1.
Ratownik medyczny wykonujący zadania zawodowe w podmiotach, o których mowa w art. 36 miejsca wykonywania zadań zawodowych przez ratownika medycznego pkt 7–11, 16 i 18, może udzielać świadczeń opieki zdrowotnej:
1)
samodzielnie;
2)
samodzielnie, w przypadku realizacji zadań służbowych w warunkach zagrożenia wystąpieniem zdarzenia o charakterze terrorystycznym, w obszarach katastrof, klęsk żywiołowych i w strefie działań wojennych;
3)
pod nadzorem lekarza lub w porozumieniu z lekarzem.
2.
Ratownik medyczny, o którym mowa w ust. 1, może udzielać świadczeń opieki zdrowotnej, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, po ukończeniu medycznego kursu kwalifikacyjnego ministra właściwego do spraw wewnętrznych.
3.
Zakres medycznego kursu kwalifikacyjnego ministra właściwego do spraw wewnętrznych obejmuje wiedzę i umiejętności praktyczne niezbędne do udzielania świadczeń opieki zdrowotnej, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3.
