Ustawa o ochronie ludności i obronie cywilnej
Stan prawny aktualny na dzień: 15.10.2025
Dz.U.2024.0.1907 - Ustawa z dnia 5 grudnia 2024 r. o ochronie ludności i obronie cywilnej
Rozdział 10 Obrona cywilna
1.
Z chwilą wprowadzenia stanu wojennego i w czasie wojny minister właściwy do spraw wewnętrznych staje się krajowym organem obrony cywilnej – Szefem Obrony Cywilnej.
2.
W czasie stanu wojennego i w czasie wojny wójt (burmistrz, prezydent miasta) oraz starosta kierują obroną cywilną na obszarze odpowiednio gminy i powiatu.
3.
Zespół w czasie stanu wojennego i w czasie wojny wspiera realizację zadań Rady Ministrów i Szefa Obrony Cywilnej.
4.
W czasie stanu wojennego i w czasie wojny wojewódzki zespół zarządzania kryzysowego, powiatowy zespół zarządzania kryzysowego oraz gminny zespół zarządzania kryzysowego, o których mowa w ustawie z dnia 26 kwietnia 2007 r. o zarządzaniu kryzysowym, wspierają realizację zadań obrony cywilnej przez wojewodę, starostę oraz wójta (burmistrza, prezydenta miasta).
1)
kieruje realizacją zadań obrony cywilnej wykonywanych przez organy administracji rządowej i jednostki samorządu terytorialnego;
2)
koordynuje realizację zadań obrony cywilnej organów administracji rządowej i jednostek samorządu terytorialnego;
3)
dokonuje oceny zagrożeń mających wpływ na ochronę ludności i możliwości realizacji zadań obrony cywilnej na zagrożonych obszarach oraz przygotowuje propozycje wsparcia dla właściwych organów obrony cywilnej;
4)
przedstawia właściwym organom potrzeby w zakresie świadczeń organów państwowych, przedsiębiorców i innych jednostek organizacyjnych oraz osób fizycznych na rzecz obrony cywilnej;
5)
uzgadnia z Ministrem Obrony Narodowej lub Naczelnym Dowódcą Sił Zbrojnych, jeżeli został mianowany, wsparcie działań obrony cywilnej przez Siły Zbrojne Rzeczypospolitej Polskiej w granicach zasad określonych w wiążących Rzeczpospolitą Polską ratyfikowanych umowach międzynarodowych oraz międzynarodowym prawie zwyczajowym;
6)
współdziała z ministrem właściwym do spraw zdrowia w zakresie zapewnienia na rzecz obrony cywilnej udzielania świadczeń opieki zdrowotnej w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych;
7)
współdziała z innymi organami władzy publicznej w zakresie wsparcia działań obrony cywilnej.
1)
miejsce zamieszkania oraz mienie osobiste;
2)
zapasy własne wody pitnej oraz środków spożywczych;
3)
zapasy własne środków sanitarnych, higienicznych oraz medycznych.
1.
W czasie stanu wojennego i w czasie wojny, w celu zapewnienia bezpieczeństwa osób i mienia, a także dóbr kultury przed zagrożeniami Szef Obrony Cywilnej, na wniosek wojewody, może zarządzić ewakuację ludności zamieszkującej wskazany obszar, w szczególności strefę bezpośrednich działań wojennych.
2.
Ewakuacja ludności obejmuje w szczególności relokację osób z obszarów zagrożonych, usunięcie lub zabezpieczenie w inny sposób dóbr kultury i mienia z obszarów zagrożonych, zabezpieczenie pozostawionego mienia oraz przyjęcie osób w miejscu bezpiecznym.
3.
Ewakuacja ludności nie obejmuje personelu obrony cywilnej oraz pracowników urzędów obsługujących organy obrony cywilnej i podmioty obrony cywilnej, z wyjątkiem sytuacji całkowitego przemieszczenia ludności cywilnej z obszarów zagrożonych.
4.
