1.
W przypadku gdy w postępowaniu w sprawie odpowiedzialności zawodowej ratowników medycznych świadek, biegły lub specjalista bez usprawiedliwienia nie stawił się na wezwanie Rzecznika Dyscyplinarnego lub na rozprawę przed sądem ratowników medycznych albo bezpodstawnie odmawia zeznań, Rzecznik Dyscyplinarny lub sąd ratowników medycznych może zwrócić się do sądu rejonowego właściwego ze względu na miejsce zamieszkania osoby wezwanej o:
1)
nałożenie kary za nieusprawiedliwione niestawiennictwo albo za odmowę zeznań;
2)
przymusowe sprowadzenie świadka, biegłego lub specjalisty.
2.
Świadek, biegły lub specjalista nie podlega karze, o której mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli nie był uprzedzony o skutkach niestawiennictwa albo odmowy złożenia zeznań.
3.
W przypadku gdy świadek, biegły lub specjalista nie może stawić się z powodu przeszkody zbyt trudnej do usunięcia, sąd ratowników medycznych zleca jego przesłuchanie członkowi wyznaczonemu ze swojego składu. Strony mają prawo brać udział w tej czynności.
