1.
Ilekroć w ustawie jest mowa o:
1)
banku krajowym – rozumie się przez to bank krajowy w rozumieniu art. 4 objaśnienie pojęć ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe;
2)
dostawcy usług obsługi kredytów – rozumie się przez to przedsiębiorcę lub przedsiębiorcę zagranicznego, z których usług korzysta podmiot obsługujący kredyty w celu wykonywania działalności w zakresie obsługi kredytów;
3)
działalności w zakresie obsługi kredytów – rozumie się przez to prowadzenie działalności gospodarczej polegającej na wykonywaniu w odniesieniu do praw kredytodawcy przysługujących nabywcom kredytów, wynikających z nieobsługiwanej umowy o kredyt lub nieobsługiwanej umowy o kredyt co najmniej jednej z następujących czynności:
a) odzyskiwanie od kredytobiorcy należności kredytodawcy wynikających z umowy o kredyt lub związanych z tą umową,
b) renegocjowanie postanowień umowy o kredyt w zakresie wynikających z niej praw kredytodawcy lub renegocjowanie postanowień umowy o kredyt, zgodnie z dyspozycjami nabywcy kredytu, w przypadku gdy podmiot obsługujący kredyty nie jest pośrednikiem kredytowym w rozumieniu art. 5 katalog pojęć ustawowych pkt 3 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim lub pośrednikiem kredytu hipotecznego w rozumieniu art. 4 wyłączenie stosowania ustawy pkt 15 ustawy z dnia 23 marca 2017 r. o kredycie hipotecznym oraz o nadzorze nad pośrednikami kredytu hipotecznego i agentami (Dz. U. z 2022 r. poz. 2245 i 2339 oraz z 2025 r. poz. 146),
c) przyjmowanie i rozpatrywanie reklamacji i skarg, które dotyczą dochodzenia praw kredytodawcy wynikających z umowy o kredyt lub wykonywania tej umowy, a także odwołań od tych reklamacji i skarg,
d) informowanie kredytobiorcy o zmianach sposobu spłaty kredytu lub stopy oprocentowania lub o należnościach i opłatach ponoszonych bezpośrednio przez kredytobiorcę;
a) odzyskiwanie od kredytobiorcy należności kredytodawcy wynikających z umowy o kredyt lub związanych z tą umową,
b) renegocjowanie postanowień umowy o kredyt w zakresie wynikających z niej praw kredytodawcy lub renegocjowanie postanowień umowy o kredyt, zgodnie z dyspozycjami nabywcy kredytu, w przypadku gdy podmiot obsługujący kredyty nie jest pośrednikiem kredytowym w rozumieniu art. 5 katalog pojęć ustawowych pkt 3 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim lub pośrednikiem kredytu hipotecznego w rozumieniu art. 4 wyłączenie stosowania ustawy pkt 15 ustawy z dnia 23 marca 2017 r. o kredycie hipotecznym oraz o nadzorze nad pośrednikami kredytu hipotecznego i agentami (Dz. U. z 2022 r. poz. 2245 i 2339 oraz z 2025 r. poz. 146),
c) przyjmowanie i rozpatrywanie reklamacji i skarg, które dotyczą dochodzenia praw kredytodawcy wynikających z umowy o kredyt lub wykonywania tej umowy, a także odwołań od tych reklamacji i skarg,
d) informowanie kredytobiorcy o zmianach sposobu spłaty kredytu lub stopy oprocentowania lub o należnościach i opłatach ponoszonych bezpośrednio przez kredytobiorcę;
4)
goszczącym państwie członkowskim – rozumie się przez to państwo członkowskie inne niż macierzyste państwo członkowskie, w którym podmiot obsługujący kredyty ma oddział lub w którym prowadzi transgranicznie działalność w zakresie obsługi kredytów oraz w którym kredytobiorca ma odpowiednio miejsce zamieszkania albo siedzibę;
5)
instytucji kredytowej – rozumie się przez to instytucję kredytową w rozumieniu art. 4 objaśnienie pojęć ust. 1 pkt 17 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe;
6)
kodzie LEI – rozumie się przez to identyfikator zgodny z normą ISO 17442, nadany przez podmiot uprawniony do rejestrowania takich identyfikatorów;
7)
Komisji – rozumie się przez to Komisję Nadzoru Finansowego;
8)
konsumencie – rozumie się przez to konsumenta w rozumieniu art. 221 konsument ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 i 1237);
9)
kredytobiorcy – rozumie się przez to niebędącą kredytodawcą osobę fizyczną, osobę prawną albo jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, która jest stroną umowy o kredyt;
10)
kredytodawcy – rozumie się przez to:
a) bank krajowy,
b) instytucję kredytową,
