1.
Żołnierze zawodowi otrzymują następujące dodatki do uposażenia zasadniczego:
1)
dodatek specjalny – za szczególne właściwości lub warunki pełnienia zawodowej służby wojskowej;
2)
dodatek służbowy – za pełnienie zawodowej służby wojskowej na określonych stanowiskach dowódczych i kierowniczych lub samodzielnych albo w określonych jednostkach wojskowych;
3)
dodatek za długoletnią służbę wojskową;
4)
dodatek motywacyjny – dla żołnierzy zawodowych pełniących służbę w korpusach podoficerów zawodowych i szeregowych pełniących zawodową służbę wojskową za uzyskanie w opinii służbowej oceny co najmniej bardzo dobrej;
5)
dodatek kompensacyjny – w przypadku wyznaczenia żołnierza na stanowisko służbowe wyższe od zajmowanego bez mianowania na wyższy stopień wojskowy.
2.
W przypadku gdy miesięczne uposażenie żołnierza zawodowego pełniącego zawodową służbę wojskową na stanowisku służbowym sędziego sądu wojskowego albo prokuratora do spraw wojskowych jest niższe od miesięcznego wynagrodzenia przysługującego na równorzędnym stanowisku i pełnionej funkcji sędziego sądu powszechnego albo wysokości wynagrodzenia prokuratora na takim samym stanowisku i pełnionej funkcji, żołnierzowi przysługuje dodatek wyrównawczy w wysokości różnicy między tym wynagrodzeniem a uposażeniem należnym na zajmowanym stanowisku.
3.
Dodatki do uposażenia zasadniczego mogą być ustalone w stawkach miesięcznych, dziennych albo za wykonanie określonych czynności; dodatki ustalone w stawkach miesięcznych są dodatkami o charakterze stałym.
4.
Dodatki do uposażenia przyznaje, w drodze decyzji, organ, o którym mowa w art. 470 stanowiska służbowe równorzędne.
5.
Organ, który przyznał dodatek do uposażenia, w przypadku niewykonywania zadań uzasadniających wypłacanie dodatku, w drodze decyzji zawiesza, obniża albo wstrzymuje jego wypłacanie.
6.
Decyzję w sprawie przyznania dodatku o charakterze stałym wydaje się na czas określony lub nieokreślony, nie dłuższy jednak niż czas pełnienia przez żołnierza zawodowego służby na stanowisku służbowym, z wyjątkiem:
1)
decyzji wydawanej w sprawie przyznania dodatku za długoletnią służbę wojskową, którą wydaje się jednorazowo na okres pełnienia przez żołnierza zawodowej służby wojskowej;
2)
decyzji wydawanych w sprawie przyznania dodatków służbowego z tytułu pełnienia służby w określonych jednostkach wojskowych oraz motywacyjnego, które wydaje się na czas pełnienia służby w danej jednostce wojskowej.
7.
Ponowne wyznaczenie żołnierza zawodowego na zajmowane dotychczas stanowisko służbowe albo podwyższenie dodatku za długoletnią służbę wojskową wynikające z dokonanej zmiany stawek uposażenia zasadniczego nie wymaga wydawania nowej decyzji w sprawie przyznania dodatku.
8.
Żołnierzowi zawodowemu spełniającemu równocześnie warunki do otrzymywania dodatków specjalnych o charakterze stałym z kilku tytułów przysługuje jeden dodatek specjalny w wyższej stawce miesięcznej. Przepis stosuje się również w przypadku zbiegu uprawnień do dodatku służbowego.
9.
Żołnierzowi zawodowemu, który otrzymywał dodatek specjalny z różnych tytułów, w ostatnim miesiącu pełnienia służby przyznaje się dodatek specjalny z jednego tytułu w najwyższej wysokości. Wysokość dodatku specjalnego z jednego tytułu uzależnia się od wysokości dodatku i okresu jego otrzymywania. Przepis stosuje się również do dodatku służbowego.
10.
