Ustawa o ochronie ludności i obronie cywilnej
Stan prawny aktualny na dzień: 15.10.2025
Dz.U.2024.0.1907 - Ustawa z dnia 5 grudnia 2024 r. o ochronie ludności i obronie cywilnej
Rozdział 9 Obiekty zbiorowej ochrony
1.
Obiekt budowlany albo jego część uznaje się za budowlę ochronną na podstawie wyznaczenia przez właściwy organ ochrony ludności, na podstawie porozumienia właściwego organu ochrony ludności z właścicielem lub zarządcą budynku albo na podstawie decyzji właściwego organu ochrony ludności, na zasadach określonych w art 86–88.
2.
Uznając obiekt budowlany albo jego część za budowlę ochronną nadaje mu się status schronu lub ukrycia oraz kategorię odporności.
3.
Schron to uznany za budowlę ochronną obiekt budowlany albo część obiektu budowlanego o konstrukcji zamkniętej i hermetycznej, wyposażony w urządzenia filtrowentylacyjne lub pochłaniacze regeneracyjne.
4.
Ukrycie to uznany za budowlę ochronną obiekt budowlany albo część obiektu budowlanego o konstrukcji niehermetycznej.
5.
Ilekroć w przepisach niniejszego rozdziału mowa jest o obiekcie budowlanym, rozumie się przez to również część obiektu budowlanego.
1.
W celu zapewnienia realizacji zadań ochrony ludności i obrony cywilnej wójt (burmistrz, prezydent miasta), starosta lub wojewoda mogą wyznaczyć, w drodze zarządzenia, obiekty budowlane znajdujące się w ich władaniu lub we władaniu podległych im jednostek organizacyjnych, uznając je za budowle ochronne.
2.
W zarządzeniu o uznaniu za budowlę ochronną określa się szczegółowe warunki użytkowania budowli ochronnej, w zakresie przewidzianym w ustawie.
3.
W zarządzeniu o uznaniu za budowlę ochronną zawiera się postanowienie o obowiązku udostępnienia budowli ochronnej na cele ochrony ludności.
4.
Zarządzenie o uznaniu za budowlę ochronną może dotyczyć również planowanego obiektu budowlanego.
1.
W celu zapewnienia realizacji zadań ochrony ludności i obrony cywilnej wójt (burmistrz, prezydent miasta), starosta lub wojewoda mogą zawrzeć z właścicielem lub zarządcą nieruchomości porozumienie o uznaniu obiektu budowlanego za budowlę ochronną.
2.
W porozumieniu określa się szczegółowe obowiązki właściciela lub zarządcy oraz warunki użytkowania budowli ochronnej, w zakresie przewidzianym w ustawie.
3.
W porozumieniu zawiera się postanowienie o obowiązku udostępnienia budowli ochronnej na cele ochrony ludności na polecenie organu ochrony ludności.
4.
Wypowiedzenie porozumienia przez właściciela lub zarządcę budowli ochronnej wymaga zgody właściwego organu ochrony ludności. Wyrażenie zgody jest czynnością materialno-techniczną, a odmowa wyrażenia zgody na wypowiedzenie porozumienia następuje w drodze decyzji administracyjnej.
5.
Odwołanie od decyzji o odmowie wyrażenia zgody na wypowiedzenie porozumienia, wydanej przez:
1)
wójta (burmistrza, prezydenta miasta) lub starostę – rozpatruje wojewoda;
2)
wojewodę – rozpatruje minister właściwy do spraw wewnętrznych.
1.
Jeżeli jest to uzasadnione koniecznością realizacji zadań ochrony ludności i obrony cywilnej, wójt (burmistrz, prezydent miasta), starosta lub wojewoda mogą uznać obiekt budowlany za budowlę ochronną.
2.
Uznanie obiektu budowlanego za budowlę ochronną następuje w drodze decyzji administracyjnej. Organ wydaje decyzję, uwzględniając ustalenia miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, o których mowa w art. 4 miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego i jego zakres oraz decyzja o warunkach zabudowy ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2024 r. poz. 1130), oraz decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w art. 4 miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego i jego zakres oraz decyzja o warunkach zabudowy ust. 2 tej ustawy, biorąc pod uwagę uzasadniony interes właściciela lub zarządcy obiektu budowlanego, którego dotyczy decyzja.
