1.
W latach 2015–2024 maksymalny limit wydatków budżetu państwa będący skutkiem finansowym ustawy wynosi 435 473 132 zł, z tym że w:
1)
2015 r. – 27 357 632 zł;
2)
2016 r. – 30 132 488 zł;
3)
2017 r. – 33 032 840 zł;
4)
2018 r. – 36 435 176 zł;
5)
2019 r. – 39 969 980 zł;
6)
2020 r. – 43 999 796 zł;
7)
2021 r. – 48 413 072 zł;
8)
2022 r. – 53 202 836 zł;
9)
2023 r. – 58 501 556 zł;
10)
2024 r. – 64 427 756 zł.
2.
Minister właściwy do spraw wewnętrznych monitoruje wykorzystanie zaplanowanych na dany rok wydatków na środki ochrony i pomocy, obejmujących łącznie limit wydatków będący skutkiem finansowym ustawy, o którym mowa w ust. 1.
3.
W ramach procesu monitorowania, o którym mowa w ust. 2, minister właściwy do spraw wewnętrznych dokonuje, co najmniej cztery razy w roku, według stanu na koniec każdego kwartału, analizy stopnia wykorzystania zaplanowanych na dany rok wydatków na środki ochrony i pomocy.
4.
W przypadku zagrożenia przyjętej na dany rok budżetowy łącznej wielkości planowanych wydatków, o których mowa w ust. 2, w szczególności w sytuacji, gdy część planowanych wydatków, o których mowa w ust. 2, przypadająca proporcjonalnie na okres od początku roku kalendarzowego do końca danego kwartału została przekroczona:
1)
po pierwszym kwartale – co najmniej o 15%,
2)
po dwóch kwartałach – co najmniej o 10%,
3)
po trzech kwartałach – co najmniej o 5%
– minister właściwy do spraw wewnętrznych wdraża mechanizmy korygujące zmierzające w szczególności do zmniejszenia wydatków na środki ochrony i pomocy dla pokrzywdzonego i świadka.
– minister właściwy do spraw wewnętrznych wdraża mechanizmy korygujące zmierzające w szczególności do zmniejszenia wydatków na środki ochrony i pomocy dla pokrzywdzonego i świadka.
