Rozdział III. Prokura - Kodeks cywilny

Art. 109¹. Prokura

§ 1.

Prokura jest pełnomocnictwem udzielonym przez przedsiębiorcę podlegającego obowiązkowi wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej albo do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego, które obejmuje umocowanie do czynności sądowych i pozasądowych, jakie są związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa.

§ 2.

Nie można ograniczyć prokury ze skutkiem wobec osób trzecich, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej.

Art. 109². Forma udzielenia prokury

§ 1.

Prokura powinna być pod rygorem nieważności udzielona na piśmie. Przepisu art. 99 forma udzielenia pełnomocnictwa § 1 nie stosuje się.

§ 2.

Prokurentem może być osoba fizyczna mająca pełną zdolność do czynności prawnych.

Art. 109³. Czynności wymagające odrębnych pełnomocnictw

Do zbycia przedsiębiorstwa, do dokonania czynności prawnej, na podstawie której następuje oddanie go do czasowego korzystania, oraz do zbywania i obciążania nieruchomości jest wymagane pełnomocnictwo do poszczególnej czynności.

Art. 109⁴. Prokura łączna

§ 1.

Prokura może być udzielona kilku osobom łącznie (prokura łączna) lub oddzielnie.
§ 1¹. Prokura może obejmować umocowanie także albo wyłącznie do dokonywania czynności wspólnie z członkiem organu zarządzającego lub wspólnikiem uprawnionym do reprezentowania handlowej spółki osobowej.

§ 2.

Kierowane do przedsiębiorcy oświadczenia lub doręczenia pism mogą być dokonywane wobec jednej z osób, którym udzielono prokury.

Art. 109⁵. Prokura oddziałowa

Prokurę można ograniczyć do zakresu spraw wpisanych do rejestru oddziału przedsiębiorstwa (prokura oddziałowa).

Art. 109⁶. Niedopuszczalność przeniesienia prokury

Prokura nie może być przeniesiona. Prokurent może ustanowić pełnomocnika do poszczególnej czynności lub pewnego rodzaju czynności.

Art. 109⁷. Odwołanie i wygaśnięcie prokury

§ 1.

Prokura może być w każdym czasie odwołana.

§ 2.

Prokura wygasa wskutek wykreślenia przedsiębiorcy z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej albo z rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego, a także ogłoszenia upadłości, otwarcia likwidacji oraz przekształcenia przedsiębiorcy.

§ 3.

Prokura wygasa ze śmiercią prokurenta.
§ 3¹. Prokura wygasa wskutek ustanowienia kuratora na podstawie art. 42 ustanowienie kuratora dla osoby prawnej § 1. W okresie kurateli prokura nie może być ustanowiona.

§ 4.

Utrata przez przedsiębiorcę zdolności do czynności prawnych nie powoduje wygaśnięcia prokury.

Art. 109⁸. Zgłoszenie udzielenia i wygaśnięcia prokury

§ 1.

Udzielenie i wygaśnięcie prokury przedsiębiorca powinien zgłosić do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej albo rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego.

§ 2.

Zgłoszenie o udzieleniu prokury powinno określać jej rodzaj, a w przypadku prokury łącznej oraz prokury, o której mowa w art. 109⁴ prokura łączna § 1¹, także sposób jej wykonywania.

Art. 109⁹. Uchylony

Art. 110. Obliczanie terminów

Jeżeli ustawa, orzeczenie sądu lub decyzja innego organu państwowego albo czynność prawna oznacza termin nie określając sposobu jego obliczania, stosuje się przepisy poniższe.

Orzeczenia: 9 Porównania: 1 Przypisy: 1

Art. 111. Termin oznaczony w dniach

§ 1.

Termin oznaczony w dniach kończy się z upływem ostatniego dnia.

§ 2.

Jeżeli początkiem terminu oznaczonego w dniach jest pewne zdarzenie, nie uwzględnia się przy obliczaniu terminu dnia, w którym to zdarzenie nastąpiło.