3.
Decyzja o uznaniu za budowlę ochronną może być wydana na wniosek właściciela lub zarządcy obiektu budowlanego albo z urzędu.
4.
W decyzji o uznaniu za budowlę ochronną można określić szczegółowe obowiązki właściciela lub zarządcy oraz warunki użytkowania budowli ochronnej, w zakresie przewidzianym w ustawie.
5.
W decyzji o uznaniu za budowlę ochronną zawiera się postanowienie o obowiązku udostępnienia budowli ochronnej na cele ochrony ludności na polecenie organu ochrony ludności.
6.
Decyzja o uznaniu za budowlę ochronną może dotyczyć również planowanego obiektu budowlanego.
7.
Odwołanie od decyzji o uznaniu za budowlę ochronną, wydanej przez:
1)
wójta (burmistrza, prezydenta miasta) lub starostę – rozpatruje wojewoda;
2)
wojewodę – rozpatruje minister właściwy do spraw wewnętrznych.
1.
Za budowle ochronne uznaje się wyłącznie obiekty budowlane, które spełniają albo po przebudowie lub dostosowaniu mogą spełniać warunki techniczne, warunki techniczne użytkowania i warunki techniczne usytuowania, konieczne dla zapewnienia funkcji obiektu zbiorowej ochrony.
2.
Wójt (burmistrz, prezydent miasta) uznaje za budowlę ochronną wyłącznie obiekty budowlane, które będą budowlami ochronnymi istotnymi dla ochrony ludności gminy przed zagrożeniami.
3.
Starosta uznaje za budowlę ochronną wyłącznie obiekty budowlane, które będą budowlami ochronnymi istotnymi dla ochrony ludności powiatu przed zagrożeniami.
4.
Wojewoda uznaje za budowlę ochronną wyłącznie obiekty budowlane, które będą budowlami ochronnymi o znaczeniu ponadlokalnym.
5.
W odniesieniu do jednego obiektu budowlanego można dokonać jednego wyznaczenia, zawrzeć jedno porozumienie albo wydać jedną decyzję o uznaniu za budowlę ochronną.
1.
Właściwe organy ochrony ludności, na obszarze swojej właściwości miejscowej, planują niezbędną liczbę i pojemność obiektów zbiorowej ochrony, uwzględniając w szczególności liczbę ludności przebywającej na danym obszarze oraz przewidywane rodzaje zagrożeń.
2.
Pojemność obiektów zbiorowej ochrony planuje się w taki sposób, aby zapewnić schronienie:
1)
w granicach administracyjnych miast we wszystkich obiektach zbiorowej ochrony – dla co najmniej 50 %, w tym w budowlach ochronnych – dla co najmniej 25 %,
2)
poza granicami administracyjnymi miast we wszystkich obiektach zbiorowej ochrony – dla co najmniej 25 %, w tym w budowlach ochronnych – dla co najmniej 15 %
– przewidywanej liczby ludności przebywającej w sytuacji zagrożenia na obszarze planowania.
– przewidywanej liczby ludności przebywającej w sytuacji zagrożenia na obszarze planowania.
3.
Organ nadzoru budowlanego zawiadamia wójta (burmistrza, prezydenta miasta) o przekazaniu do użytkowania obiektu budowlanego, w którego dokumentacji budowy lub dokumentacji powykonawczej uwzględnione są warunki techniczne dla budowli ochronnych.
1.
Planując niezbędną liczbę obiektów zbiorowej ochrony, właściwe organy ochrony ludności dokonują bieżącego przeglądu obiektów budowlanych, w tym planowanych do budowy, na obszarze swojej właściwości miejscowej w celu wytypowania obiektów budowlanych, które mogą zostać uznane za obiekty zbiorowej ochrony, planowanych miejsc organizacji miejsc doraźnego schronienia i obiektów budowlanych przydatnych do przystosowania na miejsca doraźnego schronienia.
2.
Dokonując bieżącego przeglądu obiektów budowlanych, nie uwzględnia się budynków nieposiadających kondygnacji podziemnych oraz budynków mieszkalnych jednorodzinnych.