W przypadkach niecierpiących zwłoki ewakuację ludności może zarządzić wojewoda, informując o tym Szefa Obrony Cywilnej.
5.
Organy obrony cywilnej oraz Siły Zbrojne Rzeczypospolitej Polskiej współdziałają przy realizacji ewakuacji ludności. W miarę możliwości ewakuację ludności prowadzi się na podstawie krajowego planu ewakuacji oraz wojewódzkich planów ewakuacji ludności.
1.
Organy obrony cywilnej wykonują zadania obrony cywilnej, o których mowa w art. 61 lit. a Pierwszego Protokołu dodatkowego do Konwencji Genewskich z 12 sierpnia 1949 r.
2.
Organy obrony cywilnej udzielają sobie wzajemnie pomocy w zakresie realizacji zadań obrony cywilnej, niezależnie od zawartych uprzednio umów lub porozumień.
1.
Minister właściwy do spraw wewnętrznych zarządza korpusem obrony cywilnej.
2.
W skład korpusu obrony cywilnej wchodzą:
1)
personel obrony cywilnej;
2)
krajowa rezerwa obrony cywilnej.
3.
W skład personelu obrony cywilnej wchodzą:
1)
osoby, którym nadano przydział mobilizacyjny obrony cywilnej;
2)
osoby powołane do służby w obronie cywilnej w drodze naboru ochotniczego;
3)
członkowie krajowej rezerwy obrony cywilnej powołani do służby w obronie cywilnej;
4)
funkcjonariusze Państwowej Straży Pożarnej.
4.
W skład krajowej rezerwy obrony cywilnej wchodzą emeryci policyjni, o których mowa w art. 3 objaśnienie pojęć ustawowych ust. 2 ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Straży Marszałkowskiej, Służby Ochrony Państwa, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Celno-Skarbowej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. z 2024 r. poz. 1121, 1243, 1562 i 1871), którzy nie podlegają obowiązkowi służby wojskowej i nie posiadają przydziałów organizacyjno-mobilizacyjnych.
5.
Minister właściwy do spraw wewnętrznych współdziała z Ministrem Obrony Narodowej przy tworzeniu krajowej rezerwy obrony cywilnej.
6.
Zakład Emerytalno-Rentowy Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji, Biuro Emerytalne Służby Więziennej oraz Wojskowe Biuro Emerytalne w Warszawie przekazują ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych informacje dotyczące osób, o których mowa w ust. 4, celem prowadzenia ewidencji krajowej rezerwy obrony cywilnej, zapewniając ochronę danych osobowych.
1.
W celu zarządzania korpusem obrony cywilnej minister właściwy do spraw wewnętrznych prowadzi Ewidencję Obrony Cywilnej.
2.
Ewidencja Obrony Cywilnej jest prowadzona w systemie teleinformatycznym.
3.
Ewidencja Obrony Cywilnej składa się z:
1)
wojewódzkich ewidencji obrony cywilnej stanowiących części Ewidencji Obrony Cywilnej, obejmujących dane w odniesieniu do województwa;
2)
wydzielonej części ewidencji dotyczącej wchodzących w skład krajowej rezerwy obrony cywilnej funkcjonariuszy Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Służby Kontrwywiadu Wojskowego i Służby Wywiadu Wojskowego, zwanej dalej „wydzieloną częścią”.
4.
Wojewódzkie ewidencje obrony cywilnej prowadzą wojewodowie zgodnie ze swoją właściwością.
5.
Wydzieloną część prowadzi minister właściwy do spraw wewnętrznych.
1.
Minister właściwy do spraw wewnętrznych oraz wojewodowie są współadministratorami danych, w tym danych osobowych, przetwarzanych w Ewidencji Obrony Cywilnej, z wyłączeniem danych zawartych w wydzielonej części.
2.
Administratorem danych, w tym danych osobowych, przetwarzanych w wydzielonej części jest minister właściwy do spraw wewnętrznych.
3.