Orzeczenia: 83

Art. 112. Termin oznaczony w tygodniach, miesiącach i latach

Termin oznaczony w tygodniach, miesiącach lub latach kończy się z upływem dnia, który nazwą lub datą odpowiada początkowemu dniowi terminu, a gdyby takiego dnia w ostatnim miesiącu nie było - w ostatnim dniu tego miesiąca. Jednakże przy obliczaniu wieku osoby fizycznej termin upływa z początkiem ostatniego dnia.

Orzeczenia: 25

Art. 113. Termin oznaczony na początek, środek lub koniec miesiąca

§ 1.

Jeżeli termin jest oznaczony na początek, środek lub koniec miesiąca, rozumie się przez to pierwszy, piętnasty lub ostatni dzień miesiąca.

§ 2.

Termin półmiesięczny jest równy piętnastu dniom.

Orzeczenia: 6

Art. 114. Termin oznaczony w miesiącach lub latach

Jeżeli termin jest oznaczony w miesiącach lub latach, a ciągłość terminu nie jest wymagana, miesiąc liczy się za dni trzydzieści, a rok za dni trzysta sześćdziesiąt pięć.

Orzeczenia: 10

Art. 115. Koniec terminu w dniu ustawowo wolnym od pracy lub w sobotę

Jeżeli koniec terminu do wykonania czynności przypada na dzień uznany ustawowo za wolny od pracy lub na sobotę, termin upływa następnego dnia, który nie jest dniem wolnym od pracy ani sobotą.

Orzeczenia: 8

Art. 116. Odpowiednie stosowanie przepisów ustawy o warunku zawieszającym lub rozwiązującym

§ 1.

Jeżeli skutki czynności prawnej mają powstać w oznaczonym terminie, stosuje się odpowiednio przepisy o warunku zawieszającym.

§ 2.

Jeżeli skutki czynności prawnej mają ustać w oznaczonym terminie, stosuje się odpowiednio przepisy o warunku rozwiązującym.

Orzeczenia: 5

Art. 117. Przedawnienie roszczeń majątkowych

§ 1.

Z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, roszczenia majątkowe ulegają przedawnieniu.

§ 2.

Po upływie terminu przedawnienia ten, przeciwko komu przysługuje roszczenie, może uchylić się od jego zaspokojenia, chyba że zrzeka się korzystania z zarzutu przedawnienia. Jednakże zrzeczenie się zarzutu przedawnienia przed upływem terminu jest nieważne.
§ 2¹. Po upływie terminu przedawnienia nie można domagać się zaspokojenia roszczenia przysługującego przeciwko konsumentowi.

§ 3.

(uchylony)

Orzeczenia: 95 Porównania: 1 Przypisy: 2

Art. 117¹. Nieuwzględnienie upływu terminu przedawnienia roszczenia wobec konsumentów

§ 1.

W wyjątkowych przypadkach sąd może, po rozważeniu interesów stron, nie uwzględnić upływu terminu przedawnienia roszczenia przysługującego przeciwko konsumentowi, jeżeli wymagają tego względy słuszności.

§ 2.

Korzystając z uprawnienia, o którym mowa w § 1, sąd powinien rozważyć w szczególności:

1)

długość terminu przedawnienia;

2)

długość okresu od upływu terminu przedawnienia do chwili dochodzenia roszczenia;

3)

charakter okoliczności, które spowodowały niedochodzenie roszczenia przez uprawnionego, w tym wpływ zachowania zobowiązanego na opóźnienie uprawnionego w dochodzeniu roszczenia.

Art. 118. Terminy przedawnienia roszczeń

Jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, termin przedawnienia wynosi sześć lat, a dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej – trzy lata. Jednakże koniec terminu przedawnienia przypada na ostatni dzień roku kalendarzowego, chyba że termin przedawnienia jest krótszy niż dwa lata.

Orzeczenia: 338 Porównania: 1 Przypisy: 1

Art. 119. Zakaz skracania i przedłużania terminów przedawnienia

Terminy przedawnienia nie mogą być skracane ani przedłużane przez czynność prawną.

Orzeczenia: 10

Art. 120. Rozpoczęcie biegu przedawnienia roszczenia

§ 1.

