1.
W przypadku wprowadzenia stanu nadzwyczajnego lub w czasie wojny, jeżeli liczba schronów i ukryć jest niewystarczająca dla zapewnienia ochrony ludności, wójt (burmistrz, prezydent miasta), starosta lub wojewoda organizują miejsca doraźnego schronienia.
2.
Zorganizowanie miejsc doraźnego schronienia następuje w drodze:
1)
nakazu przystosowania pomieszczeń budynków, garaży podziemnych, tuneli, budowli ziemnych, wykopów i tym podobnych obiektów do pełnienia funkcji obiektu zbiorowej ochrony;
2)
wykonania miejsc doraźnego schronienia przystosowanych do tymczasowego ukrycia ludności.
3.
Właściwy organ ochrony ludności lub wyznaczony podmiot ochrony ludności może udzielić pomocy właścicielowi i zarządcy nieruchomości przy organizacji miejsc doraźnego schronienia.
4.
Jeżeli właścicielem nieruchomości, objętej nakazem, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, albo na której mają być wykonane miejsca doraźnego schronienia, o których mowa w ust. 2 pkt 2, jest podmiot inny niż Skarb Państwa albo jednostka samorządu terytorialnego, nakaz przystosowania lub udostępnienia nieruchomości albo wykonania miejsc doraźnego schronienia wydaje się w drodze decyzji administracyjnej.
5.
Odwołanie od decyzji, wydanej przez:
1)
wójta (burmistrza, prezydenta miasta) lub starostę – rozpatruje wojewoda;
2)
wojewodę – rozpatruje minister właściwy do spraw wewnętrznych.
6.
Odwołanie od decyzji nie wstrzymuje jej wykonania.
