Rozdział 2. Zażalenie - Kodeks postępowania cywilnego

Art. 394. Zażalenia na postanowienia sądu pierwszej instancji i zarządzenia przewodniczącego

§ 1.

Zażalenie do sądu drugiej instancji przysługuje na postanowienia sądu pierwszej instancji kończące postępowanie w sprawie, a ponadto na postanowienia sądu pierwszej instancji i zarządzenia przewodniczącego, których przedmiotem jest:

1)

zwrot pisma wniesionego jako pozew, z którego nie wynika żądanie rozpoznania sprawy;

2)

zwrot pozwu;

3)

odmowa odrzucenia pozwu;

4)

przekazanie sprawy sądowi równorzędnemu lub niższemu albo podjęcie postępowania w innym trybie;

5)

zawieszenie postępowania i odmowa podjęcia zawieszonego postępowania;

5¹)

sprostowanie lub wykładnia orzeczenia albo ich odmowa;

6)

zwrot kosztów, określenie zasad ponoszenia przez strony kosztów procesu, zwrot opłaty lub obciążenie kosztami sądowymi – jeżeli strona nie składa środka zaskarżenia co do istoty sprawy.

§ 2.

Termin do wniesienia zażalenia wynosi tydzień od dnia doręczenia postanowienia z uzasadnieniem, w tym także w przypadku, gdy doręczenie to nastąpiło z urzędu. Jeżeli przy wydaniu postanowienia sąd odstąpił od jego uzasadnienia, termin liczy się od dnia ogłoszenia postanowienia, a jeżeli podlegało ono doręczeniu – od dnia jego doręczenia.

§ 3.

Zażalenie powinno czynić zadość wymaganiom przepisanym dla pisma procesowego oraz zawierać wskazanie zaskarżonego postanowienia i wniosek o jego zmianę lub uchylenie, jak również zwięzłe uzasadnienie zażalenia ze wskazaniem w miarę potrzeby nowych faktów i dowodów.

§ 4.

Jeżeli przepis szczególny przewiduje, że stronie przysługuje zażalenie na postanowienie sądu, ale nie określa, jaki sąd ma je rozpoznać, zażalenie rozpoznaje sąd drugiej instancji.

Orzeczenia: 67 Porównania: 1 Przypisy: 1

Art. 394¹. Zażalenia do Sądu Najwyższego na postanowienia sądu drugiej instancji

§ 1.

Zażalenie do Sądu Najwyższego przysługuje na postanowienie sądu drugiej instancji odrzucające skargę kasacyjną oraz na postanowienie sądu drugiej lub pierwszej instancji odrzucające skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia.
§ 1¹. Zażalenie do Sądu Najwyższego przysługuje także w razie uchylenia przez sąd drugiej instancji wyroku sądu pierwszej instancji i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania.

§ 2.

(uchylony)

§ 3.

Do postępowania przed Sądem Najwyższym toczącego się na skutek zażalenia stosuje się odpowiednio art. 394 zażalenia na postanowienia sądu pierwszej instancji i zarządzenia przewodniczącego § 2 i 3, art. 395 przedstawienie zażalenia sądowi drugiej instancji, art. 397 rozpoznanie zażalenia przez sąd drugiej instancji § 1 i 1¹, art. 398⁶ odrzucenie skargi kasacyjnej § 3, art. 398¹⁴ oddalenie skargi kasacyjnej, art. 398¹⁵ skutki uwzględnienia skargi kasacyjnej § 1 zdanie pierwsze, art. 398¹⁶ uchylenie przez Sąd Najwyższy zaskarżonego wyroku i orzekanie co do istoty sprawy, art. 398¹⁷ przekazanie przez Sąd Najwyższy zagadnienia prawnego do rozstrzygnięcia powiększonemu składowi tego Sądu i art. 398²¹ odpowiednie stosowanie przepisów ustawy o apelacji.

Porównania: 1 Przypisy: 4

Art. 394^1a. Zażalenie do innego składu sądu pierwszej instancji

§ 1.

Zażalenie do innego składu sądu pierwszej instancji przysługuje na postanowienia tego sądu, których przedmiotem jest:

1)

odmowa zwolnienia od kosztów sądowych lub cofnięcie takiego zwolnienia oraz odmowa ustanowienia adwokata lub radcy prawnego lub ich odwołanie;

2)

oddalenie opozycji przeciwko wstąpieniu interwenienta ubocznego oraz niedopuszczenie interwenienta do udziału w sprawie wskutek uwzględnienia opozycji;

3)

rygor natychmiastowej wykonalności;

4)

wstrzymanie wykonania prawomocnego orzeczenia do czasu rozstrzygnięcia skargi o wznowienie postępowania;

5)

stwierdzenie prawomocności orzeczenia;

6)

skazanie świadka, biegłego, strony, jej pełnomocnika oraz osoby trzeciej na grzywnę, zarządzenie przymusowego sprowadzenia i aresztowania świadka oraz odmowa zwolnienia świadka i biegłego od grzywny i świadka od przymusowego sprowadzenia;

7)

odmowa uzasadnienia orzeczenia oraz jego doręczenia;

8)

(uchylony)

9)

zwrot zaliczki, zwrot kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu oraz wynagrodzenie biegłego, mediatora, kuratora ustanowionego dla strony w danej sprawie i należności świadka, a także koszty przyznane w nakazie zapłaty, jeżeli nie wniesiono środka zaskarżenia od nakazu;

10)

oddalenie wniosku o wyłączenie sędziego;

11)

zatwierdzenie ugody zawartej przed mediatorem;

12)

odrzucenie zażalenia;

13)

odrzucenie skargi na orzeczenie referendarza sądowego;

14)

zatwierdzenie ugody w sprawie odwołania do sądu ochrony konkurencji i konsumentów;

15)

wstrzymanie wykonania decyzji, w przypadku zawieszenia postępowania, na zgodny wniosek stron zamierzających zawrzeć ugodę w sprawie odwołania do sądu ochrony konkurencji i konsumentów.
§ 1¹. Sąd, który wydał zaskarżone postanowienie, odrzuca w składzie jednego sędziego zażalenie spóźnione, nieopłacone lub z innych przyczyn niedopuszczalne, jak również zażalenie, którego braków strona nie usunęła w wyznaczonym terminie.
§ 1². Sąd rozpoznaje zażalenie, o którym mowa w § 1, w składzie trzech sędziów.

§ 2.

W postępowaniu toczącym się na skutek zażalenia, o którym mowa w § 1, przepisy art. 394 zażalenia na postanowienia sądu pierwszej instancji i zarządzenia przewodniczącego § 2 i 3 oraz art 395–397 stosuje się odpowiednio.

§ 3.

