§ 1.
Do interwenienta oraz jego pełnomocnika stosuje się odpowiednio przepisy art. 232 sprzedaż przedmiotów zatrzymanych § 3, art. 305 postanowienie o wszczęciu, odmowie wszczęcia albo o umorzeniu śledztwa § 4, art. 315 podmioty uprawnione do składania wniosków o dokonanie czynności śledztwa § 1, art. 316 udział uprawnionych w czynnościach niepowtarzalnych § 1, art. 318 zezwolenie na zapoznanie się z opiniami biegłych i udział w przesłuchaniu biegłych, art. 321 zamknięcie śledztwa, art. 323 postanowienie w przedmiocie dowodów rzeczowych w razie umorzenia śledztwa § 2, art. 334 przesłanie aktu oskarżenia do sądu § 2, art. 338 doręczenie odpisu aktu oskarżenia oskarżonemu § 1, art. 343 uwzględnienie wniosku o skazanie bez przeprowadzenia rozprawy § 5, art. 343a rozpoznanie wniosku oskarżonego o wydanie wyroku skazującego bez postępowania dowodowego, art. 540 przesłanki obligatoryjnego wznowienia postępowania § 2, art. 549 inicjatywa podjęcia postępowania warunkowo umorzonego oraz art. 550 postępowanie w sprawie podjęcia postępowania warunkowo umorzonego § 2 Kodeksu postępowania karnego.
§ 2.
Interwenient może być przesłuchany w charakterze świadka.
§ 3.
Nieusprawiedliwione niestawiennictwo na rozprawie prawidłowo zawiadomionego o terminie interwenienta lub jego pełnomocnika nie jest przeszkodą do jej przeprowadzenia i wydania orzeczenia.
§ 4.
(uchylony)
§ 5.
W razie nieuwzględnienia interwencji koszty wynikłe z jej zgłoszenia ponosi interwenient.