1.
Funkcjonariuszowi za służbę pełnioną w danym roku kalendarzowym przysługuje nagroda roczna w wysokości 1/12 uposażenia, uposażenia chorobowego i uposażenia za przedłużony czas służby otrzymanego w roku kalendarzowym, za który nagroda przysługuje.
2.
Nagroda roczna przysługuje, jeżeli funkcjonariusz w danym roku kalendarzowym pełnił służbę przez okres co najmniej 6 miesięcy kalendarzowych. Okresy służby krótsze od miesiąca kalendarzowego sumuje się, przyjmując, że każde 30 dni służby stanowi pełny miesiąc kalendarzowy.
3.
Pełnienie służby przez okres co najmniej 6 miesięcy kalendarzowych warunkujących nabycie prawa do nagrody rocznej nie jest wymagane w przypadku:
1)
gdy w danym roku kalendarzowym stosunek służbowy funkcjonariusza przekształcił się w stosunek pracy na podstawie art. 174 przeniesienie funkcjonariusza do pracy w urzędzie ministra lub w jednostce organizacyjnej KAS ust. 7;
2)
zwolnienia funkcjonariusza ze służby w związku z nabyciem przez niego praw do emerytury lub renty bądź wygaśnięcia jego stosunku służbowego na podstawie art. 182 wygaśnięcie stosunku służbowego funkcjonariusza pkt 1.
4.
Do okresu służby, o którym mowa w ust. 2, warunkującego nabycie prawa do nagrody rocznej w danym roku kalendarzowym wlicza się okresy:
1)
korzystania przez funkcjonariusza:
a) z urlopu wychowawczego, urlopu macierzyńskiego, urlopu ojcowskiego, urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego, dodatkowego urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego, urlopu rodzicielskiego, urlopu opiekuńczego,
b) ze zwolnienia od wykonywania zajęć służbowych z przyczyn, o których mowa w art. 185 przywrócenie funkcjonariusza do służby po zakończeniu postępowania karnego § 2 lub art. 188 świadectwo służby Kodeksu pracy,
c) ze zwolnienia od wykonywania zajęć służbowych w razie urodzenia się dziecka, zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 2982 Kodeksu pracy,
d) ze zwolnienia od wykonywania zajęć służbowych z powodu konieczności osobistego sprawowania opieki nad dzieckiem, o którym mowa w art. 33 okres przysługiwania zasiłku opiekuńczego ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa,
e) ze zwolnienia od pełnienia służby, o którym mowa w art. 218b zwolnienie od pełnienia służby z powodu działania siły wyższej w pilnych sprawach rodzinnych ust. 1;
a) z urlopu wychowawczego, urlopu macierzyńskiego, urlopu ojcowskiego, urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego, dodatkowego urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego, urlopu rodzicielskiego, urlopu opiekuńczego,
b) ze zwolnienia od wykonywania zajęć służbowych z przyczyn, o których mowa w art. 185 przywrócenie funkcjonariusza do służby po zakończeniu postępowania karnego § 2 lub art. 188 świadectwo służby Kodeksu pracy,
c) ze zwolnienia od wykonywania zajęć służbowych w razie urodzenia się dziecka, zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 2982 Kodeksu pracy,
d) ze zwolnienia od wykonywania zajęć służbowych z powodu konieczności osobistego sprawowania opieki nad dzieckiem, o którym mowa w art. 33 okres przysługiwania zasiłku opiekuńczego ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa,
e) ze zwolnienia od pełnienia służby, o którym mowa w art. 218b zwolnienie od pełnienia służby z powodu działania siły wyższej w pilnych sprawach rodzinnych ust. 1;
2)
powołania funkcjonariusza do czynnej służby wojskowej albo skierowania do odbycia służby zastępczej.
3)
(uchylony)
5.
Do okresu służby, o którym mowa w ust. 2, nie wlicza się okresów:
1)
korzystania przez funkcjonariusza z urlopu bezpłatnego;
2)
zawieszenia funkcjonariusza w pełnieniu obowiązków służbowych w przypadkach, o których mowa w art. 178 zawieszenie funkcjonariusza w pełnieniu obowiązków służbowych, chyba że:
a) w postępowaniu dyscyplinarnym funkcjonariusz został uniewinniony albo gdy postępowanie takie zostało umorzone wobec braku ustawowych znamion czynu zabronionego lub niepopełnienia czynu,
b) w postępowaniu karnym lub karnym skarbowym funkcjonariusz został uniewinniony albo gdy takie postępowanie zostało umorzone ze względu na okoliczności wymienione w art. 17 negatywne przesłanki procesowe § 1 pkt 1, 2 i 6 Kodeksu postępowania karnego.
a) w postępowaniu dyscyplinarnym funkcjonariusz został uniewinniony albo gdy postępowanie takie zostało umorzone wobec braku ustawowych znamion czynu zabronionego lub niepopełnienia czynu,
b) w postępowaniu karnym lub karnym skarbowym funkcjonariusz został uniewinniony albo gdy takie postępowanie zostało umorzone ze względu na okoliczności wymienione w art. 17 negatywne przesłanki procesowe § 1 pkt 1, 2 i 6 Kodeksu postępowania karnego.
