1.
Obsługa izby zatrzymań niezwłocznie zawiadamia:
1)
komendanta właściwej terytorialnie jednostki organizacyjnej Żandarmerii Wojskowej lub prokuratora wojskowego o każdym przypadku popełnienia przez osadzonego przestępstwa lub wykroczenia;
2)
dowódcę jednostki wojskowej, w której żołnierz pełnił służbę wojskową przed osadzeniem, o każdym przypadku popełnienia przez tego żołnierza przestępstwa, wykroczenia lub przewinienia dyscyplinarnego.
2.
Obsługa izby zatrzymań niezwłocznie zawiadamia komendanta właściwej terytorialnie jednostki organizacyjnej Żandarmerii Wojskowej, wojskowy organ porządkowy albo oficera dyżurnego okrętu wojennego, jeżeli stwierdzono, że:
1)
osadzony ma:
a) obrażenia ciała powstałe z przyczyn innych niż naturalne,
b) narzędzia lub inne przedmioty, co do których może zachodzić uzasadnione przypuszczenie, że służyły lub mogły być przeznaczone do popełnienia czynu zabronionego albo pochodzą z popełnienia takiego czynu;
a) obrażenia ciała powstałe z przyczyn innych niż naturalne,
b) narzędzia lub inne przedmioty, co do których może zachodzić uzasadnione przypuszczenie, że służyły lub mogły być przeznaczone do popełnienia czynu zabronionego albo pochodzą z popełnienia takiego czynu;
2)
powstały inne okoliczności uzasadniające przypuszczenie, że popełniono czyn zabroniony.
3.
Jeżeli stwierdzono zgon osadzonego, obsługa izby zatrzymań niezwłocznie zawiadamia:
1)
lekarza;
2)
komendanta właściwej terytorialnie jednostki organizacyjnej Żandarmerii Wojskowej i prokuratora wojskowego;
3)
odpowiednio dowódcę jednostki wojskowej, w której żołnierz pełnił służbę wojskową przed osadzeniem, lub dowódcę okrętu wojennego, na którym pełnił służbę.