c) oddział instytucji kredytowej,
d) nabywcę kredytu;
a) bank krajowy,
b) instytucję kredytową,
c) oddział instytucji kredytowej,
d) nabywcę kredytu;
11)
macierzystym państwie członkowskim – rozumie się przez to państwo członkowskie, w którym podmiot obsługujący kredyty ma siedzibę, a w przypadku nabywcy kredytu lub jego przedstawiciela, o którym mowa w art. 24 wyznaczanie przedstawiciela – państwo członkowskie, w którym ten nabywca lub ten przedstawiciel ma miejsce zamieszkania albo siedzibę;
12)
nabywcy kredytu – rozumie się przez to osobę fizyczną, osobę prawną albo jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, niebędącą podmiotem, o którym mowa w pkt 10 lit. a–c, która nabywa prawa wynikające z nieobsługiwanej umowy o kredyt lub wierzytelności z tytułu nieobsługiwanej umowy o kredyt, w ramach wykonywanej działalności gospodarczej lub zawodowej;
13)
nieobsługiwanej umowie o kredyt – rozumie się przez to umowę o kredyt, która zgodnie z art. 47a rozporządzenia nr 575/2013 została sklasyfikowana jako ekspozycja nieobsługiwana;
14)
oddziale instytucji kredytowej – rozumie się przez to oddział instytucji kredytowej w rozumieniu art. 4 objaśnienie pojęć ust. 1 pkt 18 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe;
15)
organie zarządzającym – rozumie się przez to:
a) zarząd oraz radę nadzorczą albo komisję rewizyjną, albo, o ile umowa tak stanowi, oba te organy – w przypadku spółki z ograniczoną odpowiedzialnością,
b) zarząd oraz radę nadzorczą – w przypadku spółki akcyjnej,
c) zarząd oraz radę nadzorczą albo radę dyrektorów – w przypadku prostej spółki akcyjnej;
a) zarząd oraz radę nadzorczą albo komisję rewizyjną, albo, o ile umowa tak stanowi, oba te organy – w przypadku spółki z ograniczoną odpowiedzialnością,
b) zarząd oraz radę nadzorczą – w przypadku spółki akcyjnej,
c) zarząd oraz radę nadzorczą albo radę dyrektorów – w przypadku prostej spółki akcyjnej;
16)
państwie członkowskim – rozumie się przez to państwo członkowskie Unii Europejskiej;
17)
podmiocie obsługującym kredyty – rozumie się przez to osobę prawną, która wykonuje działalność w zakresie obsługi kredytów;
18)
trwałym nośniku – rozumie się przez to trwały nośnik w rozumieniu art. 4 objaśnienie pojęć ust. 1 pkt 46 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe;
19)
umowie o kredyt – rozumie się przez to umowę kredytu, o której mowa w art. 69 umowa kredytu ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe, oraz umowę, na mocy której bank krajowy, instytucja kredytowa lub oddział instytucji kredytowej udziela finansowania w formie płatności odroczonej, pożyczki lub innej podobnej formie finansowej;
20)
umowie o obsługę kredytów – rozumie się przez to umowę, o której mowa w art. 21 umowa o obsługę kredytów;
21)
znacznym pakiecie akcji lub udziałów – rozumie się przez to akcje lub udziały w ilości:
a) oznaczającej posiadanie przez podmiot bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 10% kapitału innego podmiotu lub
b) uprawniającej podmiot do wykonywania praw z co najmniej 10 % głosów w organie stanowiącym innego podmiotu, lub
c) dającej inne prawa do kapitału podmiotu w sposób umożliwiający wywieranie wpływu na kierowanie jego polityką finansową i operacyjną.
a) oznaczającej posiadanie przez podmiot bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 10% kapitału innego podmiotu lub
b) uprawniającej podmiot do wykonywania praw z co najmniej 10 % głosów w organie stanowiącym innego podmiotu, lub
c) dającej inne prawa do kapitału podmiotu w sposób umożliwiający wywieranie wpływu na kierowanie jego polityką finansową i operacyjną.
2.
Użyte w ustawie skróty oznaczają:
1)
rozporządzenie nr 575/2013 – rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych oraz zmieniające rozporządzenie (UE) nr 648/2012 (Dz. Urz. UE L 176 z 27.06.2013, str. 1, z późn. zm.);
2)
rozporządzenie nr 2016/679 – rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) (Dz. Urz. UE L 119 z 04.05.2016, str. 1, z późn. zm.);
3)
ustawa o funduszach – ustawę z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi (Dz. U. z 2024 r. poz. 1034 i 1863 oraz z 2025 r. poz. 146).