1.
Osadzonemu należy zapewnić pomoc lekarską, jeżeli zachodzi uzasadniona obawa, że znajduje się on w stanie zagrażającym życiu lub zdrowiu, a w szczególności wtedy gdy:
1)
ma widoczne obrażenia ciała lub stracił przytomność;
2)
oświadczył, że cierpi na schorzenia wymagające stałego lub okresowego leczenia;
3)
z posiadanych informacji wynika, że może być chory zakaźnie.
2.
Jeżeli stwierdza się lub podejrzewa się u osadzonego istotne zakłócenia funkcji zdrowotnych organizmu, natychmiast powiadamia się właściwe służby ratowniczo-medyczne.