Minister właściwy do spraw wewnętrznych planuje i realizuje rozbudowę oraz modyfikację Ewidencji Obrony Cywilnej oraz podejmuje działania mające na celu:
1)
zapewnienie ochrony przed nieuprawnionym dostępem do Ewidencji Obrony Cywilnej;
2)
zapewnienie integralności danych w Ewidencji Obrony Cywilnej;
3)
zapewnienie dostępu do Ewidencji Obrony Cywilnej podmiotom przetwarzającym dane w tej ewidencji;
4)
przeciwdziałanie uszkodzeniom Ewidencji Obrony Cywilnej;
5)
określenie zasad bezpieczeństwa przetwarzanych danych, w tym danych osobowych;
6)
określenie zasad zgłaszania naruszenia ochrony danych osobowych;
7)
zapewnienie rozliczalności działań dokonywanych na danych, w tym danych osobowych, zawartych w Ewidencji Obrony Cywilnej;
8)
zapewnienie poprawności danych, w tym danych osobowych, przetwarzanych w Ewidencji Obrony Cywilnej;
9)
zapewnienie wykonywania kopii bezpieczeństwa.
4.
Wojewodowie w zakresie swojej właściwości zapewniają utrzymanie Ewidencji Obrony Cywilnej w częściach obejmujących wojewódzkie ewidencje obrony cywilnej oraz podejmują działania, o których mowa w ust. 3.
1.
W Ewidencji Obrony Cywilnej, z wyjątkiem wydzielonej części, gromadzi się następujące dane o osobach wchodzących w skład korpusu obrony cywilnej:
1)
imię (imiona) i nazwisko;
2)
numer PESEL;
3)
adres do korespondencji;
4)
datę urodzenia;
5)
wskazanie podstawy włączenia do korpusu obrony cywilnej, zgodnie z art. 125 korpus obrony cywilnej;
6)
określenie specjalizacji obrony cywilnej;
7)
informację o przydziale mobilizacyjnym obrony cywilnej – jeżeli dotyczy;
8)
wskazanie miejsca pełnienia służby w obronie cywilnej – jeżeli dotyczy;
9)
serię i numer karty tożsamości – jeżeli dotyczy;
10)
numer tabliczki tożsamości – jeżeli dotyczy.
2.
W wydzielonej części gromadzi się dane, o których mowa w ust. 1 pkt 4–10.
3.
Osobom ujętym w Ewidencji Obrony Cywilnej nadaje się, w oparciu o posiadane kwalifikacje i doświadczenie, specjalizację obrony cywilnej:
1)
ratowniczą;
2)
medyczną;
3)
pomocy humanitarnej;
4)
utrzymania infrastruktury ochrony ludności;
5)
utrzymania ciągłości działania administracji;
6)
wsparcia służb porządku publicznego;
7)
zarządzania obroną cywilną.
1.
Danym zawartym w Ewidencji Obrony Cywilnej, z wyjątkiem danych zawartych w wydzielonej części, nadaje się klauzulę „zastrzeżone” w rozumieniu ustawy z dnia 5 sierpnia 2010 r. o ochronie informacji niejawnych.
2.
Danym zawartym w wydzielonej części nadaje się klauzulę „tajne” w rozumieniu ustawy z dnia 5 sierpnia 2010 r. o ochronie informacji niejawnych.
1.
Dane do Ewidencji Obrony Cywilnej wprowadzają wojewodowie oraz minister właściwy do spraw wewnętrznych.
2.
Dane do wydzielonej części wprowadza minister właściwy do spraw wewnętrznych.
3.
W celu realizacji zadania, o którym mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw wewnętrznych oraz wojewodowie posiadają dostęp do Ewidencji Obrony Cywilnej.
4.
Do wydzielonej części dostęp posiada wyłącznie minister właściwy do spraw wewnętrznych.
5.
Minister właściwy do spraw wewnętrznych oraz wojewodowie aktualizują dane zawarte w Ewidencji Obrony Cywilnej, w tym usuwają z ewidencji nieaktualne dane.
6.
Minister właściwy do spraw wewnętrznych aktualizuje dane zawarte w wydzielonej części, w tym usuwa z niej nieaktualne dane.
