1.
Funkcjonariusze otrzymują następujące dodatki do uposażenia zasadniczego:
1)
dodatek za wieloletnią służbę;
2)
dodatek za stopień służbowy w wysokości uzależnionej od posiadanego stopnia;
3)
dodatek funkcyjny na stanowisku kierowniczym;
4)
dodatki uzasadnione szczególnymi właściwościami, kwalifikacjami i umiejętnościami;
5)
dodatki uzasadnione szczególnymi warunkami pełnienia służby.
2.
Dodatki do uposażenia, o których mowa w ust. 1 oraz w art. 148 dodatkowe należności do wynagrodzenia lub uposażenia ust. 1, ustalane w wysokości miesięcznej są dodatkami o charakterze stałym.
3.
Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, warunki otrzymywania dodatków do uposażenia zasadniczego, o których mowa w ust. 1 pkt 2–5, oraz wysokość dodatków, uwzględniając:
1)
okoliczności uzasadniające przyznanie dodatków;
2)
rodzaje dodatków przysługujących funkcjonariuszowi ze względu na szczególne właściwości, kwalifikacje, umiejętności lub warunki pełnienia służby;
3)
okresowe podwyższenie lub obniżenie tych dodatków.