Przy ustalaniu dodatków uwzględnia się:
1)
w odniesieniu do dodatku specjalnego:
a) przy ustalaniu tytułów, za które dodatek przysługuje:
– charakter wykonywanych czynności,
– zakres wykonywanych czynności służbowych i ich specyfikę,
– obciążenia psychofizyczne na stanowiskach służbowych,
– wymagane kwalifikacje do zajmowania stanowisk służbowych,
b) przy ustalaniu wysokości dodatku – możliwość ustalenia wysokości dodatku z niektórych tytułów w zależności od:
– liczby wykonanych czynności,
– wprowadzenia rocznych norm wykonywania tych czynności,
– stopnia szkodliwości lub uciążliwości pełnienia służby wojskowej,
– stażu służby żołnierza na stanowiskach służbowych;
a) przy ustalaniu tytułów, za które dodatek przysługuje:
– charakter wykonywanych czynności,
– zakres wykonywanych czynności służbowych i ich specyfikę,
– obciążenia psychofizyczne na stanowiskach służbowych,
– wymagane kwalifikacje do zajmowania stanowisk służbowych,
b) przy ustalaniu wysokości dodatku – możliwość ustalenia wysokości dodatku z niektórych tytułów w zależności od:
– liczby wykonanych czynności,
– wprowadzenia rocznych norm wykonywania tych czynności,
– stopnia szkodliwości lub uciążliwości pełnienia służby wojskowej,
– stażu służby żołnierza na stanowiskach służbowych;
2)
w odniesieniu do dodatku służbowego – kwalifikacje i wymagania psychofizyczne niezbędne do zajmowania określonych stanowisk służbowych oraz pełnienia służby w określonych jednostkach wojskowych;
3)
w odniesieniu do dodatku za długoletnią służbę wojskową – wzrost dodatku uzależniony od stażu służby wojskowej oraz uposażenia zasadniczego żołnierza zawodowego, wskazując sytuacje, w których wydaje się decyzje przyznające dodatek;
4)
w odniesieniu do dodatku motywacyjnego – zależność wysokości dodatku, a także zależność jego podwyższenia, obniżenia albo wstrzymania jego wypłaty od wyników opiniowania służbowego;
5)
w odniesieniu do dodatku kompensacyjnego:
a) zależność jego wysokości od uposażeń zasadniczych uwzględnianych przy ustalaniu tej wysokości,
b) możliwość podwyższenia albo obniżenia dodatku w zależności od wysokości tych uposażeń;
a) zależność jego wysokości od uposażeń zasadniczych uwzględnianych przy ustalaniu tej wysokości,
b) możliwość podwyższenia albo obniżenia dodatku w zależności od wysokości tych uposażeń;
6)
w przypadku dodatków specjalnego i służbowego przysługujących w ostatnim miesiącu pełnienia służby wojskowej – zależność wysokości dodatku od okresu jego otrzymywania oraz kwoty dodatku. 11. Minister Obrony Narodowej, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy, określi, w drodze rozporządzenia:
1)
wysokość, warunki i tryb przyznawania i podwyższania dodatków specjalnego, służbowego i motywacyjnego, a także, w zależności od występujących okoliczności i tytułu ich wypłaty, możliwość obniżania i wstrzymywania tych dodatków,
2)
wysokość, warunki i tryb przyznawania, podwyższania i obniżania dodatku kompensacyjnego,
3)
wysokość i tryb przyznawania i podwyższania dodatku za długoletnią służbę wojskową,
4)
sposób ustalania wysokości dodatków specjalnego i służbowego w ostatnim miesiącu pełnienia służby wojskowej oraz okresy służby lub pobierania dodatku uznawane za równorzędne z okresem pobierania dodatków specjalnego lub służbowego,
5)
szczególne właściwości lub warunki służby wojskowej, z tytułu których są wypłacane dodatki specjalne,
6)
stanowiska służbowe, których zajmowanie i jednostki wojskowe, w których pełnienie służby uprawniają do dodatku służbowego
– uwzględniając okoliczności dotyczące ustalania dodatków określone w ust. 10, konieczność zapewnienia sprawności i prawidłowości postępowania w sprawie ustalania, przyznawania, podwyższania, obniżania i wstrzymywania dodatków oraz zadania realizowane przez żołnierza zawodowego na zajmowanym stanowisku służbowym.
– uwzględniając okoliczności dotyczące ustalania dodatków określone w ust. 10, konieczność zapewnienia sprawności i prawidłowości postępowania w sprawie ustalania, przyznawania, podwyższania, obniżania i wstrzymywania dodatków oraz zadania realizowane przez żołnierza zawodowego na zajmowanym stanowisku służbowym.
12.
Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej określi, w drodze rozporządzenia, sposób ustalania wysokości dodatku wyrównawczego, o którym mowa w ust. 2, z uwzględnieniem określenia składników uposażenia i wynagrodzenia przyjmowanych przy obliczaniu dodatku wyrównawczego, a także terminy wypłacania tego dodatku, mając na względzie konieczność zapewnienia pełnej i niezwłocznej kompensaty różnicy w uposażeniu należnym na zajmowanym stanowisku.