1.
Dane z Ewidencji Obrony Cywilnej udostępnia się organom ochrony ludności i obrony cywilnej oraz podmiotom ochrony ludności i obrony cywilnej w zakresie niezbędnym do realizacji ich zadań.
2.
Dane z Ewidencji Obrony Cywilnej są udostępniane z zachowaniem przepisów dotyczących ochrony informacji niejawnych.
3.
Danych zawartych w wydzielonej części nie udostępnia się.
1.
Przydział mobilizacyjny obrony cywilnej można nadać osobie:
1)
zatrudnionej w urzędzie obsługującym organ ochrony ludności lub obrony cywilnej,
2)
pełniącej służbę w urzędzie obsługującym organ ochrony ludności lub obrony cywilnej,
3)
zatrudnionej w Kancelarii Sejmu, Kancelarii Senatu, Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Kancelarii Prezesa Rady Ministrów lub Narodowym Banku Polskim albo innych organach państwa lub urzędach je obsługujących,
4)
zatrudnionej w podmiocie ochrony ludności albo podmiocie obrony cywilnej,
5)
pełniącej służbę w podmiocie ochrony ludności albo podmiocie obrony cywilnej,
6)
prowadzącej działalność gospodarczą w podmiocie ochrony ludności albo podmiocie obrony cywilnej,
7)
zrzeszonej w podmiocie ochrony ludności albo podmiocie obrony cywilnej,
8)
będącej członkiem podmiotu ochrony ludności albo podmiotu obrony cywilnej
– zdolnej do realizacji zadań w obronie cywilnej.
– zdolnej do realizacji zadań w obronie cywilnej.
2.
Kierownicy podmiotów, o których mowa w ust. 1 pkt 3, oraz ministrowie kierujący działami administracji rządowej mogą wnioskować do ministra właściwego do spraw wewnętrznych o nadanie przydziału mobilizacyjnego obrony cywilnej osobom zatrudnionym lub pełniącym służbę w tych podmiotach lub urzędach je obsługujących.
1.
Przydział mobilizacyjny obrony cywilnej nadaje:
1)
wojewoda właściwy ze względu na siedzibę podmiotu ochrony ludności, z własnej inicjatywy lub na wniosek wójta (burmistrza, prezydenta miasta), starosty albo marszałka województwa, po uzgodnieniu z właściwym miejscowo szefem wojskowego centrum rekrutacji;
2)
minister właściwy do spraw wewnętrznych, na wniosek ministrów kierujących działami administracji rządowej oraz dla osób, o których mowa w art. 143 pełnienie służby przez osoby powołane do służby w obronie cywilnej ust. 1 pkt 3 i 4, po uzgodnieniu z Ministrem Obrony Narodowej.
2.
Wójt (burmistrz, prezydent miasta) wnioskuje o nadanie przydziału mobilizacyjnego obrony cywilnej za pośrednictwem starosty.
3.
Podmioty ochrony ludności i obrony cywilnej mogą wnioskować do właściwych terytorialnych organów ochrony ludności i obrony cywilnej o nadanie przydziału mobilizacyjnego obrony cywilnej.
4.
Wojewoda przed nadaniem przydziału mobilizacyjnego obrony cywilnej informuje osobę, której ma być nadany ten przydział, o planowanym miejscu pełnienia służby w obronie cywilnej.
5.
Osoba, której ma być nadany przydział mobilizacyjny obrony cywilnej, może w formie pisemnej wskazać wojewodzie preferowane miejsce pełnienia służby w obronie cywilnej.
6.
W przydziale mobilizacyjnym obrony cywilnej określa się planowane miejsce pełnienia służby w obronie cywilnej. Przydział mobilizacyjny obrony cywilnej, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, nadaje się w miarę możliwości do służby w podmiocie wskazanym przez osobę, której nadano ten przydział.
7.
Osobie, której nadano przydział mobilizacyjny obrony cywilnej, wydaje się kartę przydziału mobilizacyjnego obrony cywilnej.
