• Kodeks postępowania karne...
  19.03.2024

Kodeks postępowania karnego

Stan prawny aktualny na dzień: 19.03.2024

Dz.U.2024.0.37 t.j. - Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego

Rozdział 63. Przejęcie i przekazanie ścigania karnego

§ 1.
W sprawie o przestępstwo popełnione za granicą przez:
1)
obywatela polskiego,
2)
osobę mającą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej stałe miejsce zamieszkania,
3)
osobę, która odbywa lub będzie odbywać w Rzeczypospolitej Polskiej karę pozbawienia wolności,
4)
osobę, przeciwko której zostało wszczęte w Rzeczypospolitej Polskiej postępowanie karne - Minister Sprawiedliwości zwraca się, jeżeli wymaga tego interes wymiaru sprawiedliwości, do właściwego organu państwa obcego z wnioskiem o przekazanie ścigania albo może przyjąć taki wniosek od właściwego organu państwa obcego.
§ 2.
Przejęcie ścigania karnego uważa się za wszczęcie postępowania karnego według prawa polskiego.
§ 3.
Jeżeli przejęcie ścigania łączy się z przekazaniem przez państwo obce tymczasowo aresztowanego, art. 598 bieg terminów tymczasowego aresztowania w stosunku do osoby wydanej lub zatrzymanej za granicą stosuje się.
§ 4.
Do dowodów zebranych za granicą przed przejęciem ścigania stosuje się odpowiednio art. 587 odczytywanie protokołów czynności dokonanych przez organy państw obcych, choćby czynności dowodowe nie były podjęte na wniosek polskiego sądu lub prokuratora.
§ 5.
Minister Sprawiedliwości zawiadamia właściwy organ państwa obcego o sposobie prawomocnego zakończenia postępowania karnego.
§ 1.
W sprawie o przestępstwo popełnione na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez cudzoziemca, Minister Sprawiedliwości, z urzędu albo z inicjatywy sądu lub prokuratora, zwraca się, jeżeli wymaga tego interes wymiaru sprawiedliwości, do właściwego organu państwa:
1)
którego osoba ścigana jest obywatelem,
2)
w którym osoba ścigana ma stałe miejsce zamieszkania,
3)
w którym osoba ścigana odbywa lub będzie odbywała karę pozbawienia wolności,
4)
w którym zostało wszczęte przeciwko osobie ściganej postępowanie karne
- z wnioskiem o przejęcie ścigania karnego albo może przyjąć taki wniosek od właściwego organu państwa obcego.
§ 2.
Jeżeli pokrzywdzonym jest obywatel polski, złożenie wniosku o przejęcie ścigania może nastąpić tylko za jego zgodą, chyba że uzyskanie tej zgody nie jest możliwe.
§ 3.
Przed wystąpieniem z wnioskiem, o którym mowa w § 1, lub rozstrzygnięciem takiego wniosku pochodzącego od organu państwa obcego właściwy organ umożliwia osobie ściganej przebywającej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zajęcie stanowiska ustnie lub na piśmie w przedmiocie przejęcia ścigania.
§ 4.
W razie pozytywnego rozstrzygnięcia wniosku o przekazanie ścigania dotyczącego osoby tymczasowo aresztowanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej Minister Sprawiedliwości zwraca się do właściwego organu o niezwłoczne podjęcie czynności mających na celu wydanie i przekazanie takiej osoby organom państwa obcego. Wraz z osobą przekazuje się akta sprawy, o ile nie zostały one uprzednio przekazane wraz z wnioskiem.
§ 5.
Minister Sprawiedliwości zwraca się do właściwego organu państwa obcego o informację co do sposobu prawomocnego zakończenia postępowania karnego.
§ 6.
Przekazanie ścigania karnego uważa się za umorzenie postępowania karnego według prawa polskiego; nie stoi to na przeszkodzie ponownemu postępowaniu karnemu w razie bezpodstawnego zaniechania ścigania za granicą.
Porównania: 1 Przypisy: 4
§ 1.
Jeżeli co do tego samego czynu tej samej osoby wszczęto postępowanie karne w Rzeczypospolitej Polskiej i w państwie obcym, Minister Sprawiedliwości przeprowadza konsultacje z właściwym organem państwa obcego i - jeżeli wymaga tego interes wymiaru sprawiedliwości - występuje z wnioskiem o przejęcie albo przekazanie ścigania karnego. Przepisy art. 590 przejęcie ścigania karnego § 2-5 oraz art. 591 przejęcie ścigania karnego § 2-6 stosuje się odpowiednio.
§ 2.
Jeżeli na podstawie umowy międzynarodowej, której Rzeczpospolita Polska jest stroną,wszczęto w Rzeczypospolitej Polskiej postępowanie karne o przestępstwo popełnione za granicą, Minister Sprawiedliwości może wystąpić do właściwego organu państwa obcego o przejęcie ścigania przez organy tego państwa niezależnie od tego, czy w państwie obcym wszczęto ściganie co do tego samego czynu. Przepisy art. 591 przejęcie ścigania karnego § 2, 5 i 6 stosuje się odpowiednio.