Jeżeli w sądzie pierwszej instancji nie można utworzyć składu do rozpoznania zażalenia, zażalenie rozpoznaje sąd drugiej instancji. Okoliczność, o której mowa w zdaniu pierwszym, nie podlega badaniu przez sąd drugiej instancji.

Art. 394^1b. Rozpoznanie przez sąd drugiej instancji zażalenia na postanowienie

Jeżeli zaskarżono postanowienie, o którym mowa w art. 394 zażalenia na postanowienia sądu pierwszej instancji i zarządzenia przewodniczącego § 1 i zarazem w art. 394^1a zażalenie do innego składu sądu pierwszej instancji § 1, zażalenie rozpoznaje sąd drugiej instancji.

Art. 394². Zażalenie do innego składu sądu drugiej instancji

§ 1.

Zażalenie do innego składu sądu drugiej instancji przysługuje na postanowienie tego sądu o odrzuceniu apelacji, postanowienie o odrzuceniu skargi o wznowienie postępowania i postanowienie o umorzeniu postępowania wywołanego wniesieniem apelacji.
§ 1¹. Zażalenie do innego składu sądu drugiej instancji przysługuje także na postanowienia tego sądu, których przedmiotem jest:

1)

odmowa zwolnienia od kosztów sądowych lub cofnięcie takiego zwolnienia oraz odmowa ustanowienia adwokata lub radcy prawnego lub ich odwołanie,

2)

oddalenie wniosku o wyłączenie sędziego,

3)

zwrot kosztów procesu, o ile nie wniesiono skargi kasacyjnej,

4)

zwrot kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu,

4¹)

wynagrodzenie biegłego, mediatora i należności świadka,

5)

skazanie świadka, biegłego, strony, jej pełnomocnika oraz osoby trzeciej na grzywnę,

5¹)

odmowa uzasadnienia orzeczenia oraz jego doręczenia,

6)

zarządzenie przymusowego sprowadzenia i aresztowania świadka,

7)

odmowa zwolnienia świadka i biegłego od grzywny i świadka od przymusowego sprowadzenia
– z wyjątkiem postanowień wydanych w wyniku rozpoznania zażalenia na postanowienie sądu pierwszej instancji.
§ 1². Jeżeli zażalenie, o którym mowa w § 1 i 1¹, jest spóźnione, nieopłacone lub z innych przyczyn niedopuszczalne albo jego braków strona nie usunęła w wyznaczonym terminie, sąd odrzuca je w składzie jednego sędziego. Na postanowienie przysługuje zażalenie do innego składu sądu drugiej instancji.
§ 1³ Sąd rozpoznaje zażalenie, o którym mowa w §1 i 1¹, w składzie trzech sędziów.

§ 2.

W postępowaniu toczącym się na skutek zażalenia, o którym mowa w § 1–1², przepisy art. 394 zażalenia na postanowienia sądu pierwszej instancji i zarządzenia przewodniczącego § 2 i 3 oraz art 395–397 stosuje się odpowiednio.

Porównania: 1 Przypisy: 2

Art. 394³. Niedopuszczalność zażalenia wniesionego dla zwłoki w postępowaniu

§ 1.

Niedopuszczalne jest zażalenie wniesione jedynie dla zwłoki w postępowaniu.

§ 2.

Za zażalenie wniesione jedynie dla zwłoki w postępowaniu uważa się:

1)

drugie i dalsze zażalenie wniesione przez tę samą stronę na to samo postanowienie,

2)

zażalenie na postanowienie wydane w wyniku czynności wywołanych wniesieniem przez tę samą stronę wcześniejszego zażalenia
– chyba że okoliczności sprawy wykluczają tę ocenę.

§ 3.

Zażalenie, o którym mowa w § 1, pozostawia się w aktach sprawy bez żadnych dalszych czynności, w szczególności nie przedstawia się go do rozpoznania sądowi właściwemu. To samo dotyczy pism związanych z jego wniesieniem.

§ 4.

O pozostawieniu zażalenia i pism związanych z jego wniesieniem zawiadamia się stronę wnoszącą tylko raz – przy wniesieniu zażalenia.

§ 5.

Przepis art. 380 rozszerzenie zakresu rozpoznania sprawy przez sąd drugiej instancji stosuje się odpowiednio.

Art. 395. Przedstawienie zażalenia sądowi drugiej instancji

§ 1.

W przypadku wniesienia zażalenia sąd pierwszej instancji niezwłocznie przedstawia je wraz z aktami sądowi właściwemu do jego rozpoznania, chyba że zażalenie jest spóźnione lub z mocy prawa niedopuszczalne. W takim przypadku sąd, który wydał zaskarżone postanowienie, odrzuca zażalenie w składzie jednego sędziego.
§ 1¹. Strona przeciwna może wnieść odpowiedź na zażalenie w terminie tygodnia od dnia doręczenia zażalenia, a w przypadkach gdy ustawa przewiduje doręczenie zaskarżonego postanowienia tylko jednej ze stron oraz w przypadkach wskazanych w art. 394^1a zażalenie do innego składu sądu pierwszej instancji § 1 pkt 6 – od dnia wniesienia zażalenia.

§ 2.

Jeżeli zażalenie zarzuca nieważność postępowania lub jest oczywiście uzasadnione, sąd, który wydał zaskarżone postanowienie, może, nie przesyłając akt sądowi drugiej instancji, uchylić zaskarżone postanowienie i w miarę potrzeby sprawę rozpoznać na nowo. Od ponownie wydanego postanowienia przysługują środki odwoławcze na zasadach ogólnych.

Orzeczenia: 14 Porównania: 1 Przypisy: 2

Art. 396. Wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia

Sąd może wstrzymać wykonanie zaskarżonego postanowienia do czasu rozstrzygnięcia zażalenia.

Orzeczenia: 5

Art. 397. Rozpoznanie zażalenia przez sąd drugiej instancji

§ 1.

Sąd rozpoznaje zażalenie na posiedzeniu niejawnym w składzie jednego sędziego.
§ 1¹. Sąd drugiej instancji odrzuca zażalenie, jeżeli podlegało ono odrzuceniu przez sąd pierwszej instancji, jak również zażalenie, którego braków strona nie usunęła w wyznaczonym terminie.

§ 2.

W postępowaniu toczącym się na skutek zażalenia sąd uzasadnia z urzędu postanowienie kończące to postępowanie. W sprawach, w których zażalenie oddalono lub zmieniono treść sentencji zaskarżonego postanowienia, pisemne uzasadnienie sporządza się tylko wówczas, gdy strona zgłosiła wniosek o doręczenie postanowienia z uzasadnieniem.

§ 3.

Do postępowania toczącego się na skutek zażalenia stosuje się odpowiednio przepisy o postępowaniu apelacyjnym.