8.
Wojewoda zawiadamia właściwego miejscowo szefa wojskowego centrum rekrutacji o nadaniu przydziału mobilizacyjnego obrony cywilnej.
9.
Zadania wójta (burmistrza, prezydenta miasta), starosty i marszałka województwa z zakresu wnioskowania o nadanie przydziałów mobilizacyjnych obrony cywilnej są wykonywane jako zadania zlecone z zakresu administracji rządowej.
1.
Organ, który nadał przydział mobilizacyjny obrony cywilnej:
1)
może uchylić przydział mobilizacyjny obrony cywilnej:
a) jeżeli jest to uzasadnione potrzebami organu ochrony ludności lub podmiotu ochrony ludności,
b) na wniosek właściwego miejscowo szefa wojskowego centrum rekrutacji, jeżeli jest to uzasadnione potrzebami Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej lub jeżeli istnieje potrzeba nadania osobie przydziału mobilizacyjnego albo przydziału organizacyjno-mobilizacyjnego;
a) jeżeli jest to uzasadnione potrzebami organu ochrony ludności lub podmiotu ochrony ludności,
b) na wniosek właściwego miejscowo szefa wojskowego centrum rekrutacji, jeżeli jest to uzasadnione potrzebami Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej lub jeżeli istnieje potrzeba nadania osobie przydziału mobilizacyjnego albo przydziału organizacyjno-mobilizacyjnego;
2)
uchyla przydział mobilizacyjny obrony cywilnej:
a) jeżeli osoba utraciła zdolność realizacji zadań obrony cywilnej lub nie spełnia przesłanek nadania przydziału mobilizacyjnego obrony cywilnej,
b) w czasie mobilizacji i w czasie wojny, na wniosek właściwego miejscowo szefa wojskowego centrum rekrutacji, jeżeli istnieje potrzeba nadania osobie przydziału mobilizacyjnego albo przydziału organizacyjno-mobilizacyjnego i nie może ona być zaspokojona w inny sposób.
a) jeżeli osoba utraciła zdolność realizacji zadań obrony cywilnej lub nie spełnia przesłanek nadania przydziału mobilizacyjnego obrony cywilnej,
b) w czasie mobilizacji i w czasie wojny, na wniosek właściwego miejscowo szefa wojskowego centrum rekrutacji, jeżeli istnieje potrzeba nadania osobie przydziału mobilizacyjnego albo przydziału organizacyjno-mobilizacyjnego i nie może ona być zaspokojona w inny sposób.
2.
Do uchylania przydziałów mobilizacyjnych obrony cywilnej przepis art. 135 nadawanie przydziału mobilizacyjnego obrony cywilnej stosuje się odpowiednio.
(Art. 136 uchylanie przydziałów mobilizacyjnych obrony cywilnej wchodzi w życie z dniem 01.01.2025 r.)
(Art. 136 uchylanie przydziałów mobilizacyjnych obrony cywilnej wchodzi w życie z dniem 01.01.2025 r.)
1)
przekroczyły 65. rok życia w przypadku mężczyzn albo 60. rok życia w przypadku kobiet;
2)
nie ukończyły 18. roku życia;
3)
są żołnierzami w czynnej służbie wojskowej;
4)
mają nadane przydziały mobilizacyjne, przydziały organizacyjno-mobilizacyjne, pracownicze przydziały mobilizacyjne albo zostały wyłączone z obowiązku pełnienia czynnej służby wojskowej w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny;
5)
są funkcjonariuszami Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Straży Marszałkowskiej, Służby Ochrony Państwa, Służby Więziennej, straży ochrony kolei, jeżeli osoby te na mocy odrębnych przepisów pełnią służbę w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny;
6)
zostały uznane za stale lub długotrwale niezdolne do pracy w gospodarstwie rolnym na podstawie ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U. z 2024 r. poz. 90, 1243, 1674 i 1871) lub za całkowicie niezdolne do pracy oraz samodzielnej egzystencji albo całkowicie niezdolne do pracy na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2024 r. poz. 1631 i 1674), lub zaliczone do osób o znacznym stopniu niepełnosprawności albo umiarkowanym stopniu niepełnosprawności w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2024 r. poz. 44, 858, 1089, 1165 i 1494).