3.
Wójt (burmistrz, prezydent miasta), starosta albo wojewoda mogą zlecić sprawdzenie obiektu budowlanego pod względem spełniania lub możliwości spełnienia warunków dla obiektów zbiorowej ochrony, zwane dalej „sprawdzeniem obiektu budowlanego”.
4.
Sprawdzenie obiektu budowlanego wójt (burmistrz, prezydent miasta), starosta albo wojewoda zlecają odpowiednio:
1)
komendantowi powiatowemu (miejskiemu) Państwowej Straży Pożarnej – zgodnie z zakresem wskazanym w art. 107 kontrola spełniania przez obiekty zbiorowej ochrony warunków technicznych, warunków technicznych usytuowania i warunków technicznych użytkowania ust. 2;
2)
powiatowemu inspektorowi nadzoru budowlanego – zgodnie z zakresem wskazanym w art. 107 kontrola spełniania przez obiekty zbiorowej ochrony warunków technicznych, warunków technicznych usytuowania i warunków technicznych użytkowania ust. 1.
5.
Sprawdzenie obiektu budowlanego Państwowa Straż Pożarna i organy nadzoru budowlanego mogą przeprowadzić wspólnie.
6.
Sprawdzenia obiektu budowlanego dokonuje się w szczególności przed zawarciem porozumienia albo przed wydaniem decyzji o uznaniu za budowlę ochronną.
7.
Do sprawdzenia obiektu budowlanego przez Państwową Straż Pożarną stosuje się odpowiednio przepisy art. 23 czynności kontrolno-rozpoznawcze ust. 4, 5 i 7–12 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. z 2024 r. poz. 1443, 1473, 1717, 1871 i 1907).
8.
Ze sprawdzenia obiektu budowlanego sporządza się protokół, który zawiera ustalenia stanu faktycznego w zakresie:
1)
spełnienia warunków dla budowli ochronnej;
2)
danych, o których mowa w art. 108 centralna Ewidencja OZO ust. 4.
9.
Podmiot dokonujący sprawdzenia obiektu budowlanego przedstawia stanowisko organowi ochrony ludności, który zlecił to sprawdzenie, czy obiekt spełnia lub może spełniać warunki dla budowli ochronnej. Stanowisko wydaje się na podstawie dokumentacji technicznej obiektu budowlanego lub protokołu ze sprawdzenia.
10.
Czynności, o których mowa w ust. 1 i 3, wójt (burmistrz, prezydent miasta) i starosta wykonują jako zadania zlecone z zakresu administracji rządowej.
1.
Obiekty zbiorowej ochrony projektuje się i wznosi w sposób zapewniający spełnienie warunków określonych w przepisach techniczno-budowlanych wydanych na podstawie art. 7 przepisy techniczno-budowlane ust. 2 lub 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz. U. z 2024 r. poz. 725, 834, 1222, 1847 i 1881), a ponadto warunków technicznych, warunków technicznych użytkowania i warunków technicznych usytuowania, których spełnienie jest konieczne dla zapewnienia pełnienia funkcji obiektów zbiorowej ochrony.
2.
Warunki techniczne budowli ochronnych obejmują w szczególności odpowiednią wytrzymałość, rozwiązania z zakresu bezpieczeństwa pożarowego, wentylację, rozwiązania ewakuacyjne, zaopatrzenie w energię i wodę, odprowadzanie ścieków i rozwiązania służące przetrwaniu osób znajdujących się w budowli ochronnej. Szczegółowe warunki techniczne mogą być określone przez odwołanie do odpowiednich Polskich Norm.
3.
Warunki techniczne usytuowania obejmują w szczególności określenie odległości obiektów zbiorowej ochrony od innych obiektów budowlanych.
4.
Warunki techniczne użytkowania obejmują w szczególności określenie pojemności i wyposażenia budowli ochronnej.
5.
Budowle ochronne w miarę możliwości projektuje się jako obiekty o podwójnej funkcji, w sposób umożliwiający ich wykorzystanie zgodnie z potrzebami właścicieli lub zarządców i gwarantujący spełnienie funkcji budowli ochronnej.
