1.
Przy wykonywaniu czynności w ramach kontroli celno-skarbowej na drogach publicznych lub drogach wewnętrznych stosuje się odpowiednio przepisy działu V rozdziału 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym.
2.
W zakresie nieuregulowanym w przepisach, o których mowa w ust. 1, zatrzymanie środków przewozowych może być dokonane tylko przez umundurowanych funkcjonariuszy znajdujących się w pojeździe służbowym będącym w ruchu albo w pobliżu pojazdu służbowego.
3.
Po zatrzymaniu środka przewozowego funkcjonariusz może:
1)
kontrolować dokumenty i dane dotyczące środka przewozowego oraz osoby kierującej środkiem przewozowym, jak i innych osób korzystających ze środka przewozowego;
2)
kontrolować dokumenty dotyczące przewożonych towarów;
3)
sprawdzać zamknięcia urzędowe, jeżeli z dokumentów wynika, że zostały one nałożone;
4)
pobrać próbkę paliwa ze zbiornika środka przewozowego;
5)
przeprowadzać rewizję bagażu przewożonego przez kierującego środkiem przewozowym i pasażerów;
6)
dokonywać kontroli transportu drogowego na zasadach określonych w odrębnych przepisach.
4.
Zatrzymywanie środków przewozowych innych niż przemieszczające się po drodze publicznej lub wewnętrznej odbywa się przy udziale innych służb lub instytucji, w szczególności:
1)
Policji;
2)
Straży Granicznej;
3)
służb lotniczych;
4)
Straży Ochrony Kolei;
5)
Żandarmerii Wojskowej.
5.
Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór i sposób oznakowania pojazdów służbowych KAS, uwzględniając potrzebę zapewnienia jednoznacznej identyfikacji pojazdów.
6.
Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy sposób oraz tryb przeprowadzania kontroli rodzaju paliwa, uwzględniając konieczność stosowania skutecznych metod technicznych w tym zakresie.