6.
Do uposażenia, o którym mowa w ust. 1, nie wlicza się uposażenia otrzymanego w okresie zawieszenia funkcjonariusza w pełnieniu obowiązków służbowych w przypadkach, o których mowa w art. 178 zawieszenie funkcjonariusza w pełnieniu obowiązków służbowych, chyba że:
1)
w postępowaniu dyscyplinarnym funkcjonariusz został uniewinniony albo takie postępowanie zostało umorzone wobec braku ustawowych znamion czynu zabronionego lub niepopełnienia czynu;
2)
w postępowaniu karnym lub karnym skarbowym funkcjonariusz został uniewinniony albo takie postępowanie zostało umorzone ze względu na okoliczności wymienione w art. 17 negatywne przesłanki procesowe § 1 pkt 1, 2 i 6 Kodeksu postępowania karnego.
7.
Nagrody rocznej nie przyznaje się w przypadku:
1)
popełnienia przez funkcjonariusza, ściganego z oskarżenia publicznego przestępstwa umyślnego lub umyślnego przestępstwa skarbowego, stwierdzonego prawomocnym wyrokiem sądu;
2)
wymierzenia funkcjonariuszowi prawomocnym orzeczeniem dyscyplinarnym kary, o której mowa w art. 255 kary dyscyplinarne ust. 1 pkt 4–10;
3)
zwolnienia funkcjonariusza ze służby w przypadkach, o których mowa w art. 179 przesłanki obligatoryjnego zwolnienia funkcjonariusza ze służby ust. 1 pkt 4 albo w art. 180 przesłanki fakultatywnego zwolnienia funkcjonariusza ze służby ust. 1 pkt 2.
8.
Nagroda roczna może ulec obniżeniu od 20% do 50% w stosunku do wysokości określonej w ust. 1 w przypadku:
1)
popełnienia przez funkcjonariusza przestępstwa, innego niż określone w ust. 7 pkt 1, stwierdzonego prawomocnym wyrokiem sądu;
2)
wymierzenia funkcjonariuszowi prawomocnym orzeczeniem dyscyplinarnym kary, o której mowa w art. 255 kary dyscyplinarne ust. 1 pkt 1–3;
3)
niewywiązywania się z obowiązków służbowych w okresie odbywania służby stałej, stwierdzonego w dwóch następujących po sobie ocenach okresowych lub opiniach służbowych, między którymi upłynęło co najmniej 6 miesięcy.
9.
Przyznanie nagrody rocznej zawiesza się, jeżeli przeciwko funkcjonariuszowi toczy się postępowanie karne, karne skarbowe lub dyscyplinarne o czyn popełniony w roku kalendarzowym, za który nagroda jest przyznawana – do czasu zakończenia tego postępowania.
10.
W przypadkach, o których mowa w ust. 7 i 8, nagrody rocznej nie przyznaje się lub ulega ona obniżeniu za rok kalendarzowy, w którym funkcjonariusz:
1)
popełnił przestępstwo stwierdzone prawomocnym wyrokiem sądu,
2)
naruszył obowiązki służbowe, za co został ukarany prawomocnym orzeczeniem dyscyplinarnym,
3)
otrzymał drugą kolejną negatywną ocenę okresową lub opinię służbową z powodu niewywiązywania się z obowiązków służbowych w okresie odbywania służby
– a jeżeli nagroda za ten rok została już wypłacona – za rok, w którym postępowanie karne, karne skarbowe lub dyscyplinarne w tej sprawie zostało zakończone prawomocnym orzeczeniem albo funkcjonariusz został zwolniony ze służby.
– a jeżeli nagroda za ten rok została już wypłacona – za rok, w którym postępowanie karne, karne skarbowe lub dyscyplinarne w tej sprawie zostało zakończone prawomocnym orzeczeniem albo funkcjonariusz został zwolniony ze służby.
11.
O obniżeniu nagrody rocznej decyduje kierownik jednostki organizacyjnej.
12.
W przypadku pełnienia przez funkcjonariusza w roku kalendarzowym służby w różnych jednostkach organizacyjnych KAS nagrodę roczną za cały okres służby w danym roku kalendarzowym wypłaca jednostka, która była w danym roku ostatnim miejscem pełnienia przez niego służby.
13.
Nagrodę roczną wypłaca się do dnia 31 marca roku następującego po roku, za który przysługuje nagroda.