1.
W czasie stanu wojennego lub w czasie wojny Szef Obrony Cywilnej może zarządzić mobilizację personelu obrony cywilnej.
2.
Mobilizacja personelu obrony cywilnej może dotyczyć całości albo części personelu obrony cywilnej.
3.
O zarządzeniu mobilizacji personelu obrony cywilnej Szef Obrony Cywilnej zawiadamia Prezesa Rady Ministrów.
1.
Osoby, którym nadano przydział mobilizacyjny obrony cywilnej, podlegają powołaniu w terminie i miejscu określonych w wezwaniu.
2.
Osoby, którym nadano przydział mobilizacyjny obrony cywilnej, z chwilą powołania stają się osobami pełniącymi służbę w obronie cywilnej.
3.
Wezwania do służby w obronie cywilnej dostarcza wojewoda.
1.
Do służby w obronie cywilnej może zostać powołana w drodze naboru ochotniczego osoba, która deklaruje przed organem obrony cywilnej chęć służby w obronie cywilnej na zasadach dobrowolności, jeżeli jest zdolna do realizacji zadań w obronie cywilnej. Może ona wskazać również preferowane miejsce służby w obronie cywilnej.
2.
Powołania w drodze naboru ochotniczego dokonuje wojewoda w uzgodnieniu z właściwym miejscowo szefem wojskowego centrum rekrutacji.
3.
Wojewoda wskazuje miejsce pełnienia służby w obronie cywilnej, w miarę możliwości w miejscu wskazanym przez osobę powoływaną do służby w obronie cywilnej.
4.
Nie powołuje się w trybie, o którym mowa w ust. 1, osób, o których mowa w art. 137 osoby wyłączone z nadawania im przydziałów mobilizacyjnych obrony cywilnej pkt 2–5.
5.
Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, sposób i tryb przeprowadzania naboru ochotniczego, z uwzględnieniem sytuacji, w których będzie przeprowadzany ten nabór, oraz konieczności zapewnienia sprawnego i prawidłowego przeprowadzenia tego naboru.
1.
Członka krajowej rezerwy obrony cywilnej może powołać do służby w obronie cywilnej w czasie stanu wojennego i w czasie wojny Szef Obrony Cywilnej.
2.
Powołanie do służby w obronie cywilnej członka krajowej rezerwy obrony cywilnej następuje w drodze postanowienia.
3.
Nie powołuje się w trybie, o którym mowa w ust. 1, osób, o których mowa w art. 137 osoby wyłączone z nadawania im przydziałów mobilizacyjnych obrony cywilnej pkt 2–5, a osoby, o których mowa w art. 137 osoby wyłączone z nadawania im przydziałów mobilizacyjnych obrony cywilnej pkt 1 i 6, powołuje się tylko za ich zgodą.
4.
Powołując do służby w obronie cywilnej członka krajowej rezerwy obrony cywilnej, Szef Obrony Cywilnej:
1)
wskazuje miejsce pełnienia służby w obronie cywilnej albo
2)
przekazuje osobę powołaną do dyspozycji organu ochrony ludności celem wskazania przez ten organ miejsca pełnienia służby.
5.
O powołaniu do służby w obronie cywilnej członka krajowej rezerwy obrony cywilnej Szef Obrony Cywilnej zawiadamia właściwego wojewodę.
6.
Członek krajowej rezerwy obrony cywilnej zwolniony ze służby w obronie cywilnej jest przenoszony do krajowej rezerwy obrony cywilnej.
1.
Osoby powołane do służby w obronie cywilnej pełnią służbę w:
1)
urzędach obsługujących organy obrony cywilnej;
2)
podmiotach obrony cywilnej;
3)
Kancelarii Sejmu, Kancelarii Senatu, Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Kancelarii Prezesa Rady Ministrów lub Narodowym Banku Polskim;
4)
innych organach państwowych i urzędach je obsługujących.
