1.
Żołnierzowi zawodowemu przyznaje się świadczenie motywacyjne po osiągnięciu:
1)
25 lat służby wojskowej, ale nie więcej niż 28 lat i 6 miesięcy – w wysokości 1500 zł miesięcznie albo
2)
28 lat i 6 miesięcy służby wojskowej – w wysokości 2500 zł miesięcznie.
2.
Świadczenie motywacyjne przyznaje lub odmawia przyznania, w formie decyzji, organ, o którym mowa w art. 470 stanowiska służbowe równorzędne, na czas pełnienia służby w danej jednostce wojskowej.
3.
Świadczenia motywacyjnego nie przyznaje się żołnierzowi zawodowemu:
1)
który w ostatniej opinii służbowej otrzymał ocenę ogólną niższą niż dobra;
2)
przeciwko któremu wszczęto postępowanie karne, dyscyplinarne lub o odpowiedzialności zawodowej do czasu prawomocnego zakończenia tego postępowania;
3)
ukaranemu karą dyscyplinarną – do czasu jej zatarcia;
4)
skazanemu wyrokiem sądu lub w stosunku do którego postępowanie karne zostało warunkowo umorzone – przez okres 1 roku od dnia uprawomocnienia się orzeczenia.
4.
W przypadku, o którym mowa w ust. 3 pkt 2, art. 456 uposażenie w czasie zawieszenia w czynnościach służbowych albo tymczasowego aresztowania ust. 2 stosuje się odpowiednio.
5.
Świadczenia motywacyjnego nie wypłaca się za okres:
1)
korzystania z urlopu bezpłatnego lub urlopu opiekuńczego;
2)
przerw w wykonywaniu obowiązków służbowych, wymienionych w art. 457 utrata prawa do części uposażenia za każdy dzień nieusprawiedliwionej nieobecności;
3)
zawieszenia w czynnościach służbowych albo tymczasowego aresztowania;
4)
zwolnienia od zajęć służbowych w przypadkach, o których mowa w art. 276 zwolnienie lekarskie żołnierza zawodowego ust. 1 pkt 1 i 3–6 oraz art. 284 uprawnienia pracownicze żołnierza związane z rodzicielstwem ust. 1;
5)
innej nieobecności trwającej co najmniej 1 miesiąc kalendarzowy.
6.
Jeżeli po przyznaniu świadczenia motywacyjnego wystąpią okoliczności, o których mowa w ust. 3 i 5, wstrzymanie wypłaty świadczenia motywacyjnego następuje z dniem zaistnienia tych okoliczności. Wstrzymanie wypłaty świadczenia motywacyjnego następuje w formie dokumentu wydawanego dla celów ewidencyjnych przez organ, który przyznał to świadczenie.
7.
Do ustalania wysokości świadczenia motywacyjnego przepis art. 435 powstanie prawa do uposażenia. Zmiana wysokości uposażenia ust. 3 stosuje się odpowiednio.