1.
W budynkach użyteczności publicznej zapewnia się budowle ochronne, jeżeli jest to uzasadnione potrzebą zapewnienia miejsc schronienia oraz możliwe ze względu na występujące w budynku rozwiązania techniczno-budowlane.
2.
Dopuszcza się odstąpienie od zapewnienia budowli ochronnej w budynku użyteczności publicznej, jeżeli schronienie przebywających w nim osób zapewnia zlokalizowana w pobliżu inna budowla ochronna.
3.
Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki wyznaczania budynków użyteczności publicznej, w których zapewnia się budowle ochronne, mając na uwadze konieczność zapewnienia odpowiedniej ilości miejsc w budowlach ochronnych oraz okoliczności, w których można odstąpić od zapewnienia budowli ochronnej w budynku użyteczności publicznej.
1)
zapewniają utrzymanie budowli ochronnej w należytym stanie technicznym;
2)
udostępniają budowlę ochronną na cele ochrony ludności na polecenie organu ochrony ludności;
3)
współdziałają w przygotowaniu udostępnionej budowli ochronnej do użycia;
4)
wyznaczają kierownika budowli ochronnej.
2. W czasie gdy budowla ochronna nie jest użytkowana na cele ochrony ludności i obrony cywilnej, właściciel oraz zarządca mogą wykorzystywać ją w sposób zgodny z przeznaczeniem obiektu, gwarantujący jednak spełnienie przez nią w razie potrzeby funkcji ochronnej, w szczególności przez utrzymywanie sprawności urządzeń technicznych znajdujących się w budowli ochronnej.
(Art. 96 obowiązki właściciela oraz zarządcy budowli ochronnej wchodzi w życie z dniem 01.01.2025 r.)
2. W czasie gdy budowla ochronna nie jest użytkowana na cele ochrony ludności i obrony cywilnej, właściciel oraz zarządca mogą wykorzystywać ją w sposób zgodny z przeznaczeniem obiektu, gwarantujący jednak spełnienie przez nią w razie potrzeby funkcji ochronnej, w szczególności przez utrzymywanie sprawności urządzeń technicznych znajdujących się w budowli ochronnej.
(Art. 96 obowiązki właściciela oraz zarządcy budowli ochronnej wchodzi w życie z dniem 01.01.2025 r.)
1)
przewidywanego wystąpienia klęski żywiołowej,
2)
wprowadzenia stanu nadzwyczajnego,
3)
czasu wojny
– jeżeli jest to uzasadnione rodzajem przewidywanego zagrożenia, właściwy organ ochrony ludności może polecić właścicielowi lub zarządcy budowli ochronnej udostępnienie budowli ochronnej. Polecenie podlega bezzwłocznemu wykonaniu.
2. Udostępniając budowlę ochronną, właściciel lub zarządca zaprzestaje wykorzystywania jej na cele niezwiązane z ochroną ludności, na okres udostępnienia, chyba że dalsze wykorzystywanie nieruchomości nie utrudnia spełnienia funkcji budowli ochronnej.
(Art. 97 polecenie udostępnienia budowli ochronnej wchodzi w życie z dniem 01.01.2025 r.)
– jeżeli jest to uzasadnione rodzajem przewidywanego zagrożenia, właściwy organ ochrony ludności może polecić właścicielowi lub zarządcy budowli ochronnej udostępnienie budowli ochronnej. Polecenie podlega bezzwłocznemu wykonaniu.
2. Udostępniając budowlę ochronną, właściciel lub zarządca zaprzestaje wykorzystywania jej na cele niezwiązane z ochroną ludności, na okres udostępnienia, chyba że dalsze wykorzystywanie nieruchomości nie utrudnia spełnienia funkcji budowli ochronnej.
(Art. 97 polecenie udostępnienia budowli ochronnej wchodzi w życie z dniem 01.01.2025 r.)
1.
Organ ochrony ludności przygotowuje udostępnioną budowlę ochronną do użycia, przy współudziale właściciela lub zarządcy budowli ochronnej oraz wyznaczonych podmiotów ochrony ludności.
2.