2.
Do służby w obronie cywilnej w podmiotach, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, kieruje właściwy organ obrony cywilnej.
3.
Do służby w podmiotach, o których mowa w ust. 1 pkt 3 i 4, kieruje minister właściwy do spraw wewnętrznych w porozumieniu z tym podmiotem.
4.
Osoby, którym nadano przydział mobilizacyjny obrony cywilnej, kieruje się do służby zgodnie z nadanymi przydziałami mobilizacyjnymi obrony cywilnej.
5.
Przepisy niniejszego artykułu stosuje się odpowiednio do zmiany miejsca pełnienia służby w obronie cywilnej.
1)
może zwolnić tę osobę ze służby w obronie cywilnej:
a) jeżeli jest to uzasadnione potrzebami organu ochrony ludności lub podmiotu ochrony ludności,
b) na wniosek właściwego terytorialnie szefa wojskowego centrum rekrutacji, jeżeli jest to uzasadnione potrzebami Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej lub jeżeli istnieje potrzeba nadania jej przydziału mobilizacyjnego do Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej albo przydziału organizacyjno-mobilizacyjnego;
a) jeżeli jest to uzasadnione potrzebami organu ochrony ludności lub podmiotu ochrony ludności,
b) na wniosek właściwego terytorialnie szefa wojskowego centrum rekrutacji, jeżeli jest to uzasadnione potrzebami Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej lub jeżeli istnieje potrzeba nadania jej przydziału mobilizacyjnego do Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej albo przydziału organizacyjno-mobilizacyjnego;
2)
zwalnia tę osobę ze służby w obronie cywilnej:
a) jeżeli utraciła ona zdolność realizacji zadań obrony cywilnej,
b) w czasie mobilizacji i w czasie wojny, jeżeli nadano jej przydział mobilizacyjny lub jest to uzasadnione potrzebami Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, które nie mogą one być zaspokojone w inny sposób.
a) jeżeli utraciła ona zdolność realizacji zadań obrony cywilnej,
b) w czasie mobilizacji i w czasie wojny, jeżeli nadano jej przydział mobilizacyjny lub jest to uzasadnione potrzebami Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, które nie mogą one być zaspokojone w inny sposób.
1.
Osobie powołanej do służby w obronie cywilnej wojewoda wydaje kartę tożsamości. Osobie wykonującej działania ratownicze wydawana jest również tabliczka tożsamości.
2.
Personelowi medycznemu i duchownemu wydaje się karty tożsamości zgodnie z art. 1 załącznika I Pierwszego Protokołu dodatkowego do Konwencji Genewskich z 12 sierpnia 1949 r.
3.
W karcie tożsamości zamieszcza się:
1)
nazwisko i imię (imiona) posiadacza karty;
2)
datę urodzenia posiadacza karty;
3)
numer PESEL posiadacza karty;
4)
fotografię posiadacza karty;
5)
podpis posiadacza karty;
6)
odcisk pieczęci urzędowej organu wydającego kartę (wyłącznie na papierowych kartach tożsamości);
7)
nazwę organu wystawiającego kartę;
8)
serię i numer karty;
9)
elementy zabezpieczające kartę;
10)
numer tabliczki tożsamości;
11)
datę wystawienia karty;
12)
informację o miejscu pełnienia służby w obronie cywilnej.
4.
Na tabliczce tożsamości zamieszcza się:
1)
numer seryjny;
2)
oznaczenie „OBRONA CYWILNA” i znak graficzny „OBRONY CYWILNEJ”;
3)
imię i nazwisko.
5.
Członkowie personelu obrony cywilnej w czasie wykonywania zadań obrony cywilnej noszą jako oznaczenie międzynarodowy znak obrony cywilnej.
6.
Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, wzory karty tożsamości i tabliczki tożsamości, mając na względzie potrzebę identyfikacji personelu obrony cywilnej, w tym personelu medycznego i duchownego, oraz możliwość szybkiego wykonania tabliczek tożsamości.