Orzeczenia: 409 Porównania: 1 Przypisy: 3

Art. 397¹. Uchylony

Przypisy: 1

Art. 398. Odpowiednie stosowanie przepisów ustawy o środkach odwoławczych

Przepisy niniejszego działu stosuje się odpowiednio do zażaleń na zarządzenia przewodniczącego.

Orzeczenia: 43

Art. 398¹. Dopuszczalność skargi kasacyjnej

§ 1.

Od wydanego przez sąd drugiej instancji prawomocnego wyroku lub postanowienia w przedmiocie odrzucenia pozwu albo umorzenia postępowania kończących postępowanie w sprawie strona, Prokurator Generalny, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka może wnieść skargę kasacyjną do Sądu Najwyższego, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej.

§ 2.

Wniesienie skargi kasacyjnej przez stronę wyłącza – w zaskarżonym zakresie - wniesienie skargi kasacyjnej przez Prokuratora Generalnego, Rzecznika Praw Obywatelskich lub Rzecznika Praw Dziecka.

Porównania: 1 Przypisy: 1

Art. 398². Niedopuszczalność skargi kasacyjnej

§ 1.

Skarga kasacyjna jest niedopuszczalna w sprawach o prawa majątkowe, w których wartość przedmiotu zaskarżenia jest niższa niż pięćdziesiąt tysięcy złotych, a w sprawach z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych – niższa niż dziesięć tysięcy złotych. Jednakże w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych skarga kasacyjna przysługuje niezależnie od wartości przedmiotu zaskarżenia w sprawach o przyznanie i o wstrzymanie emerytury lub renty oraz o objęcie obowiązkiem ubezpieczenia społecznego. Niezależnie od wartości przedmiotu zaskarżenia skarga kasacyjna przysługuje także w sprawach o odszkodowanie z tytułu wyrządzenia szkody przez wydanie prawomocnego orzeczenia niezgodnego z prawem.

§ 2.

Skarga kasacyjna jest niedopuszczalna także w sprawach:

1)

o rozwód, o separację, o alimenty, o czynsz najmu lub dzierżawy oraz o naruszenie posiadania;

2)

dotyczących kar porządkowych, świadectwa pracy i roszczeń z tym związanych oraz o deputaty lub ich ekwiwalent;

3)

rozpoznanych w postępowaniu uproszczonym.

§ 3.

Niedopuszczalna jest skarga kasacyjna od wyroku ustalającego nieistnienie małżeństwa lub orzekającego unieważnienie małżeństwa, jeżeli choćby jedna ze stron po uprawomocnieniu się wyroku zawarła związek małżeński.

§ 4.

Skarga kasacyjna jest niedopuszczalna w sprawach, w których powództwo oddalono na podstawie art. 191¹ oczywista bezzasadność powództwa. Skargę kasacyjną wniesioną w takich sprawach pozostawia się w aktach sprawy bez żadnych dalszych czynności. To samo dotyczy pism związanych z jej wniesieniem. O pozostawieniu skargi kasacyjnej i pism związanych z jej wniesieniem zawiadamia się powoda tylko raz – przy wniesieniu pierwszego pisma.

§ 5.

Przepisu § 4 nie stosuje się:

1)

gdy w wyniku uchylenia przez sąd drugiej instancji wyroku wydanego na podstawie art. 191¹ oczywista bezzasadność powództwa i przekazania sprawy sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania została ona rozpoznana na zasadach ogólnych;

2)

do skargi kasacyjnej wniesionej przez podmiot, o którym mowa w art. 398¹ dopuszczalność skargi kasacyjnej § 1, inny niż powód.

Porównania: 1 Przypisy: 1

Art. 398³. Podstawy skargi kasacyjnej

§ 1.

Skargę kasacyjną strona może oprzeć na następujących podstawach:

1)

naruszeniu prawa materialnego przez błędną jego wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie;

2)

naruszeniu przepisów postępowania, jeżeli uchybienie to mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy.

§ 2.

Prokurator Generalny może oprzeć skargę kasacyjną na podstawach określonych w § 1, jeżeli przez wydanie orzeczenia doszło do naruszenia podstawowych zasad porządku prawnego, Rzecznik Praw Obywatelskich – jeżeli przez wydanie orzeczenia doszło do naruszenia konstytucyjnych wolności albo praw człowieka i obywatela, a Rzecznik Praw Dziecka – jeżeli przez wydanie orzeczenia doszło do naruszenia praw dziecka.

§ 3.

Podstawą skargi kasacyjnej nie mogą być zarzuty dotyczące ustalenia faktów lub oceny dowodów.

Porównania: 1 Przypisy: 1

Art. 398⁴. Wymogi formalne skargi kasacyjnej

§ 1.

Skarga kasacyjna powinna zawierać:

1)

oznaczenie orzeczenia, od którego jest wniesiona, ze wskazaniem, czy jest ono zaskarżone w całości czy w części;

2)

przytoczenie podstaw kasacyjnych i ich uzasadnienie;

3)

wniosek o uchylenie lub uchylenie i zmianę orzeczenia z oznaczeniem zakresu żądanego uchylenia i zmiany.

§ 2.

Oprócz wymagań przewidzianych w § 1, skarga kasacyjna powinna zawierać wniosek o przyjęcie do rozpoznania i jego uzasadnienie.

§ 3.

Ponadto skarga kasacyjna powinna czynić zadość wymaganiom przewidzianym dla pisma procesowego, a w sprawach o prawa majątkowe powinna zawierać również oznaczenie wartości przedmiotu zaskarżenia. Do skargi kasacyjnej dołącza się także dwa jej odpisy przeznaczone do akt Sądu Najwyższego oraz dla Prokuratora Generalnego, chyba że sam wniósł skargę.

Porównania: 1 Przypisy: 1

Art. 398⁵. Termin do wniesienia skargi kasacyjnej

§ 1.

Skargę kasacyjną wnosi się do sądu, który wydał zaskarżone orzeczenie, w terminie dwóch miesięcy od dnia doręczenia orzeczenia z uzasadnieniem stronie skarżącej.

§ 2.

Termin do wniesienia skargi kasacyjnej przez Prokuratora Generalnego, Rzecznika Praw Obywatelskich i Rzecznika Praw Dziecka wynosi sześć miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia, a jeżeli strona zażądała doręczenia orzeczenia z uzasadnieniem – od chwili doręczenia orzeczenia stronie.

Porównania: 1 Przypisy: 1

Art. 398⁶. Odrzucenie skargi kasacyjnej

§ 1.

Jeżeli skarga kasacyjna nie spełnia wymagań przewidzianych w art. 398⁴ wymogi formalne skargi kasacyjnej § 2 lub 3, przewodniczący w sądzie drugiej instancji wzywa skarżącego do usunięcia braków w terminie tygodniowym pod rygorem odrzucenia skargi.