Przygotowanie budowli ochronnej do użycia obejmuje sprawdzenie stanu technicznego budowli ochronnej i znajdujących się w niej urządzeń oraz przygotowanie na przyjęcie osób.
1.
W budowli ochronnej przygotowanej do użycia właściciel lub zarządca budowli ochronnej wyznacza kierownika budowli ochronnej, informując o tym właściwy organ ochrony ludności. Jeżeli nie wyznaczono kierownika budowli ochronnej, kierownikiem jest właściciel lub zarządca.
2.
Kierownik budowli ochronnej zapewnia prawidłową eksploatację i porządek w obrębie budowli ochronnej. Może on w tym celu wydawać wiążące polecenia określonego zachowania osobom przebywającym w budowli ochronnej.
3.
Kierownik budowli ochronnej w czasie wykonywania swoich obowiązków korzysta z ochrony przewidzianej w ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz. U. z 2024 r. poz. 17, 1228 i 1907) dla funkcjonariuszy publicznych.
4.
W przypadku przygotowania do użycia budowli ochronnej o pojemności powyżej 120 osób właściwy organ ochrony ludności w porozumieniu z właścicielem lub zarządcą budowli ochronnej zapewnia personel do obsługi tej budowli ochronnej.
1.
W przypadku wprowadzenia stanu nadzwyczajnego lub w czasie wojny, jeżeli liczba schronów i ukryć jest niewystarczająca dla zapewnienia ochrony ludności, wójt (burmistrz, prezydent miasta), starosta lub wojewoda organizują miejsca doraźnego schronienia.
2.
Zorganizowanie miejsc doraźnego schronienia następuje w drodze:
1)
nakazu przystosowania pomieszczeń budynków, garaży podziemnych, tuneli, budowli ziemnych, wykopów i tym podobnych obiektów do pełnienia funkcji obiektu zbiorowej ochrony;
2)
wykonania miejsc doraźnego schronienia przystosowanych do tymczasowego ukrycia ludności.
3.
Właściwy organ ochrony ludności lub wyznaczony podmiot ochrony ludności może udzielić pomocy właścicielowi i zarządcy nieruchomości przy organizacji miejsc doraźnego schronienia.
4.
Jeżeli właścicielem nieruchomości, objętej nakazem, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, albo na której mają być wykonane miejsca doraźnego schronienia, o których mowa w ust. 2 pkt 2, jest podmiot inny niż Skarb Państwa albo jednostka samorządu terytorialnego, nakaz przystosowania lub udostępnienia nieruchomości albo wykonania miejsc doraźnego schronienia wydaje się w drodze decyzji administracyjnej.
5.
Odwołanie od decyzji, wydanej przez:
1)
wójta (burmistrza, prezydenta miasta) lub starostę – rozpatruje wojewoda;
2)
wojewodę – rozpatruje minister właściwy do spraw wewnętrznych.
6.
Odwołanie od decyzji nie wstrzymuje jej wykonania.
1.
Organy ochrony ludności na wniosek właściciela lub zarządcy obiektu budowlanego:
1)
przekazują im środki finansowe w formie dotacji celowej na:
a) budowę budowli ochronnej,
b) przebudowę budowli ochronnej w celu spełnienia warunków technicznych i warunków technicznych użytkowania budowli ochronnej,
c) organizowanie miejsc doraźnego schronienia,
d) przygotowanie budowli ochronnej do użycia;
a) budowę budowli ochronnej,
b) przebudowę budowli ochronnej w celu spełnienia warunków technicznych i warunków technicznych użytkowania budowli ochronnej,
c) organizowanie miejsc doraźnego schronienia,
d) przygotowanie budowli ochronnej do użycia;
2)
mogą przekazać im środki finansowe w formie dotacji celowej na:
a) dostosowanie obiektów do wymagań, o których mowa w art. 94 projektowanie i wykonywanie kondygnacji podziemnych w budynkach użyteczności publicznej lub budynkach mieszkalnych wielorodzinnych oraz garaży podziemnych w sposób umożliwiający zorganizowanie w nich miejsc doraźnego schronienia i art. 95 projektowanie i wykonywanie budowli podziemnych wykorzystywanych do celów transportu, w tym drogowego i szynowego, w szczególności zagłębionych obiektów metra, podziemnego tramwaju i kolei podziemnej, w sposób zapewniający spełnienie warunków technicznych,
b) remont i utrzymanie obiektów zbiorowej ochrony.
