§ 1.
Od orzeczeń sądu odwoławczego oraz od orzeczeń wydanych przez Sąd Najwyższy nie przysługuje środek odwoławczy, chyba że ustawa stanowi inaczej.
(Art. 426 § 1 - w zakresie, w jakim dotyczy zaskarżenia orzeczenia w przedmiocie kosztów procesu zasądzonych po raz pierwszy przez sąd odwoławczy - uznany został wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego za niezgodny z Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej i z dniem 04.12.2015 r. utracił moc obowiązującą w tym zakresie (Dz. U. 2011.156.934).
(Art. 426 § 1 - w zakresie, w jakim dotyczy zaskarżenia orzeczenia w przedmiocie kosztów procesu zasądzonych po raz pierwszy przez sąd odwoławczy - uznany został wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego za niezgodny z Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej i z dniem 04.12.2015 r. utracił moc obowiązującą w tym zakresie (Dz. U. 2011.156.934).
§ 2.
Od wydanego na skutek zażalenia postanowienia o zastosowaniu tymczasowego aresztowania, w tym w zakresie zastrzeżenia, o którym mowa w art. 257 wyłączenie stosowania tymczasowego aresztowania § 2, a także od wydanego w toku postępowania odwoławczego postanowienia o przeprowadzeniu obserwacji, zastosowaniu środka zapobiegawczego, nałożeniu kary porządkowej, zawieszeniu postępowania oraz w przedmiocie kosztów procesu, o których po raz pierwszy orzekał sąd odwoławczy, przysługuje zażalenie do innego równorzędnego składu sądu odwoławczego. Jeżeli zaskarżone postanowienie wydał sąd w składzie jednego sędziego, zażalenie rozpoznaje sąd odwoławczy w składzie trzech sędziów, chyba że zażalenie dotyczy postanowienia o nałożeniu kary porządkowej lub w przedmiocie kosztów procesu.
