1.
W sprawach nieuregulowanych niniejszą ustawą stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego, z wyłączeniem art. 8 zasada pogłębiania zaufania uczestników postępowania do władzy publicznej § 2, art. 13 zasada polubownego rozstrzygania kwestii spornych, art. 25 wyłączenie organu od załatwienia sprawy, art. 31 uprawnienia organizacji społecznych, art 96a–96n, art. 108 nadanie decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności, art 114–122h, art 127–144 i art. 156 przesłanki stwierdzenia nieważności decyzji § 2 tej ustawy.
2.
Przepisów ustawy, o której mowa w ust. 1, nie stosuje się do czynności sprawdzających, o których mowa w art. 20 przeprowadzanie czynności sprawdzających oraz prowadzenie postępowania ust. 1.
3.
Do spraw określonych w art. 23 utrwalanie obrazu i dźwięku z przebiegu rozprawy oraz transmisja audiowizualna za pośrednictwem internetu oraz art. 41 raport z działalności Komisji ust. 5 nie stosuje się przepisów ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1781).
4.
Nie stwierdza się nieważności decyzji administracyjnej Komisji, jeżeli od dnia doręczenia lub ogłoszenia tej decyzji upłynęło 10 lat, a także gdy decyzja administracyjna wywołała nieodwracalne skutki prawne.
5.
Nie obciąża się Komisji jako wierzyciela kosztami egzekucyjnymi ani opłatą komorniczą, o których mowa w art 64–66 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