a) dostosowanie obiektów do wymagań, o których mowa w art. 94 projektowanie i wykonywanie kondygnacji podziemnych w budynkach użyteczności publicznej lub budynkach mieszkalnych wielorodzinnych oraz garaży podziemnych w sposób umożliwiający zorganizowanie w nich miejsc doraźnego schronienia i art. 95 projektowanie i wykonywanie budowli podziemnych wykorzystywanych do celów transportu, w tym drogowego i szynowego, w szczególności zagłębionych obiektów metra, podziemnego tramwaju i kolei podziemnej, w sposób zapewniający spełnienie warunków technicznych,
b) remont i utrzymanie obiektów zbiorowej ochrony.
2.
Porozumienie lub decyzja właściwego organu ochrony ludności może przewidywać sfinansowanie zadań, o których mowa w ust. 1 pkt 1, przez organ ochrony ludności.
3.
Finansowanie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 i pkt 2 lit. a, dotyczy do 100 % kosztów inwestycji zwiększonych w związku z koniecznością zapewnienia funkcji budowli ochronnej.
4.
Minister właściwy do spraw wewnętrznych oraz wojewodowie przekazują środki, o których mowa w ust. 1.
5.
Zadania, o których mowa w ust. 1, są wykonywane jako zadania zlecone z zakresu administracji rządowej.
6.
Zasady otrzymywania i rozliczania dotacji celowych, o których mowa w ust. 1, określa ustawa z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2024 r. poz. 1530, 1572, 1717, 1756 i 1907).
7.
Organem odwoławczym od decyzji w sprawie zwrotu środków, o których mowa w ust. 1, w części, w jakiej zostały one niewykorzystane, pobrane nienależnie, pobrane w nadmiernej wysokości lub wykorzystane niezgodnie z przeznaczeniem, jest minister właściwy do spraw wewnętrznych.
1.
Kontrolę spełniania przez obiekty zbiorowej ochrony warunków technicznych, warunków technicznych usytuowania i warunków technicznych użytkowania prowadzą organy nadzoru budowlanego na zasadach przewidzianych w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane.
2.
Państwowa Straż Pożarna prowadzi kontrolę spełniania przez obiekty zbiorowej ochrony wymagań w zakresie bezpieczeństwa pożarowego, a także wymagań dotyczących wyposażenia budowli ochronnej, na zasadach określonych w ustawie z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej.
3.
Państwowa Inspekcja Sanitarna prowadzi kontrolę spełniania w obiektach zbiorowej ochrony wymagań higienicznych oraz sanitarnych, na zasadach określonych w ustawie z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. z 2024 r. poz. 416).
1.
Centralną Ewidencję OZO prowadzi Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej.
2.
Centralna Ewidencja OZO jest prowadzona w systemie teleinformatycznym.
3.
W Centralnej Ewidencji OZO gromadzi się dane o:
1)
istniejących lub planowanych budowlach ochronnych, z podziałem na schrony i ukrycia;
2)
planowanych miejscach organizacji miejsc doraźnego schronienia;
3)
obiektach budowlanych przydatnych do przystosowania na miejsca doraźnego schronienia.
4.
Dane o obiekcie zbiorowej ochrony obejmują:
1)
podstawę uznania za obiekt zbiorowej ochrony;
2)
numer ewidencyjny;
3)
typ;
4)
lokalizację, w tym dane adresowe oraz współrzędne geograficzne;
5)
dane w podziale na dane: właściciela, zarządcy, osoby odpowiedzialnej za udostępnienie budowli ochronnej oraz kierownika budowli ochronnej:
a) imię (imiona) i nazwisko lub nazwę,
b) numer PESEL – w przypadku osób fizycznych,
c) numer REGON – w pozostałych przypadkach,
d) adres zamieszkania lub adres siedziby,
e) adres do korespondencji – jeżeli jest inny niż adres zamieszkania lub adres siedziby,
f) numer telefonu lub adres innego środka komunikacji;
a) imię (imiona) i nazwisko lub nazwę,
b) numer PESEL – w przypadku osób fizycznych,
c) numer REGON – w pozostałych przypadkach,
d) adres zamieszkania lub adres siedziby,
e) adres do korespondencji – jeżeli jest inny niż adres zamieszkania lub adres siedziby,
f) numer telefonu lub adres innego środka komunikacji;
6)
przeznaczenie;
7)
kategorię odporności i orientacyjną wytrzymałość;
8)
pojemność;
9)
rok budowy;
10)
rok ostatniego remontu lub przebudowy – jeżeli dotyczy;
11)
sposób wykorzystania;
12)
podział na obiekty w budynkach użyteczności publicznej i w innych budynkach;
13)
inne niezbędne informacje o obiekcie.
