1.
Do postępowań wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe.
2.
Do postępowań, o których mowa w ust. 1, przepisy art. 29 opłata w razie umorzenia postępowania egzekucyjnego i art. 30 opłata w razie oczywiście niecelowego wszczęcia postępowania egzekucyjnego lub wskazania niewłaściwego dłużnika stosuje się od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.
3.
Jeżeli przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy powstały okoliczności uprawniające do złożenia wniosku, o którym mowa w art. 49 opłata w sprawach o egzekucję świadczeń pieniężnych ust. 2b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (Dz. U. z 2018 r. poz. 1309 i 1669), do tego wniosku i jego rozpoznania stosuje się przepisy dotychczasowe.
4.
Przepis art. 1035 ustawy zmienianej w art. 49 zmiana ustawy – Kodeks postępowania cywilnego, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się do egzekucji z nieruchomości wszczętej po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy, niezależnie od daty wszczęcia postępowania egzekucyjnego.
5.
Przepisy art. 25 obowiązki komornika ust. 1 i art. 72 zawiadomienie o terminie i miejscu egzaminu wstępnego na aplikację komorniczą ustawy zmienianej w art. 50 zmiana ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się do pism wnoszonych po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy.