§ 3.
W sprawie o przestępstwo popełnione za granicą przez obywatela polskiego przebywającego za granicą, jeżeli wymaga tego interes wymiaru sprawiedliwości, Minister Sprawiedliwości może wystąpić do właściwego organu państwa obcego o przejęcie ścigania przez organy tego państwa. Przepisy art. 591 przejęcie ścigania karnego § 2, 5 i 6 stosuje się odpowiednio.
Porównania: 1 Przypisy: 1
§ 1.
Jeżeli zachodzą okoliczności wskazane w art. 590 przejęcie ścigania karnego § 1, art. 591 przejęcie ścigania karnego § 1 lub inne okoliczności nasuwające przypuszczenie, że co do tego samego czynu tej samej osoby wszczęto postępowanie karne w Rzeczypospolitej Polskiej i w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej, sąd lub prokurator występuje do właściwego sądu lub innego organu państwa członkowskiego Unii Europejskiej z wnioskiem o udzielenie informacji o tym postępowaniu.
§ 2.
W razie trudności w ustaleniu właściwego sądu lub innego organu państwa członkowskiego Unii Europejskiej
sąd lub prokurator może również zwracać się do właściwych jednostek organizacyjnych Europejskiej Sieci
Sądowej.
§ 3.
Przepisu § 1 nie stosuje się, jeżeli informacje o toczącym się postępowaniu karnym w innym państwie
członkowskim Unii Europejskiej powzięte zostały z urzędu.
§ 1.
W razie wystąpienia sądu lub innego organu państwa członkowskiego Unii Europejskiej o udzielenie informacji, czy toczy się postępowanie karne co do tego samego czynu tej samej osoby, sąd lub prokurator udziela odpowiedzi we wskazanym przez ten organ terminie. W razie braku takiego terminu lub w wypadku stosowania wobec oskarżonego środka polegającego na pozbawieniu wolności sąd lub prokurator udziela odpowiedzi
niezwłocznie.
§ 2.
W wypadku niedotrzymania terminu określonego w § 1 zdanie pierwsze sąd lub prokurator niezwłocznie informuje sąd lub inny organ państwa członkowskiego Unii Europejskiej o przyczynie opóźnienia i podaje przewidywany termin udzielenia informacji.
§ 3.
Jeżeli sąd lub prokurator, do którego zostało skierowane wystąpienie, nie jest właściwy do nadania mu biegu, przekazuje je właściwemu sądowi lub prokuratorowi i zawiadamia o tym sąd lub inny organ państwa członkowskiego Unii Europejskiej.
§ 1.
Jeżeli co do tego samego czynu tej samej osoby wszczęto postępowanie karne w Rzeczypospolitej Polskiej i w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej, sąd lub prokurator przeprowadza konsultacje z właściwym sądem lub innym organem państwa członkowskiego Unii Europejskiej i – jeżeli wymaga tego interes wymiaru sprawiedliwości – występuje z wnioskiem o przejęcie albo przekazanie ścigania karnego. Przepisy art 590–592 stosuje się odpowiednio.
§ 2.
W trakcie konsultacji sąd lub prokurator przekazuje sądowi lub innemu organowi państwa członkowskiego Unii Europejskiej informacje o zastosowanych w postępowaniu środkach zapobiegawczych, a także inne informacje na wniosek właściwego organu.
§ 3.
Sąd lub prokurator może nie udzielić informacji, jeśli jej udzielenie mogłoby naruszyć bezpieczeństwo Rzeczypospolitej Polskiej lub narażałoby uczestnika postępowania na niebezpieczeństwo utraty życia lub zdrowia.
§ 1.
Jeśli w wyniku konsultacji, o których mowa w art. 592c konsultacje z organami państw UE w razie zbiegu przestępstw § 1, nie ustalono, które państwo członkowskie powinno przejąć ściganie, sąd lub prokurator może wystąpić do Eurojust w sprawach o przestępstwa należące do jego kompetencji z wnioskiem o pomoc w rozstrzygnięciu, które państwo mogłoby przejąć ściganie.
§ 2.
Po uzyskaniu opinii Eurojust sąd lub prokurator, jeżeli wymaga tego interes wymiaru sprawiedliwości, występuje z wnioskiem o przejęcie lub przekazanie ścigania karnego. Przepisy art 590–592 stosuje się odpowiednio.
W wypadkach przewidzianych w art. 592c konsultacje z organami państw UE w razie zbiegu przestępstw § 1 i art. 592d wniosek do Eurojust o rozstrzygnięcie w sprawie właściwości § 2 sąd lub prokurator zawiadamia sąd lub inny organ państwa członkowskiego Unii Europejskiej o sposobie prawomocnego zakończenia postępowania karnego.
Wystąpienie, o którym mowa w art. 592a wniosek o udzielenie informacji o postępowaniu, jak również konsultacje, o których mowa w art. 592c konsultacje z organami państw UE w razie zbiegu przestępstw, nie wstrzymują czynności postępowania karnego.
Szukaj: Filtry
Ładowanie ...