1.
Dostęp do Centralnej Ewidencji OZO w celu wprowadzania, uzupełniania, aktualizacji, modyfikacji i usuwania danych posiadają:
1)
wójt (burmistrz, prezydent miasta);
2)
starosta;
3)
wojewoda;
4)
komendant powiatowy (miejski) Państwowej Straży Pożarnej;
5)
komendant wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej;
6)
Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej.
2.
Obowiązek wprowadzania do Centralnej Ewidencji OZO danych dotyczących:
1)
istniejących lub planowanych budowli ochronnych – dotyczy organu, który uznał obiekt budowlany za budowlę ochronną;
2)
planowanych miejsc organizacji miejsc doraźnego schronienia oraz obiektów budowlanych przydatnych do przystosowania na miejsca doraźnego schronienia – dotyczy organu, który zaplanował organizację takich miejsc;
3)
miejsc przyjęcia osób podlegających ewakuacji – dotyczy organu, który zaplanował organizację takich miejsc.
3.
Organy administracji architektoniczno-budowlanej właściwe w sprawach wydawania pozwoleń na budowę oraz organy nadzoru budowlanego współpracują z Komendantem Głównym Państwowej Straży Pożarnej w sprawach prowadzenia i aktualizacji Centralnej Ewidencji OZO, w szczególności przez przekazywanie informacji o budynkach i innych budowlach.
4.
Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej prowadząc Centralną Ewidencję OZO uzyskuje nieodpłatnie dostęp do danych przestrzennych i związanych z nimi usług, udostępnianych za pośrednictwem systemu, o którym mowa w art. 40 państwowy zasób geodezyjny i kartograficzny ust. 3e ustawy z dnia 17 maja 1989 r. – Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. z 2024 r. poz. 1151 i 1824).
1.
Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej jest administratorem danych przetwarzanych w Centralnej Ewidencji OZO.
2.
Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej jest administratorem danych osobowych przetwarzanych w Centralnej Ewidencji OZO.
3.
Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej wykonuje obowiązki, o których mowa w art. 15 prawo dostępu przysługujące osobie, której dane dotyczą rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).
1.
Dane z Centralnej Ewidencji OZO Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej:
1)
udostępnia na wniosek innym organom ochrony ludności i obrony cywilnej oraz podmiotom ochrony ludności i obrony cywilnej – w zakresie niezbędnym do realizacji zadań ochrony ludności i obrony cywilnej;
2)
udostępnia na wniosek Siłom Zbrojnym Rzeczypospolitej Polskiej, siłom zbrojnym państw Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego oraz Policji – w zakresie niezbędnym do wykonywania zadań ustawowych lub sojuszniczych;
3)
może udostępnić podmiotom, organom, służbom, inspekcjom i strażom – w przypadku gdy jest to uzasadnione potrzebą wykonania ich ustawowych zadań na rzecz ochrony ludności.
2.
Dane zgromadzone w Centralnej Ewidencji OZO udostępnia się w postaci elektronicznej za pomocą środków komunikacji elektronicznej na zasadach określonych w ustawie z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne. Udostępnienie danych w innej postaci może nastąpić wyłącznie w przypadku, gdy nie będzie możliwe udostępnienie w postaci elektronicznej.
3.
Odmowa udostępnienia danych następuje w formie postanowienia. Na postanowienie nie służy zażalenie.
4.
Udostępnienie danych następuje nieodpłatnie.