1.
Zasoby obrony cywilnej w czasie pokoju nie podlegają zajęciu w ramach świadczeń rzeczowych na rzecz obrony.
2.
Zasoby obrony cywilnej mogą zostać przeznaczone w ramach świadczeń rzeczowych w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny, jeśli potrzeby Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej nie mogą być w inny sposób zaspokojone.
3.
Szefowie wojskowych centrów rekrutacji współpracują z właściwymi wojewodami w sprawach z zakresu personelu obrony cywilnej.
1.
Osoby pełniące służbę w obronie cywilnej są obowiązane do wykonywania poleceń przełożonych w sprawach związanych z pełnieniem tej służby i wykonywaniem zadań obrony cywilnej.
2.
Osoby pełniące służbę w obronie cywilnej są obowiązane do zachowania w tajemnicy wszystkich informacji, z którymi zapoznały się podczas pełnienia służby w obronie cywilnej lub w związku z nią. Obowiązek zachowania tajemnicy trwa również po zakończeniu pełnienia służby w obronie cywilnej. Od obowiązku zachowania tajemnicy może zwolnić minister właściwy do spraw wewnętrznych.
1.
Od chwili powołania do służby w obronie cywilnej nie można rozwiązać stosunku pracy, służby ani członkostwa bez zgody właściwego organu obrony cywilnej.
2.
Po ogłoszeniu mobilizacji personelu obrony cywilnej podmiot obrony cywilnej nie może bez zgody właściwego organu obrony cywilnej zaprzestać lub zawiesić wykonywania działalności gospodarczej w zakresie objętym porozumieniem lub decyzją o uznaniu za podmiot ochrony ludności lub obrony cywilnej.
3.
Okres pełnienia służby w obronie cywilnej wlicza się do okresu zatrudnienia w zakresie wszystkich uprawnień wynikających ze stosunku pracy.
1.
Jeżeli osoba pełniąca służbę w obronie cywilnej nie otrzymuje wynagrodzenia, uposażenia lub innego świadczenia za pracę będącą wykonywaniem zadań obrony cywilnej, osobie tej przysługuje świadczenie pieniężne, zwane dalej „świadczeniem dla personelu obrony cywilnej”, rekompensujące utracone wynagrodzenie ze stosunku pracy lub stosunku służbowego albo dochód z prowadzonej działalności gospodarczej lub rolniczej, które mogłaby uzyskać w okresie pełnienia służby w obronie cywilnej.
2.
Świadczenie dla personelu obrony cywilnej za każdy dzień służby w obronie cywilnej stanowi kwota 1/21 miesięcznego wynagrodzenia lub dochodu, o których mowa w ust. 1, pomnożona przez liczbę dni wykonywania zadań obrony cywilnej w danym miesiącu.
3.
Świadczenie dla personelu obrony cywilnej za każdy dzień służby w obronie cywilnej nie może być wyższe niż kwota 1/21 dwuipółkrotnego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw obowiązującego w roku poprzedzającym wykonywanie zadań obrony cywilnej, którego wysokość ogłasza Prezes Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”.
4.
W przypadku gdy prowadzona działalność gospodarcza w roku poprzedzającym okres pełnienia służby w obronie cywilnej nie przynosiła dochodu lub przynosiła straty lub gdy nie jest możliwe ustalenie wysokości uzyskiwanego dochodu z prowadzonej działalności gospodarczej, świadczenie dla personelu obrony cywilnej przysługuje w kwocie wynikającej z podzielenia przez 21 minimalnego wynagrodzenia za pracę pracowników ustalonego na podstawie przepisów ustawy z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz. U. z 2024 r. poz. 1773), obowiązującego w okresie realizacji zadań obrony cywilnej, i następnie pomnożenia przez liczbę dni realizacji tych zadań.
5.
Świadczenie dla personelu obrony cywilnej ustala i wypłaca właściwy wojewoda.
