• Kodeks morski
  19.03.2024

Kodeks morski

Stan prawny aktualny na dzień: 19.03.2024

Dz.U.2023.0.1309 t.j. - Ustawa z dnia 18 września 2001 r. - Kodeks morski

Obserwuj akt

Dział III. Pomiar statku

§ 1.
Pomiar statku polega na ustaleniu jego pojemności brutto i netto oraz wymiarów głównych (rejestrowych).
§ 2.
Pomiaru statku dokonuje organ pomiarowy, wydając na jego podstawie świadectwo pomiarowe.
§ 1.
Do pomiaru statków stosuje się postanowienia Międzynarodowej konwencji o pomierzaniu pojemności statków, sporządzonej w Londynie dnia 23 czerwca 1969 r. (Dz. U. z 1983 r. poz. 247), zwanej dalej "Konwencją o pomierzaniu", wraz ze zmianami obowiązującymi od daty ich wejścia w życie w stosunku do Rzeczypospolitej Polskiej, podanymi do publicznej wiadomości we właściwy sposób, oraz przepisy niniejszego działu.
§ 2.
Międzynarodowym świadectwem pomiarowym, w rozumieniu przepisów Kodeksu morskiego, jest świadectwo pomiarowe wydane na podstawie Konwencji o pomierzaniu bądź innej umowy międzynarodowej w tym zakresie, której stroną jest Rzeczpospolita Polska.
§ 1.
Obowiązkowemu pomiarowi podlega statek o polskiej przynależności.
§ 2.
Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej może zwolnić, w drodze rozporządzenia, niektóre rodzaje statków o polskiej przynależności z obowiązkowego pomiaru. Nie dotyczy to statków uprawiających żeglugę poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
§ 3.
Statek o obcej przynależności zawijający do portu polskiego, nieposiadający świadectwa pomiarowego, o którym mowa w art. 41 międzynarodowe świadectwo pomiarowe, § 2, może być, na mocy decyzji dyrektora właściwego urzędu morskiego, poddany pomiarowi.
§ 1.
Każdy statek może być poddany pomiarowi na wniosek właściciela, armatora lub kapitana.
§ 2.
Wpis do rejestru okrętowego danych o pojemności i wymiarach rejestrowych statku następuje wyłącznie na podstawie świadectwa pomiarowego wydanego przez polski organ pomiarowy bądź świadectwa pomiarowego, o którym mowa w art. 41 międzynarodowe świadectwo pomiarowe, § 2.
§ 1.
Świadectwo pomiarowe wydawane jest bez określenia terminu jego ważności, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej.
§ 2.
Świadectwo pomiarowe traci ważność, jeżeli statek, któremu zostało wydane:
1)
zostanie tak zmieniony, że nie odpowiada danym zawartym w świadectwie w zakresie pojemności i wymiarów rejestrowych;
2)
zatonie lub ulegnie zniszczeniu, zaginie bądź utraci charakter statku morskiego;
3)
zmieni przynależność, z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych w umowach międzynarodowych, których Rzeczpospolita Polska jest stroną.
Statek podlegający obowiązkowemu pomiarowi może być, w celu kontroli, poddany ponownemu pomiarowi.
§ 1.
Kontrola statku zawijającego do portu polskiego pod banderą państwa będącego stroną Konwencji o pomierzaniu lub innej umowy międzynarodowej o wzajemnym uznawaniu dokumentów pomiarowych, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, ogranicza się do sprawdzenia:
1)
czy statek posiada ważne świadectwo pomiarowe odpowiadające postanowieniom umowy międzynarodowej, na podstawie której zostało wydane;
2)
czy zasadnicza charakterystyka statku odpowiada danym zawartym w tym świadectwie.
§ 2.
Kontrola, o której mowa w § 1, nie może powodować przetrzymania statku.
§ 1.
Za pomiar statku pobiera się opłaty pomiarowe.
§ 2.
Nie pobiera się opłat pomiarowych za pomiar kontrolny, jeżeli wynik pomiaru okaże się zgodny z danymi zawartymi w świadectwie pomiarowym.
§ 1.
Organami pomiarowymi są dyrektorzy urzędów morskich.
§ 2.
Zadania organu pomiarowego mogą zostać powierzone zgodnie z przepisami o bezpieczeństwie morskim.
Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej określi, w drodze rozporządzenia:
1)
zakres działania organu pomiarowego,
2)
sposób pomierzania, w tym także statków, do których nie stosuje się postanowień Konwencji o pomierzaniu,
3)
tryb postępowania pomiarowego i kontrolnego,
4)
wzory świadectw pomiarowych oraz wysokość opłat pomiarowych,
uwzględniając zasady praktyki międzynarodowej w tym zakresie.
Szukaj: Filtry
Ładowanie ...