§ 2.

Sąd drugiej instancji odrzuca skargę kasacyjną wniesioną po upływie terminu, skargę niespełniającą wymagań określonych w art. 398⁴ wymogi formalne skargi kasacyjnej § 1, nieopłaconą oraz skargę, której braków nie usunięto w terminie lub z innych przyczyn niedopuszczalną.

§ 3.

Sąd Najwyższy odrzuca skargę kasacyjną, która podlegała odrzuceniu przez sąd drugiej instancji, albo zwraca ją temu sądowi w celu usunięcia dostrzeżonych braków.

§ 4.

O odrzuceniu skargi kasacyjnej niespełniającej wymagań określonych w art. 398⁴ wymogi formalne skargi kasacyjnej § 1 sąd drugiej instancji albo Sąd Najwyższy zawiadamia właściwy organ samorządu zawodowego, do którego należy pełnomocnik.

Porównania: 1 Przypisy: 2

Art. 398⁷. Odpowiedź na skargę kasacyjną

§ 1.

Strona przeciwna może wnieść do sądu drugiej instancji odpowiedź na skargę kasacyjną w terminie dwutygodniowym od doręczenia jej skargi. W razie wniesienia skargi kasacyjnej przez Prokuratora Generalnego, Rzecznika Praw Obywatelskich lub Rzecznika Praw Dziecka odpowiedź na skargę mogą wnieść obydwie strony.

§ 2.

Po upływie terminu do wniesienia odpowiedzi lub po zarządzeniu doręczenia odpowiedzi skarżącemu, sąd drugiej instancji niezwłocznie przedstawia skargę kasacyjną i odpowiedź wraz z aktami sprawy Sądowi Najwyższemu. Do akt sprawy dołącza się dwa odpisy zaskarżonego orzeczenia z uzasadnieniem.

Porównania: 1 Przypisy: 1

Art. 398⁸. Udział Prokuratora Generalnego w postępowaniu kasacyjnym

§ 1.

W każdej sprawie Sąd Najwyższy może zwrócić się do Prokuratora Generalnego o zajęcie na piśmie stanowiska co do skargi kasacyjnej wniesionej przez stronę i odpowiedzi na skargę. Prokurator Generalny lub wyznaczony przez niego prokurator przedstawia stanowisko w terminie trzydziestu dni, a jeżeli uzna, że wymaga tego ochrona praworządności, praw obywatelskich lub interesu publicznego, bierze udział w postępowaniu kasacyjnym.

§ 2.

Odpis pisma, o którym mowa w § 1, doręcza się stronom, które mogą się do niego ustosunkować w terminie czternastu dni, nie później jednak niż na rozprawie kasacyjnej.

Art. 398⁹. Przesłanki przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania

§ 1.

Sąd Najwyższy przyjmuje skargę kasacyjną do rozpoznania, jeżeli:

1)

w sprawie występuje istotne zagadnienie prawne;

2)

istnieje potrzeba wykładni przepisów prawnych budzących poważne wątpliwości lub wywołujących rozbieżności w orzecznictwie sądów;

3)

zachodzi nieważność postępowania lub

4)

skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona.

§ 2.

O przyjęciu lub odmowie przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania Sąd Najwyższy orzeka na posiedzeniu niejawnym. Postanowienie nie wymaga pisemnego uzasadnienia.

Porównania: 1

Art. 398¹⁰. Skład orzekający Sądu Najwyższego

Sąd Najwyższy rozpoznaje skargę kasacyjną w składzie trzech sędziów. W pozostałych wypadkach Sąd Najwyższy orzeka w składzie jednego sędziego.

Art. 398¹¹. Tryb rozpoznania skargi kasacyjnej

§ 1.

Sąd Najwyższy rozpoznaje skargę kasacyjną na posiedzeniu niejawnym, chyba że w sprawie występuje istotne zagadnienie prawne, a skarżący złożył w skardze kasacyjnej wniosek o jej rozpoznanie na rozprawie. Sąd Najwyższy może także rozpoznać skargę kasacyjną na rozprawie, jeżeli przemawiają za tym inne względy.

§ 2.

Sędzia sprawozdawca przedstawia na rozprawie zwięźle stan sprawy, ze szczególnym uwzględnieniem podstaw i wniosków kasacyjnych.

§ 3.

Udzielając głosu stronom, przewodniczący może ograniczyć czas wystąpienia, stosownie do wagi i zawiłości sprawy.

§ 4.

Jeżeli w rozprawie bierze udział Prokurator Generalny lub upoważniony przez niego prokurator, przewodniczący udziela mu głosu po wysłuchaniu stron.

Art. 398¹². Zawieszenie postępowania przed Sądem Najwyższym

Z wyjątkiem wypadków określonych w art 173-175¹, postępowanie przed Sądem Najwyższym ulega zawieszeniu jedynie na zgodny wniosek stron.

Art. 398¹³. Granice rozpoznania skargi kasacyjnej

§ 1.

Sąd Najwyższy rozpoznaje skargę kasacyjną w granicach zaskarżenia oraz w granicach podstaw; w granicach zaskarżenia bierze jednak z urzędu pod rozwagę nieważność postępowania.

§ 2.

W postępowaniu kasacyjnym nie jest dopuszczalne powołanie nowych faktów i dowodów, a Sąd Najwyższy jest związany ustaleniami faktycznymi stanowiącymi podstawę zaskarżonego orzeczenia.

§ 3.

Skarżący może przytoczyć nowe uzasadnienie podstaw kasacyjnych.

Art. 398¹⁴. Oddalenie skargi kasacyjnej

Sąd Najwyższy oddala skargę kasacyjną, jeżeli nie ma uzasadnionych podstaw albo jeżeli zaskarżone orzeczenie mimo błędnego uzasadnienia odpowiada prawu.

Art. 398¹⁵. Skutki uwzględnienia skargi kasacyjnej

§ 1.

Sąd Najwyższy w razie uwzględnienia skargi kasacyjnej uchyla zaskarżone orzeczenie w całości lub w części i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania sądowi, który wydał orzeczenie, lub innemu sądowi równorzędnemu; Sąd Najwyższy może uchylić także w całości lub w części orzeczenie sądu pierwszej instancji i przekazać sprawę do ponownego rozpoznania sądowi temu samemu lub równorzędnemu. Przy ponownym rozpoznaniu sprawy przepis art. 415 orzeczenie w uchylonym lub zmienionym wyroku obowiązku zwrotu uzyskanego świadczenia stosuje się odpowiednio.

§ 2.

