1.
Funkcjonariuszowi przyznaje się świadczenie motywacyjne po osiągnięciu:
1)
25 lat służby w Służbie Celno-Skarbowej, ale nie więcej niż 28 lat i 6 miesięcy – w wysokości 1500 zł miesięcznie albo
2)
28 lat i 6 miesięcy służby w Służbie Celno-Skarbowej – w wysokości 2500 zł miesięcznie.
2.
Do stażu służby, o którym mowa w ust. 1, zalicza się okresy:
1)
służby w Służbie Celno-Skarbowej i służby w Służbie Celnej;
2)
służby w Policji, Służbie Kontrwywiadu Wojskowego, Służbie Wywiadu Wojskowego, Centralnym Biurze Antykorupcyjnym, Straży Granicznej, Straży Marszałkowskiej, Służbie Ochrony Państwa, Państwowej Straży Pożarnej, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu i Służbie Więziennej;
3)
traktowane jako równorzędne ze służbą, o której mowa w pkt 1 i 2, wymienione w art. 13 okresy służby funkcjonariuszy w innych formacjach ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Straży Marszałkowskiej, Służby Ochrony Państwa, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Celno-Skarbowej i Służby Więziennej oraz ich rodzin.
3.
Decyzję o przyznaniu lub odmowie przyznania świadczenia motywacyjnego kierownik jednostki organizacyjnej wydaje nie później niż w terminie 30 dni po osiągnięciu przez funkcjonariusza stażu służby, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lub 2.
4.
Decyzję, o której mowa w ust. 3, w przypadku świadczenia motywacyjnego przyznawanego Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej oraz Zastępcy Szefa Krajowej Administracji Skarbowej wydaje minister właściwy do spraw finansów publicznych.
5.
Przed wydaniem decyzji o przyznaniu świadczenia motywacyjnego funkcjonariusz podlega ocenie okresowej, o której mowa w art. 206 ocena okresowa funkcjonariusza w służbie stałej, a w przypadku funkcjonariusza w służbie przygotowawczej opinii, o której mowa w art. 156 opiniowanie funkcjonariusza w okresie służby przygotowawczej, jeżeli od dnia sporządzenia ostatniej tej oceny okresowej lub tej opinii upłynęły co najmniej 3 miesiące. Przepisu nie stosuje się w przypadku świadczenia motywacyjnego przyznawanego Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej oraz Zastępcy Szefa Krajowej Administracji Skarbowej.
6.
Świadczenia motywacyjnego nie przyznaje się funkcjonariuszowi:
1)
w przypadkach, o których mowa w art. 173 przeniesienie funkcjonariusza na niższe stanowisko służbowe ust. 1 pkt 1 albo art. 180 przesłanki fakultatywnego zwolnienia funkcjonariusza ze służby ust. 1 pkt 1 albo pkt 3 albo art. 179 przesłanki obligatoryjnego zwolnienia funkcjonariusza ze służby ust. 1 pkt 4;
2)
przeciwko któremu wszczęto postępowanie karne w sprawie o przestępstwo umyślne ścigane z oskarżenia publicznego lub umyślne przestępstwo skarbowe lub postępowanie dyscyplinarne – do czasu prawomocnego zakończenia tego postępowania;
3)
ukaranemu karą dyscyplinarną – do czasu jej zatarcia;
4)
skazanemu wyrokiem sądu lub w stosunku do którego postępowanie karne zostało warunkowo umorzone – przez okres jednego roku od dnia uprawomocnienia się orzeczenia.
7.
Jeżeli po przyznaniu świadczenia motywacyjnego wystąpią okoliczności, o których mowa w ust. 6, niezwłocznie wydaje się decyzję stwierdzającą ustanie prawa do wypłaty tego świadczenia.
8.
Od decyzji o odmowie przyznania świadczenia motywacyjnego oraz od decyzji stwierdzającej ustanie prawa do wypłaty świadczenia motywacyjnego funkcjonariuszowi przysługuje odwołania w terminie 7 dni od dnia doręczenia decyzji. W przypadku decyzji wydanej przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych albo Szefa Krajowej Administracji Skarbowej przysługuje, w takim samym terminie, wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy.
9.
Świadczenia motywacyjnego nie wypłaca się za okres:
1)
korzystania z urlopu bezpłatnego,
2)
przerw w wykonywaniu obowiązków służbowych, za które funkcjonariusz nie zachował prawa do uposażenia, wymienionych w art. 229 zawieszenie uposażenia funkcjonariuszowi,
3)
zawieszenia w czynnościach służbowych albo tymczasowego aresztowania,
4)
zwolnienia od zajęć służbowych, o którym mowa w art. 233 zwolnienie lekarskie funkcjonariusza ust. 1 pkt 1–4,
5)
innej nieobecności trwającej co najmniej jeden miesiąc
– proporcjonalnie do tego okresu.
– proporcjonalnie do tego okresu.
10.
Świadczenie motywacyjne wypłaca się w każdym kolejnym miesiącu kalendarzowym, począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym wydano decyzję o przyznaniu świadczenia motywacyjnego.
11.
Świadczenie motywacyjne jest płatne z dołu do dziesiątego dnia miesiąca następującego po miesiącu, za który świadczenie motywacyjne przysługuje.
12.
Prawo do wypłaty świadczenia motywacyjnego ustaje w miesiącu, w którym decyzja, o której mowa w ust. 7, stała się ostateczna lub nastąpiło rozwiązanie stosunku służbowego w związku ze zwolnieniem funkcjonariusza ze służby, z jego śmiercią lub zaginięciem. Świadczenia motywacyjnego za ten miesiąc nie wypłaca się.