1)
zapewnienie ochrony przed nieuprawnionym dostępem do Centralnej Ewidencji OZO;
2)
zapewnienie integralności danych w Centralnej Ewidencji OZO;
3)
zapewnienie dostępu do Centralnej Ewidencji OZO podmiotom przetwarzającym dane w tej ewidencji;
4)
przeciwdziałanie uszkodzeniom Centralnej Ewidencji OZO;
5)
określenie zasad bezpieczeństwa przetwarzanych danych, w tym danych osobowych;
6)
określenie zasad zgłaszania naruszenia ochrony danych osobowych;
7)
zapewnienie rozliczalności działań dokonywanych na danych, w tym danych osobowych, przetwarzanych w Centralnej Ewidencji OZO;
8)
zapewnienie poprawności danych, w tym danych osobowych, przetwarzanych w Centralnej Ewidencji OZO;
9)
zapewnienie wykonywania kopii bezpieczeństwa.
1.
Dane zawarte w Centralnej Ewidencji OZO nie stanowią informacji publicznej w rozumieniu ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej.
2.
Danym zawartym w Centralnej Ewidencji OZO, o których mowa w art. 108 centralna Ewidencja OZO ust. 4 pkt 2 i 5–13, nadaje się klauzulę „zastrzeżone” w rozumieniu ustawy z dnia 5 sierpnia 2010 r. o ochronie informacji niejawnych.
1.
W celu przygotowania do realizacji zadań ochrony ludności i obrony cywilnej minister właściwy do spraw wewnętrznych podaje do publicznej wiadomości ogólne informacje o obiektach zbiorowej ochrony w poszczególnych województwach i powiatach, w tym procentowe zestawienie miejsc w obiektach zbiorowej ochrony w stosunku do liczby mieszkańców.
2.
Organy ochrony ludności, w porozumieniu z właściwymi podmiotami ochrony ludności, zapewniają poinformowanie ludności o umiejscowieniu obiektów zbiorowej ochrony oraz, w razie potrzeby, o sposobie dotarcia do nich i korzystania z nich, z uwzględnieniem informacji o ograniczeniach dostępu dla osób z niepełnosprawnościami. Realizację obowiązku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, przez wójtów (burmistrzów, prezydentów miast) i starostów koordynuje wojewoda.
3.
Obowiązek wskazany w ust. 2 można realizować w szczególności przez ogłoszenia za pośrednictwem systemu powiadamiania, ostrzegania i alarmowania o zagrożeniach, umieszczenie informacji, w tym map, z lokalizacją i kierunkiem przemieszczenia się do obiektu zbiorowej ochrony lub za pomocą narzędzi teleinformatycznych, w tym aplikacji na urządzenia mobilne.
1.
Minister właściwy do spraw wewnętrznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa i ministrem właściwym do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia:
1)
warunki techniczne, warunki techniczne użytkowania i warunki techniczne usytuowania budowli ochronnych, o których mowa w art. 92 warunki techniczne budowli ochronnych ust. 1;
2)
szczegółowy sposób przygotowania obiektu zbiorowej ochrony do użycia;
3)
warunki organizowania oraz wymagania, jakie powinny spełniać miejsca doraźnego schronienia;
4)
szczegółowe warunki eksploatacji i zapewnienia porządku w obrębie budowli ochronnych oraz niezbędne wyposażenie budowli ochronnej;
5)
sposób prowadzenia Centralnej Ewidencji OZO, przekazywania informacji o obiektach zbiorowej ochrony oraz tryb współpracy organów ochrony ludności z organami administracji architektoniczno-budowlanej, organami nadzoru budowlanego i Państwową Strażą Pożarną.
2.
W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, uwzględnia się konieczność stworzenia odpowiednich warunków zabezpieczenia osób przebywających w obiektach zbiorowej ochrony, w tym osób z niepełnosprawnościami, konieczność stałego utrzymywania sprawności i gotowości obiektu zbiorowej ochrony do użycia i porządku w budowli ochronnej, zapewnienia odpowiedniej liczby miejsc doraźnego schronienia oraz kompletności Centralnej Ewidencji OZO i możliwość jej wykorzystania do realizacji zadań ochrony ludności i obrony cywilnej.