W razie przekazania sprawy do ponownego rozpoznania, sąd rozpoznaje ją w innym składzie.

Art. 398¹⁶. Uchylenie przez Sąd Najwyższy zaskarżonego wyroku i orzekanie co do istoty sprawy

Jeżeli podstawa naruszenia prawa materialnego jest oczywiście uzasadniona, a skargi kasacyjnej nie oparto także na podstawie naruszenia przepisów postępowania lub podstawa ta okazała się nieuzasadniona, Sąd Najwyższy może na wniosek skarżącego uchylić zaskarżony wyrok i orzec co do istoty sprawy. Przepis art. 415 orzeczenie w uchylonym lub zmienionym wyroku obowiązku zwrotu uzyskanego świadczenia stosuje się odpowiednio.

Art. 398¹⁷. Przekazanie przez Sąd Najwyższy zagadnienia prawnego do rozstrzygnięcia powiększonemu składowi tego Sądu

§ 1.

Jeżeli przy rozpoznawaniu skargi kasacyjnej wyłoni się zagadnienie prawne budzące poważne wątpliwości, Sąd Najwyższy może odroczyć wydanie orzeczenia i przekazać to zagadnienie do rozstrzygnięcia powiększonemu składowi tego Sądu.

§ 2.

Uchwała powiększonego składu Sądu Najwyższego jest w danej sprawie wiążąca.

§ 3.

Sąd Najwyższy w powiększonym składzie może przejąć sprawę do swego rozpoznania.

Art. 398¹⁸. Wzajemne zniesienie kosztów procesu w postępowaniu kasacyjnym

W razie wniesienia skargi kasacyjnej przez Prokuratora Generalnego, Rzecznika Praw Obywatelskich lub Rzecznika Praw Dziecka koszty procesu w postępowaniu kasacyjnym podlegają wzajemnemu zniesieniu.

Porównania: 1 Przypisy: 1

Art. 398¹⁹. Uchylenie wyroku przez Sąd Najwyższy i odrzucenie pozwu lub umorzenie postępowania

Jeżeli pozew ulegał odrzuceniu albo istniała podstawa do umorzenia postępowania, Sąd Najwyższy uchyla wydane w sprawie wyroki oraz odrzuca pozew lub umarza postępowanie. Przepis art. 415 orzeczenie w uchylonym lub zmienionym wyroku obowiązku zwrotu uzyskanego świadczenia stosuje się odpowiednio.

Art. 398²⁰. Związanie sądu wykładnią prawa dokonaną przez Sąd Najwyższy

Sąd, któremu sprawa została przekazana, związany jest wykładnią prawa dokonaną w tej sprawie przez Sąd Najwyższy. Nie można oprzeć skargi kasacyjnej od orzeczenia wydanego po ponownym rozpoznaniu sprawy na podstawach sprzecznych z wykładnią prawa dokonaną w tej sprawie przez Sąd Najwyższy.

Art. 398²¹. Odpowiednie stosowanie przepisów ustawy o apelacji

Jeżeli nie ma szczególnych przepisów o postępowaniu przed Sądem Najwyższym, do postępowania tego stosuje się odpowiednio przepisy o apelacji, z tym że skargę kasacyjną cofnąć może również sama strona, a termin na sporządzenie uzasadnienia orzeczenia przez Sąd Najwyższy wynosi miesiąc.

Art. 398²². Skarga na orzeczenie referendarza sądowego

§ 1.

Na orzeczenie referendarza sądowego służy skarga w przypadkach, w których na postanowienie sądu służyłoby zażalenie.

§ 2.

Skargę wnosi się do sądu, w którym referendarz sądowy wydał zaskarżone orzeczenie, w terminie tygodnia od dnia jego doręczenia. Jeżeli orzeczenie doręczono bez uzasadnienia, a strona wniosła o jego sporządzenie, termin do wniesienia skargi zaczyna biec od dnia doręczenia orzeczenia z uzasadnieniem.

§ 3.

W przypadku wniesienia skargi orzeczenie referendarza sądowego traci moc.

§ 4.

Jeżeli skarga jest oczywiście uzasadniona, referendarz sądowy, który wydał zaskarżone orzeczenie, w terminie tygodnia od dnia wniesienia skargi może postanowieniem stwierdzić zasadność skargi i w miarę potrzeby wydać ponowne orzeczenie. Na ponowne orzeczenie służy skarga na zasadach ogólnych, jednak w przypadku jego zaskarżenia przepisu paragrafu niniejszego nie stosuje się.

§ 5.

Po utracie mocy orzeczenia referendarza sądowego sąd rozpoznaje sprawę jako sąd pierwszej instancji. Jeżeli zaskarżenie postanowienia do sądu wyższego rzędu nie jest możliwe ze względu na brak takiego sądu, środek zaskarżenia rozpoznaje ten sam sąd w innym składzie.

§ 6.

Jeżeli referendarz sądowy uzna, że skarga podlega odrzuceniu, przedstawia sprawę sądowi. W przypadku uznania, że brak jest podstaw do odrzucenia skargi, sąd może od razu rozpoznać sprawę, o ile stan sprawy na to pozwala.

§ 7.

Przepisy § 1–6 stosuje się odpowiednio do postępowania ze skargi na zarządzenie referendarza sądowego.

Porównania: 1 Przypisy: 2

Art. 398²³. Rozpoznanie skargi na orzeczenie referendarza sądowego

§ 1.

Wniesienie skargi na postanowienie referendarza sądowego w przedmiocie kosztów sądowych lub kosztów procesu oraz na postanowienie o odmowie ustanowienia adwokata lub radcy prawnego wstrzymuje wykonalność tego postanowienia.
§ 1¹. Orzeczenia, o których mowa w § 1, doręcza się wraz z uzasadnieniem. Uzasadnienie może ograniczać się do wskazania podstawy prawnej rozstrzygnięcia wraz z przytoczeniem przepisów prawa.

§ 2.

Jeżeli wniesiono skargę na postanowienie referendarza sądowego wydane na podstawie art. 395 przedstawienie zażalenia sądowi drugiej instancji § 2, ponowne wydanie postanowienia na tej podstawie przez referendarza sądowego nie jest dopuszczalne.

§ 3.

Sąd rozpoznaje skargę w składzie jednego sędziego jako sąd drugiej instancji. Po rozpoznaniu skargi sąd utrzymuje w mocy lub zmienia zaskarżone postanowienie, stosując odpowiednio przepisy o zażaleniu.

Porównania: 1 Przypisy: 1

Art. 398²⁴. Odpowiednie stosowanie do postępowania ze skargi na orzeczenie referendarza sądowego przepisów o zażaleniu

W zakresie nieuregulowanym do postępowania ze skargi na orzeczenie referendarza sądowego stosuje się odpowiednio przepisy o zażaleniu.

