1.
Zwolnienie z zawodowej służby wojskowej w przypadkach, o których mowa w art. 226 obligatoryjne przesłanki zwolnienia żołnierza zawodowego z zawodowej służby wojskowej pkt 2, 4, 6–10 i 16 oraz art. 228 fakultatywne przesłanki zwolnienia żołnierza zawodowego z zawodowej służby wojskowej ust. 1, następuje decyzją organu wymienionego w art. 186 organy wydające rozkazy personalne o powołaniu do zawodowej służby wojskowej ust. 1.
2.
Zwolnienie z zawodowej służby wojskowej w przypadkach, o których mowa w art. 226 obligatoryjne przesłanki zwolnienia żołnierza zawodowego z zawodowej służby wojskowej pkt 1, 3, 5 i 11-15, następuje z mocy prawa z dniem uprawomocnienia się odpowiedniego orzeczenia lub z dniem, w którym decyzja stała się ostateczna, albo z dniem zaistnienia okoliczności stanowiącej podstawę zwolnienia żołnierza zawodowego ze służby, z zastrzeżeniem art. 233 zwolnienie prokuratora do spraw wojskowych, będącego żołnierzem zawodowym, z zawodowej służby wojskowej.
3.
W przypadkach, o których mowa w ust. 2, dowódca jednostki wojskowej, w której żołnierz zawodowy pełni służbę, stwierdza fakt zwolnienia żołnierza z zawodowej służby wojskowej rozkazem personalnym, wydanym do celów ewidencyjnych.
4.
Zwolnienie z zawodowej służby wojskowej w przypadkach niewymienionych w ust. 2 następuje z dniem określonym w decyzji organu, o którym mowa w art. 186 organy wydające rozkazy personalne o powołaniu do zawodowej służby wojskowej ust. 1.
