§ 1.
Karalność wykroczenia skarbowego ustaje, jeżeli od czasu jego popełnienia upłynął rok. Przepisy art. 44 przedawnienie karalności § 2-4 i 6-7 stosuje się odpowiednio.
§ 2.
Jeżeli w okresie przewidzianym w § 1 wszczęto postępowanie przeciwko sprawcy, karalność popełnionego przez niego wykroczenia skarbowego ustaje z upływem 2 lat od zakończenia tego okresu.
§ 3.
Orzeczona kara lub środek karny wymieniony w art. 47 kary i środki karne za wykroczenia skarbowe § 2 pkt 2 i 3 nie podlega wykonaniu, jeżeli od daty uprawomocnienia się orzeczenia upłynęły 3 lata.
§ 4.
Środka zabezpieczającego określonego w art. 47 kary i środki karne za wykroczenia skarbowe § 3 nie można wykonać, jeżeli od uprawomocnienia się orzeczenia upłynęły 3 lata.
