1.
Żołnierze zawodowi w razie ogłoszenia mobilizacji, ogłoszenia stanu wojennego i w czasie wojny pozostają w służbie wojskowej do dnia zwolnienia ich z tej służby.
2.
Zwolnienie żołnierza zawodowego ze służby wojskowej w razie ogłoszenia mobilizacji, ogłoszenia stanu wojennego i w czasie wojny następuje w przypadku:
1)
uznania przez wojskową komisję lekarską za trwale niezdolnego do tej służby;
2)
osiągnięcia przez żołnierza wieku 60 lat, z zastrzeżeniem art. 227 zgoda na dalsze pełnienie przez żołnierza zawodowego zawodowej służby wojskowej;
3)
niewywiązywania się z obowiązków służbowych, potwierdzonego w opinii służbowej;
4)
zaistnienia potrzeb Sił Zbrojnych;
5)
prawomocnego orzeczenia o wymierzeniu kary dyscyplinarnej określonej w art. 362 rodzaje kar dyscyplinarnych ust. 1 pkt 7;
6)
prawomocnego orzeczenia środków karnych w postaci pozbawienia praw publicznych lub degradacji albo wydalenia z zawodowej służby wojskowej lub zakazu wykonywania zawodu żołnierza zawodowego;
7)
skazania prawomocnym wyrokiem sądu na karę pozbawienia wolności (aresztu wojskowego) bez warunkowego zawieszenia jej wykonania.
3.
Zwolnienie żołnierza zawodowego ze służby wojskowej w razie ogłoszenia mobilizacji, ogłoszenia stanu wojennego i w czasie wojny może nastąpić:
1)
w przypadku uznania go przez wojskową komisję lekarską za czasowo niezdolnego do czynnej służby wojskowej;
2)
w celu sprawowania opieki nad dziećmi do lat 16, gdy oboje rodzice są żołnierzami lub gdy żołnierz samotnie sprawuje tę opiekę, a nie ma innego członka rodziny, któremu można powierzyć jej sprawowanie.
