§ 1.
Prezes sądu kieruje sprawę na posiedzenie, jeżeli:
1)
prokurator złożył wniosek o orzeczenie środków zabezpieczających;
2)
zachodzi potrzeba rozważenia kwestii warunkowego umorzenia postępowania;
3)
do aktu oskarżenia dołączono wniosek, o którym mowa w art. 335 wniosek o skazanie bez przeprowadzenia rozprawy § 2;
3a)
prokurator złożył wniosek, o którym mowa w art. 335 wniosek o skazanie bez przeprowadzenia rozprawy § 1.
4)
(uchylony)
5)
(uchylony)
§ 2.
(uchylony)
§ 3.
Prezes sądu kieruje sprawę na posiedzenie także wtedy, gdy zachodzi potrzeba innego rozstrzygnięcia przekraczającego jego uprawnienia, a zwłaszcza:
1)
umorzenia postępowania na podstawie art. 17 negatywne przesłanki procesowe § 1 pkt 2-11;
2)
umorzenia postępowania z powodu oczywistego braku faktycznych podstaw oskarżenia;
3)
wydania postanowienia o niewłaściwości sądu;
3a)
zwrotu sprawy prokuratorowi w celu usunięcia istotnych braków postępowania przygotowawczego;
4)
(uchylony)
5)
wydania postanowienia o zawieszeniu postępowania;
6)
wydania postanowienia w przedmiocie tymczasowego aresztowania lub innego środka przymusu;
7)
wydania wyroku nakazowego.
§ 3a.
Prezes sądu może skierować sprawę na posiedzenie, jeżeli oskarżony, któremu zarzucono przestępstwo zagrożone karą nieprzekraczającą 15 lat pozbawienia wolności, przed doręczeniem mu zawiadomienia o wyznaczeniu rozprawy złożył wniosek, o którym mowa w art. 338a wniosek oskarżonego o wydanie wyroku skazującego bez postępowania dowodowego, a prezes sądu uzna, że cele postępowania nie sprzeciwiają się rozpoznaniu sprawy na posiedzeniu.
§ 4.
Prezes sądu kieruje sprawę na posiedzenie ponadto, gdy zachodzi potrzeba rozważenia możliwości przekazania jej do postępowania mediacyjnego; przepis art. 23a postępowanie mediacyjne stosuje się odpowiednio.
§ 4a.
Jeżeli akt oskarżenia odpowiada warunkom formalnym, czynności, o których mowa w § 1, 3 i 4, prezes sądu dokonuje w terminie 30 dni od wniesienia aktu oskarżenia.
§ 5.
Strony, obrońcy i pełnomocnicy mogą wziąć udział w posiedzeniach wymienionych w § 1 oraz w § 3 pkt 1, 2 i 6, z tym że udział prokuratora i obrońcy w posiedzeniu w przedmiocie orzeczenia środka zabezpieczającego określonego w art. 93a rodzaje środków zabezpieczających § 1 pkt 4 Kodeksu karnego jest obowiązkowy. Pokrzywdzony ma prawo wziąć udział w posiedzeniach wymienionych w § 3 pkt 1 i 2. Zawiadamiając pokrzywdzonego o posiedzeniu poucza się go o możliwości zakończenia postępowania bez przeprowadzenia rozprawy oraz wcześniejszego złożenia oświadczenia, o którym mowa w art. 54 oświadczenie o działaniu w charakterze oskarżyciela posiłkowego § 1.
