1.
Postępowanie w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej ratowników medycznych zakończone prawomocnym orzeczeniem sądu ratowników medycznych wznawia się, jeżeli:
1)
w związku z postępowaniem dopuszczono się przestępstwa i istnieje uzasadniona podstawa do przyjęcia, że mogło to mieć wpływ na treść orzeczenia;
2)
po wydaniu orzeczenia ujawnią się nowe fakty lub dowody nieznane przedtem sądowi ratowników medycznych wskazujące na to, że:
a) obwiniony nie popełnił czynu albo jego czyn nie stanowił przewinienia zawodowego lub nie podlegał karze,
b) sąd ratowników medycznych umorzył postępowanie, błędnie przyjmując, że obwiniony popełnił zarzucany mu czyn.
a) obwiniony nie popełnił czynu albo jego czyn nie stanowił przewinienia zawodowego lub nie podlegał karze,
b) sąd ratowników medycznych umorzył postępowanie, błędnie przyjmując, że obwiniony popełnił zarzucany mu czyn.
2.
Czyn, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, musi być ustalony prawomocnym wyrokiem skazującym, chyba że orzeczenie takie nie może zapaść z przyczyn wymienionych w art. 17 negatywne przesłanki procesowe § 1 pkt 4–11 lub w art. 22 zawieszenie postępowania § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego.