Bieg przedawnienia rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne. Jeżeli wymagalność roszczenia zależy od podjęcia określonej czynności przez uprawnionego, bieg terminu rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stałoby się wymagalne, gdyby uprawniony podjął czynność w najwcześniej możliwym terminie.

§ 2.

Bieg przedawnienia roszczeń o zaniechanie rozpoczyna się od dnia, w którym ten, przeciwko komu roszczenie przysługuje, nie zastosował się do treści roszczenia.

Orzeczenia: 52

Art. 121. Zawieszenie biegu przedawnienia

Bieg przedawnienia nie rozpoczyna się, a rozpoczęty ulega zawieszeniu:

1)

co do roszczeń, które przysługują dzieciom przeciwko rodzicom - przez czas trwania władzy rodzicielskiej;

2)

co do roszczeń, które przysługują osobom nie mającym pełnej zdolności do czynności prawnych przeciwko osobom sprawującym opiekę lub kuratelę - przez czas sprawowania przez te osoby opieki lub kurateli;

3)

co do roszczeń, które przysługują jednemu z małżonków przeciwko drugiemu - przez czas trwania małżeństwa;

4)

co do wszelkich roszczeń, gdy z powodu siły wyższej uprawniony nie może ich dochodzić przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw danego rodzaju - przez czas trwania przeszkody;

5)

co do roszczeń objętych umową o mediację – przez czas trwania mediacji;

6)

co do roszczeń objętych wnioskiem o zawezwanie do próby ugodowej – przez czas trwania postępowania pojednawczego.

Orzeczenia: 13 Porównania: 1 Przypisy: 1

Art. 122. Termin przedawnienia w przypadku osoby bez pełnej zdolności do czynności prawnych

§ 1.

Przedawnienie względem osoby, która nie ma pełnej zdolności do czynności prawnych, nie może skończyć się wcześniej niż z upływem lat dwóch od ustanowienia dla niej przedstawiciela ustawowego albo od ustania przyczyny jego ustanowienia.

§ 2.

Jeżeli termin przedawnienia jest krótszy niż dwa lata, jego bieg liczy się od dnia ustanowienia przedstawiciela ustawowego albo od dnia, w którym ustała przyczyna jego ustanowienia.

§ 3.

Przepisy powyższe stosuje się odpowiednio do biegu przedawnienia przeciwko osobie, co do której istnieje podstawa do jej całkowitego ubezwłasnowolnienia.

Orzeczenia: 10

Art. 123. Przerwanie biegu przedawnienia

§ 1.

Bieg przedawnienia przerywa się:

1)

przez każdą czynność przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju albo przed sądem polubownym, przedsięwziętą bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia lub zabezpieczenia roszczenia;

2)

przez uznanie roszczenia przez osobę, przeciwko której roszczenie przysługuje;

3)

(uchylony)

§ 2.

(uchylony)

Orzeczenia: 80 Porównania: 1 Przypisy: 2

Art. 124. Skutki przerwania przedawnienia

§ 1.

Po każdym przerwaniu przedawnienia biegnie ono na nowo.

§ 2.

W razie przerwania przedawnienia przez czynność w postępowaniu przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju albo przed sądem polubownym przedawnienie nie biegnie na nowo, dopóki postępowanie to nie zostanie zakończone.

Orzeczenia: 22 Porównania: 1 Przypisy: 1

Art. 125. Przedawnienie roszczeń stwierdzonych orzeczeniem lub ugodą

§ 1.

Roszczenie stwierdzone prawomocnym orzeczeniem sądu lub innego organu powołanego do rozpoznawania spraw danego rodzaju albo orzeczeniem sądu polubownego, jak również roszczenie stwierdzone ugodą zawartą przed sądem albo sądem polubownym albo ugodą zawartą przed mediatorem i zatwierdzoną przez sąd przedawnia się z upływem sześciu lat. Jeżeli stwierdzone w ten sposób roszczenie obejmuje świadczenia okresowe, roszczenie o świadczenie okresowe należne w przyszłości przedawnia się z upływem trzech lat.

§ 2.

(uchylony)

Orzeczenia: 31 Porównania: 1 Przypisy: 2