1.
Jednostka ubiegająca się o prawo do wydawania świadectw, o których mowa w art. 36 tryb potwierdzania właściwości leczniczych naturalnych surowców leczniczych i klimatu ust. 4, występuje do ministra właściwego do spraw zdrowia o prawo do wydawania świadectw.
2.
O prawo do wydawania świadectw, o których mowa w art. 36 tryb potwierdzania właściwości leczniczych naturalnych surowców leczniczych i klimatu ust. 4, mogą ubiegać się w szczególności szkoły wyższe, jednostki badawczo-rozwojowe lub placówki naukowe Polskiej Akademii Nauk.
3.
Wniosek jednostki, o której mowa w ust. 1, zawiera dokumenty potwierdzające posiadanie odpowiedniego potencjału naukowego niezbędnego do tego celu, a w szczególności:
1)
sprzętu umożliwiającego przeprowadzanie badań niezbędnych do ustalenia właściwości leczniczych naturalnych surowców leczniczych i właściwości leczniczych klimatu;
2)
wykwalifikowanej kadry naukowej dającej rękojmię właściwej oceny wyników badań;
3)
odpowiedniej do przeprowadzania badań bazy lokalowej.
4.
Udzielenie prawa do wydawania świadectw, o których mowa w art. 36 tryb potwierdzania właściwości leczniczych naturalnych surowców leczniczych i klimatu ust. 4, odmowa udzielenia prawa oraz cofnięcie tego prawa następuje w drodze decyzji administracyjnej. Decyzji o cofnięciu prawa do wydawania świadectw nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności.
4a.
Do postępowania w sprawie udzielenia prawa do wydawania świadectw, o których mowa w art. 36 tryb potwierdzania właściwości leczniczych naturalnych surowców leczniczych i klimatu ust. 4, stosuje się przepisy działu II rozdziału 14 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2022 r. poz. 2000 i 2185).
4b.
Sprawę udzielenia prawa do wydawania świadectw, o których mowa w art. 36 tryb potwierdzania właściwości leczniczych naturalnych surowców leczniczych i klimatu ust. 4, uznaje się za załatwioną milcząco w sposób w całości uwzględniający żądanie jednostki ubiegającej się o to prawo, jeżeli w terminie 30 dni od daty doręczenia wniosku minister właściwy do spraw zdrowia nie wyda decyzji albo postanowienia, o których mowa w art. 122a § 2 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego.
5.
Minister właściwy do spraw zdrowia cofa prawo do wydawania świadectw, o których mowa w art. 36 tryb potwierdzania właściwości leczniczych naturalnych surowców leczniczych i klimatu ust. 4, jeżeli jednostka uprawniona:
1)
przestała spełniać warunki wymagane do uzyskania tego prawa;
2)
uniemożliwia przeprowadzenie kontroli niezbędnej do stwierdzenia, czy spełnia warunki wymagane do uzyskania tego prawa.
6.
W sprawach nieuregulowanych w ust. 1–5 stosuje się przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego.
7.
Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, tryb przeprowadzania kontroli jednostek uprawnionych, uwzględniając w szczególności sposób dokonywania poszczególnych czynności kontrolnych, ich zakres oraz dokumentację przebiegu kontroli, mając na uwadze potrzebę zapewnienia sprawnego przeprowadzenia kontroli.
8.
Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe wymagania, jakie powinna spełniać jednostka uprawniona, uwzględniając w szczególności konieczność sprecyzowania wymagań, o których mowa w ust. 3, a także wskazania nauki.
