§ 1.
Apelację co do winy uważa się za zwróconą przeciwko całości wyroku.
§ 2.
Apelację co do kary uważa się za zwróconą przeciwko całości rozstrzygnięcia o karze i środkach karnych.
§ 3.
Apelację co do środka karnego, środka kompensacyjnego albo przepadku uważa się za zwróconą odpowiednio przeciwko całości rozstrzygnięcia o środkach karnych albo o środkach kompensacyjnych albo o przepadku.
§ 4.
W apelacji można podnosić zarzuty, które nie stanowiły lub nie mogły stanowić przedmiotu zażalenia.
§ 5.
Podstawą apelacji nie mogą być zarzuty określone w art. 438 względne przyczyny odwoławcze pkt 3 i 4, związane z treścią zawartego porozumienia, o którym mowa w art. 343 uwzględnienie wniosku o skazanie bez przeprowadzenia rozprawy, art. 343a rozpoznanie wniosku oskarżonego o wydanie wyroku skazującego bez postępowania dowodowego i art. 387 wniosek oskarżonego o skazanie bez przeprowadzania postępowania dowodowego.
§ 6.
Podstawą apelacji nie mogą być wyłącznie zarzuty, których uwzględnienie mogłoby nastąpić w trybie określonym w art. 105 prostowanie orzeczenia, zarządzenia lub uzasadnienia, art. 420 uzupełnienie wyroku lub art. 626 określenie kosztów procesu. Przepisy art. 118 niewłaściwe oznaczenie czynności procesowej § 1 i 2 stosuje się.