Art. 399. Dopuszczalność wznowienia postępowania

§ 1.

W wypadkach przewidzianych w dziale niniejszym można żądać wznowienia postępowania, które zostało zakończone prawomocnym wyrokiem.

§ 2.

Na podstawie określonej w art. 401¹ wznowienie postępowania na podstawie orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego postępowanie może być wznowione również w razie zakończenia go postanowieniem.

Orzeczenia: 21 Porównania: 1 Przypisy: 3

Art. 400. Niedopuszczalność skargi o wznowienie postępowania

Niedopuszczalna jest skarga o wznowienie od wyroku orzekającego unieważnienie małżeństwa lub rozwód albo ustalającego nieistnienie małżeństwa, jeżeli choćby jedna ze stron zawarła po jego uprawomocnieniu się nowy związek małżeński.

Orzeczenia: 2

Art. 401. Wznowienie postępowania z powodu nieważności

Można żądać wznowienia postępowania z powodu nieważności:

1)

jeżeli w składzie sądu uczestniczyła osoba nieuprawniona albo jeżeli orzekał sędzia wyłączony z mocy ustawy, a strona przed uprawomocnieniem się wyroku nie mogła domagać się wyłączenia;

2)

jeżeli strona nie miała zdolności sądowej lub procesowej albo nie była należycie reprezentowana bądź jeżeli wskutek naruszenia przepisów prawa była pozbawiona możności działania; nie można jednak żądać wznowienia, jeżeli przed uprawomocnieniem się wyroku niemożność działania ustała lub brak reprezentacji był podniesiony w drodze zarzutu albo strona potwierdziła dokonane czynności procesowe.

Orzeczenia: 194 Porównania: 1 Przypisy: 1

Art. 401¹. Wznowienie postępowania na podstawie orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego

Można żądać wznowienia postępowania również w wypadku, gdy Trybunał Konstytucyjny orzekł o niezgodności aktu normatywnego z Konstytucją, ratyfikowaną umową międzynarodową lub z ustawą, na podstawie którego zostało wydane orzeczenie.

Porównania: 1 Przypisy: 1

Art. 402. Uchylony

Orzeczenia: 2 Porównania: 1 Przypisy: 1

Art. 403. Inne podstawy żądania wznowienia postępowania

§ 1.

Można żądać wznowienia na tej podstawie, że:

1)

wyrok został oparty na dokumencie podrobionym lub przerobionym albo na skazującym wyroku karnym, następnie uchylonym;

2)

wyrok został uzyskany za pomocą przestępstwa.

§ 2.

Można również żądać wznowienia w razie późniejszego wykrycia prawomocnego wyroku, dotyczącego tego samego stosunku prawnego, albo wykrycia takich faktów lub środków dowodowych, które mogłyby mieć wpływ na wynik sprawy, a z których strona nie mogła skorzystać w poprzednim postępowaniu.

§ 3.

(uchylony)

§ 4.

Można żądać wznowienia, jeżeli na treść wyroku miało wpływ postanowienie niekończące postępowania w sprawie, wydane na podstawie aktu normatywnego uznanego przez Trybunał Konstytucyjny za niezgodny z Konstytucją, ratyfikowaną umową międzynarodową lub z ustawą, uchylone lub zmienione zgodnie z art. 416¹ uchylenie postanowień niekończących postępowania w sprawie wydanych na podstawie aktów uznanych za niezgodne z Konstytucją RP.

Orzeczenia: 63 Porównania: 1 Przypisy: 3

Art. 404. żądanie wznowienia postępowania z powodu przestępstwa

Z powodu przestępstwa można żądać wznowienia jedynie wówczas, gdy czyn został ustalony prawomocnym wyrokiem skazującym, chyba że postępowanie karne nie może być wszczęte lub że zostało umorzone z innych przyczyn niż brak dowodów.

Orzeczenia: 3

Art. 405. Właściwość sądu w sprawach wznowienia postępowania

Do wznowienia postępowania z przyczyn nieważności oraz na podstawie przewidzianej w art. 401¹ wznowienie postępowania na podstawie orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego właściwy jest sąd, który wydał zaskarżone orzeczenie, a jeżeli zaskarżono orzeczenia sądów różnych instancji, właściwy jest sąd instancji wyższej. Do wznowienia postępowania na innej podstawie właściwy jest sąd, który ostatnio orzekał co do istoty sprawy.

Orzeczenia: 11 Porównania: 1 Przypisy: 1

Art. 406. Odpowiednie stosowanie przepisów ustawy o postępowaniu przed sądem pierwszej instancji

Do postępowania ze skargi o wznowienie stosuje się odpowiednio przepisy o postępowaniu przed sądem pierwszej instancji, jeżeli przepisy poniższe nie stanowią inaczej.

Orzeczenia: 4

Art. 407. Termin do wniesienia skargi o wznowienia postępowania

§ 1.

Skargę o wznowienie wnosi się w terminie trzymiesięcznym; termin ten liczy się od dnia, w którym strona dowiedziała się o podstawie wznowienia, a gdy podstawą jest pozbawienie możności działania lub brak należytej reprezentacji - od dnia, w którym o wyroku dowiedziała się strona, jej organ lub jej przedstawiciel ustawowy.

§ 2.

W sytuacji określonej w art. 401¹ wznowienie postępowania na podstawie orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego skargę o wznowienie wnosi się w terminie trzech miesięcy od dnia wejścia w życie orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego. Jeżeli w chwili wydania orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego orzeczenie, o którym mowa w art. 401¹ wznowienie postępowania na podstawie orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego, nie było jeszcze prawomocne na skutek wniesienia środka odwoławczego, który został następnie odrzucony, termin biegnie od dnia doręczenia postanowienia o odrzuceniu, a w wypadku wydania go na posiedzeniu jawnym - od dnia ogłoszenia tego postanowienia.

Orzeczenia: 16 Porównania: 1 Przypisy: 3

Art. 408. Niedopuszczalność żądania wznowienia postępowania (prekluzja)

Po upływie lat dziesięciu od dnia uprawomocnienia się wyroku nie można żądać wznowienia, z wyjątkiem przypadku, gdy strona była pozbawiona możności działania lub nie była należycie reprezentowana.

Orzeczenia: 7

Art. 409. Wymogi formalne skargi o wznowienie postępowania

Skarga o wznowienie powinna czynić zadość warunkom pozwu oraz zawierać oznaczenie zaskarżonego orzeczenia, podstawę wznowienia i jej uzasadnienie, okoliczności stwierdzające zachowanie terminu do wniesienia skargi oraz wniosek o uchylenie lub zmianę zaskarżonego orzeczenia.

