowiązku podatkowego konkretyzują się ostatecznie wszelkie istotne elementy stosunku prawnopodatkowego. w tym bowiem momencie ustalone zostają informacje o podmiocie i przedmiocie podatku, miejscu świadczenia, podstawie opodatkowania oraz właściwej stawce.

Zgodnie z powołanymi w niniejszej interpretacji indywidualnej przepisami, zaliczki nie należy traktować jako odrębnej czynności. Zaliczka nie jest bowiem dodatkową czynnością podlegającą opodatkowaniu lecz jest integralnie związana z usługą lub sprzedażą towaru, na poczet której została uiszczona. w przypadku zaliczek ustawodawca określił jedynie inny moment powstania obowiązku podatkowego niż w przypadku sprzedaży świadczonej bez pobrania zaliczki.

Zatem w przypadku otrzymania przez Wnioskodawczynię zaliczki przed wykonaniem dostawy towaru, obowiązek podatkowy powstanie z chwilą jej otrzymania w tej części, w myśl powołanego powyżej przepisu art. 19 ust. 11 ustawy.

Podstawą opodatkowania – według art. 29 ust. 1 ustawy – jest obrót z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

W myśl art. 29 ust. 2 ustawy, w przypadku gdy pobrano zaliczki, zadatki, przedpłaty lub raty, obrotem jest również kwota otrzymanych zaliczek, zadatków, przedpłat lub rat, pomniejszona o przypadającą od nich kwotę podatku. Dotyczy to również otrzymanych zaliczek na dotacje, subwencje i na inne dopłaty o podobnym charakterze.

Wobec powyższego należy stwierdzić, iż otrzymana przez Zainteresowaną zaliczka, stosownie do powołanego przepisu art. 29 ust. 2 ustawy, stanowi obrót.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawczyni dokonuje sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju. Na poczet przyszłej dostawy otrzyma przed jej wykonaniem zaliczkę, która, jak już wcześniej wskazano, spowoduje powstanie obowiązku podatkowego stosownie do art. 19 ust. 11 ustawy, oraz która stanowić będzie obrót w myśl regulacji art. 29 ust. 2 ustawy.

Tym samym stwierdzić należy, iż obrót który powstanie z tytułu otrzymanej zaliczki, winien zostać uwzględniony przy obliczaniu limitu sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do części należności otrzymywanych przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi – art. 106 ust. 3 ustawy.

W myśl art. 106 ust. 4 ustawy podatnicy, o których mowa w ust. 1-3, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury.

Z kolei w świetle regulacji zawartej w art. 106 ust. 5 ustawy, przepisu ust. 4 zdanie pierwsze nie stosuje się w przypadku sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz wewnątrzwspólnotowej dostawy nowych środków transportu, które w każdym przypadku muszą być potwierdzone fakturami.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy stwierdzić należy, iż Wnioskodawczyni zobowiązana będzie do udokumentowania otrzymanej zaliczki z tytułu sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju, poprzez wystawienie faktury VAT, zgodnie z powołanymi przepisami.

Reasumując, jeżeli otrzymana zaliczka (udokumentowana wystawioną fakturą VAT) spowoduje przekroczenie limitu sprzedaży wysyłkowej na terytorium państwa członkowskiego przeznaczenia towarów, Zainteresowana będzie zobowiązana otrzymaną zaliczkę (którą przekroczono limit) opodatkować na terytorium tego państwa członkowskiego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.