§ 1.
W razie stwierdzenia po rozpoczęciu przewodu sądowego okoliczności wyłączającej ściganie lub danych przemawiających za warunkowym umorzeniem postępowania, sąd wyrokiem umarza postępowanie albo umarza je warunkowo. Jednakże w razie stwierdzenia okoliczności wymienionych w art. 17 negatywne przesłanki procesowe § 1pkt 1 i 2 sąd wydaje wyrok uniewinniający, chyba że sprawca w chwili czynu był niepoczytalny.
§ 2.
Umarzając postępowanie sąd stosuje odpowiednio art. 322 umorzenie śledztwa § 2 i 3, art. 323 postanowienie w przedmiocie dowodów rzeczowych w razie umorzenia śledztwa § 1 i 2 oraz art. 340 umorzenie postępowania § 2 i 3.
§ 3.
Sąd stosuje środek zabezpieczający wskazany w art. 93a rodzaje środków zabezpieczających § 2 Kodeksu karnego, w art. 22 katalog kar, środków karnych i środków zabezpieczających § 3 pkt 5 i 6 Kodeksu karnego skarbowego lub orzeka przepadek przedmiotów wskazany w art. 45a przesłanki orzeczenia przepadku Kodeksu karnego, jeżeli wyniki przewodu sądowego to uzasadniają, a umorzenie następuje z powodu niepoczytalności sprawcy w chwili popełnienia czynu.
§ 4.
Umarzając postępowanie warunkowo, sąd stosuje odpowiednio art. 341 posiedzenie w sprawie warunkowego umorzenia postępowania.
§ 5.
Przewidując możliwość warunkowego umorzenia postępowania albo możliwość orzeczenia kary z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, sąd może wznowić przewód sądowy celem odpowiedniego zastosowania art. 341 posiedzenie w sprawie warunkowego umorzenia postępowania§ 3; wówczas sąd może zarządzić przerwę.
