§ 1.
Jeżeli zachodzi długotrwała przeszkoda uniemożliwiająca prowadzenie postępowania, a w szczególności jeżeli nie można ująć oskarżonego albo nie może on brać udziału w postępowaniu z powodu choroby psychicznej lub innej ciężkiej choroby, postępowanie zawiesza się na czas trwania przeszkody.
§ 2.
Na postanowienie w przedmiocie zawieszenia postępowania przysługuje zażalenie.
§ 3.
W czasie zawieszenia postępowania należy jednak dokonać odpowiednich czynności w celu zabezpieczenia dowodów przed ich utratą lub zniekształceniem.
§ 4.
W razie istnienia podstaw określonych w art. 45a przesłanki orzeczenia przepadku § 2 Kodeksu karnego lub art. 43a orzeczenie przepadku bez wyroku skazującego Kodeksu karnego skarbowego po uprawomocnieniu się postanowienia o zawieszeniu postępowania sąd orzeka w przedmiocie przepadku z urzędu, a w postępowaniu przygotowawczym – na wniosek prokuratora. Jeżeli oskarżony nie ma obrońcy, do udziału w postępowaniu dotyczącym przepadku wyznacza się obrońcę z urzędu.
§ 5.
Na postanowienie w przedmiocie przepadku przysługuje zażalenie.