Orzeczenia: 5 Porównania: 1 Przypisy: 1

Art. 410. Odrzucenie skargi o wznowienie postępowania

§ 1.

Sąd odrzuca skargę wniesioną po upływie przepisanego terminu, niedopuszczalną lub nieopartą na ustawowej podstawie.

§ 2.

Na żądanie sądu skarżący uprawdopodobni okoliczności stwierdzające zachowanie terminu lub dopuszczalność wznowienia.

Orzeczenia: 150 Porównania: 1 Przypisy: 1

Art. 410¹. Niedopuszczalność skargi o wznowienie postępowania

§ 1.

Niedopuszczalna jest skarga o wznowienie postępowania ponownie wniesiona w tej samej sprawie przez tę samą stronę i oparta na tych samych podstawach, chyba że okoliczności sprawy wykluczają taką ocenę.

§ 2.

Do skargi, o której mowa w § 1, przepisy art. 394³ niedopuszczalność zażalenia wniesionego dla zwłoki w postępowaniu § 3 i 4 stosuje się odpowiednio.

Art. 411. Uchylony

Orzeczenia: 10 Porównania: 1 Przypisy: 1

Art. 412. Rozpoznanie sprawy przez sąd po jej wznowieniu

§ 1.

Sąd rozpoznaje sprawę na nowo w granicach, jakie zakreśla podstawa wznowienia.

§ 2.

Po ponownym rozpoznaniu sprawy sąd stosownie do okoliczności bądź oddala skargę o wznowienie, bądź uwzględniając ją zmienia zaskarżone orzeczenie albo je uchyla i w razie potrzeby pozew odrzuca lub postępowanie umarza.

§ 3.

(uchylony)

§ 4.

Jeżeli do rozstrzygnięcia o wznowieniu postępowania zakończonego wyrokiem właściwy jest Sąd Najwyższy, sąd ten orzeka tylko o dopuszczalności wznowienia, a rozpoznanie sprawy przekazuje sądowi drugiej instancji.

Orzeczenia: 55 Porównania: 1 Przypisy: 3

Art. 413. Wyłączenie sędziego od orzekania w postępowaniu ze skargi o wznowienie

Sędzia, którego udziału lub zachowania się w procesie poprzednim dotyczy skarga, wyłączony jest od orzekania w postępowaniu ze skargi o wznowienie.

Orzeczenia: 2

Art. 414. Wniesienie skargi o wznowienie postępowania a wykonanie zaskarżonego wyroku

Wniesienie skargi o wznowienie nie tamuje wykonania zaskarżonego wyroku. W przypadku uprawdopodobnienia, że skarżącemu grozi niepowetowana szkoda, sąd może na wniosek strony wstrzymać wykonanie wyroku, chyba że strona przeciwna złoży odpowiednie zabezpieczenie.

Orzeczenia: 8

Art. 415. Orzeczenie w uchylonym lub zmienionym wyroku obowiązku zwrotu uzyskanego świadczenia

Uchylając lub zmieniając wyrok, sąd na wniosek skarżącego w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie orzeka o zwrocie spełnionego lub wyegzekwowanego świadczenia lub o przywróceniu stanu poprzedniego. Nie wyłącza to możliwości dochodzenia w osobnym procesie, także od Skarbu Państwa, naprawienia szkody poniesionej wskutek wydania lub wykonania wyroku.

Orzeczenia: 10 Porównania: 1 Przypisy: 1

Art. 416. Niedopuszczalność ponownego wznowienia postępowania

§ 1.

Niedopuszczalne jest dalsze wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym orzeczeniem wydanym na skutek skargi o wznowienie.

§ 2.

Przepisu § 1 nie stosuje się, jeżeli skarga o wznowienie postępowania została oparta na podstawie wznowienia określonej w art. 401¹ wznowienie postępowania na podstawie orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego.

Orzeczenia: 7 Porównania: 1 Przypisy: 1

Art. 416¹. Uchylenie postanowień niekończących postępowania w sprawie wydanych na podstawie aktów uznanych za niezgodne z Konstytucją RP

W sprawie zakończonej prawomocnym wyrokiem mogą być uchylone postanowienia niekończące postępowania w sprawie, jeżeli zostały wydane na podstawie aktu normatywnego uznanego przez Trybunał Konstytucyjny za niezgodny z Konstytucją, ratyfikowaną umową międzynarodową lub z ustawą. Przepisy o wznowieniu postępowania stosuje się odpowiednio.

Przypisy: 1

Art. 417. Uchylony

Orzeczenia: 8 Porównania: 1

Art. 418. Uchylony

Orzeczenia: 2 Porównania: 1

Art. 419. Uchylony

Orzeczenia: 1 Porównania: 1

Art. 420. Uchylony

Orzeczenia: 1 Porównania: 1

Art. 421. Uchylony

Orzeczenia: 1 Porównania: 1

Art. 422. Uchylony

Orzeczenia: 2 Porównania: 1

Art. 423. Uchylony

Orzeczenia: 1 Porównania: 1

Art. 424. Uchylony

Orzeczenia: 9 Porównania: 1

Art. 424¹. żądanie stwierdzenia niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia

§ 1.

Można żądać stwierdzenia niezgodności z prawem prawomocnego wyroku sądu drugiej instancji kończącego postępowanie w sprawie, jeżeli przez jego wydanie stronie została wyrządzona szkoda, a zmiana lub uchylenie tego wyroku w drodze innych środków prawnych przysługujących stronie na podstawie kodeksu nie było i nie jest możliwe.
§ 2 .W wyjątkowych wypadkach, gdy niezgodność z prawem wynika z naruszenia podstawowych zasad porządku prawnego lub konstytucyjnych wolności albo praw człowieka i obywatela, można także żądać stwierdzenia niezgodności z prawem prawomocnego wyroku sądu pierwszej lub drugiej instancji kończącego postępowanie w sprawie, jeżeli strona nie skorzystała z przysługujących jej środków prawnych, chyba że jest możliwa zmiana lub uchylenie wyroku w drodze innych przysługujących stronie środków prawnych.

Porównania: 1 Przypisy: 1

Art. 424^1a. Niedopuszczalność skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia

§ 1.

Od wyroków sądu drugiej instancji, od których wniesiono skargę kasacyjną, oraz od orzeczeń Sądu Najwyższego skarga nie przysługuje.

§ 2.

Orzeczenie Sądu Najwyższego wydane na skutek wniesienia skargi kasacyjnej traktuje się jak orzeczenie wydane w postępowaniu wywołanym wniesieniem skargi.

