1.
Ustawa określa zasady i warunki ochrony zwierząt wykorzystywanych do celów naukowych lub edukacyjnych, w tym:
1)
zasady:
a) wykonywania procedur i przeprowadzania doświadczeń,
b) prowadzenia działalności przez hodowców, dostawców i użytkowników,
c) przeprowadzania kontroli hodowców, dostawców i użytkowników;
a) wykonywania procedur i przeprowadzania doświadczeń,
b) prowadzenia działalności przez hodowców, dostawców i użytkowników,
c) przeprowadzania kontroli hodowców, dostawców i użytkowników;
2)
warunki utrzymywania zwierząt wykorzystywanych do celów naukowych lub edukacyjnych oraz sposób postępowania z tymi zwierzętami;
3)
zadania i kompetencje komisji etycznych do spraw doświadczeń na zwierzętach.
2.
Ustawy nie stosuje się do:
1)
usług weterynaryjnych w rozumieniu ustawy z dnia 18 grudnia 2003 r. o zakładach leczniczych dla zwierząt (Dz. U. z 2019 r. poz. 24), a także czynności rolniczych, w tym chowu lub hodowli zwierząt prowadzonych zgodnie z przepisami o ochronie zwierząt, niemających na celu wykonywania procedur;
2)
klinicznych badań weterynaryjnych prowadzonych zgodnie z art 37ah–37ak ustawy z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2022 r. poz. 2301);
3)
czynności wykonywanych w celu identyfikacji zwierząt;
4)
chwytania zwierząt dzikich w celu wykonania pomiarów biometrycznych oraz określenia ich przynależności systematycznej;
5)
czynności, które zgodnie ze sztuką lekarsko-weterynaryjną nie powodują u zwierzęcia bólu, cierpienia, dystresu lub trwałego uszkodzenia organizmu, w stopniu równym ukłuciu igłą lub intensywniejszym.