Przypisy: 1

Art. 424^1b. Odszkodowanie z tytułu szkody wyrządzonej przez wydanie orzeczenia niezgodnego z prawem

W wypadku prawomocnych orzeczeń, od których skarga nie przysługuje, odszkodowania z tytułu szkody wyrządzonej przez wydanie prawomocnego orzeczenia niezgodnego z prawem można domagać się bez uprzedniego stwierdzenia niezgodności orzeczenia z prawem w postępowaniu ze skargi, chyba że strona nie skorzystała z przysługujących jej środków prawnych.

Przypisy: 1

Art. 424². Skarga Prokuratora Generalnego, Rzecznika Praw Obywatelskich lub Rzecznika Praw Dziecka o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia

W wypadkach określonych w art. 424¹ żądanie stwierdzenia niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia skargę może wnieść także Prokurator Generalny, jeżeli niezgodność wyroku z prawem wynika z naruszenia podstawowych zasad porządku prawnego, Rzecznik Praw Obywatelskich – jeżeli niezgodność wyroku z prawem wynika z naruszenia konstytucyjnych wolności albo praw człowieka i obywatela, albo Rzecznik Praw Dziecka – jeżeli niezgodność wyroku z prawem wynika z naruszenia praw dziecka.

Porównania: 1 Przypisy: 1

Art. 424³. Zasada wnoszenia tylko jednej skargi od tego samego wyroku

Od tego samego wyroku strona może wnieść tylko jedną skargę.

Porównania: 1 Przypisy: 1

Art. 424⁴. Podstawa skargi o stwierdzenie niezgodności wyroku z prawem prawomocnego orzeczenia

Skargę można oprzeć na podstawie naruszeń prawa materialnego lub przepisów postępowania, które spowodowały niezgodność wyroku z prawem, gdy przez jego wydanie stronie została wyrządzona szkoda. Podstawą skargi nie mogą być jednak zarzuty dotyczące ustalenia faktów lub oceny dowodów.

Porównania: 1 Przypisy: 1

Art. 424⁵. Wymogi formalne skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia

§ 1.

Skarga powinna zawierać:

1)

oznaczenie wyroku, od którego jest wniesiona, ze wskazaniem, czy jest on zaskarżony w całości lub w części;

2)

przytoczenie jej podstaw oraz ich uzasadnienie;

3)

wskazanie przepisu prawa, z którym zaskarżony wyrok jest niezgodny;

4)

uprawdopodobnienie wyrządzenia szkody, spowodowanej przez wydanie wyroku, którego skarga dotyczy;

5)

wykazanie, że wzruszenie zaskarżonego wyroku w drodze innych środków prawnych przysługujących stronie na podstawie kodeksu nie było ani nie jest możliwe, a ponadto – gdy skargę wniesiono na podstawie art. 424¹ żądanie stwierdzenia niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia § 2 – że występuje wyjątkowy przypadek uzasadniający wniesienie skargi;

6)

wniosek o stwierdzenie niezgodności wyroku z prawem.

§ 2.

Ponadto skarga powinna czynić zadość wymaganiom przewidzianym dla pisma procesowego. Do skargi - oprócz jej odpisów dla doręczenia ich uczestniczącym w sprawie osobom - dołącza się dwa odpisy przeznaczone do akt Sądu Najwyższego.

Porównania: 1 Przypisy: 1

Art. 424⁶. Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia

§ 1.

Skargę wnosi się do sądu, który wydał zaskarżony wyrok, w terminie dwóch lat od dnia jego uprawomocnienia się.

§ 2.

W razie stwierdzenia niezachowania warunków formalnych określonych w art. 424⁵ wymogi formalne skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia § 2, przewodniczący wzywa o poprawienie lub uzupełnienie skargi.

§ 3.

Sąd odrzuca skargę wniesioną z naruszeniem art. 87¹ przymus adwokacko-radcowski w postępowaniu przed Sądem Najwyższym § 1, spóźnioną, nieopłaconą lub z innych przyczyn niedopuszczalną, jak również skargę, której braków strona nie usunęła w wyznaczonym terminie.

Porównania: 1 Przypisy: 2

Art. 424⁷. Przedstawienie akt sprawy Sądowi Najwyższemu

Po doręczeniu skargi stronie przeciwnej, a gdy skargę wniósł Prokurator Generalny, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka – obydwu stronom, sąd przedstawia niezwłocznie akta sprawy Sądowi Najwyższemu.

Porównania: 1 Przypisy: 1

Art. 424⁸. Odrzucenie skargi przez Sąd Najwyższy

§ 1.

Sąd Najwyższy odrzuca skargę, jeżeli ulegała ona odrzuceniu przez sąd niższej instancji, skargę niespełniającą wymagań określonych w art. 424⁵ wymogi formalne skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia § 1, jak również skargę z innych przyczyn niedopuszczalną.

§ 2.

Skarga podlega także odrzuceniu, jeżeli zmiana zaskarżonego wyroku w drodze innych środków prawnych przysługujących stronie na podstawie kodeksu była lub jest możliwa albo jeżeli nie zachodzi wyjątek, o którym mowa w art. 424¹ żądanie stwierdzenia niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia § 2.

Porównania: 1 Przypisy: 1

Art. 424⁹. Dmowa Sądu Najwyższego przyjęcia skargi do rozpoznania..

Sąd Najwyższy odmawia przyjęcia skargi do rozpoznania, jeżeli jest oczywiście bezzasadna.

Art. 424¹⁰. Granice rozpoznania skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia

Sąd Najwyższy rozpoznaje skargę w granicach zaskarżenia oraz w granicach podstaw. Skarga podlega rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym, chyba że ważne względy przemawiają za wyznaczeniem rozprawy.

Art. 424¹¹. Rozstrzygnięcia Sądu Najwyższego w sprawie skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia

§ 1.

Sąd Najwyższy oddala skargę w razie braku podstawy do stwierdzenia, że zaskarżony wyrok jest niezgodny z prawem.

§ 2.

Uwzględniając skargę, Sąd Najwyższy stwierdza, że wyrok jest w zaskarżonym zakresie niezgodny z prawem.

§ 3.

Jeżeli w chwili orzekania sprawa ze względu na osobę nie podlegała orzecznictwu sądów polskich albo w sprawie droga sądowa była niedopuszczalna, Sąd Najwyższy – stwierdzając niezgodność wyroku z prawem – uchyla zaskarżony wyrok oraz wyrok sądu pierwszej instancji i odrzuca pozew albo umarza postępowanie.

Porównania: 1 Przypisy: 1

Art. 424¹². Odpowiednie stosowanie przepisów o skardze kasacyjnej

W wypadkach nieuregulowanych przepisami niniejszego działu do postępowania wywołanego wniesieniem skargi stosuje się odpowiednio przepisy o skardze kasacyjnej.

Dz.U.2024.0.1568 t.j. - Ustawa z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego