1.
Wierzytelność banku wynikająca z umowy odwróconego kredytu hipotecznego może być zabezpieczona wyłącznie przez:
1)
ustanowienie hipoteki na nieruchomości lub prawie, o którym mowa w art. 4 umowa odwróconego kredytu hipotecznego ust. 2, oraz
2)
ujawnienie w księdze wieczystej roszczenia o przeniesienie własności nieruchomości lub prawa, o którym mowa w art. 4 umowa odwróconego kredytu hipotecznego ust. 2.
2.
Podstawą wpisu roszczenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, do księgi wieczystej jest oświadczenie banku o zawarciu umowy odwróconego kredytu hipotecznego spełniające wymagania, o których mowa w art. 95 moc prawna dokumentów potwierdzających czynność bankową lub zabezpieczającą wierzytelność banku ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe.
3.
Bank nie może uzależniać zawarcia umowy odwróconego kredytu hipotecznego od zawarcia innych umów, z wyjątkiem umowy ubezpieczenia od zdarzeń losowych nieruchomości lub lokalu, do którego kredytobiorcy przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu.
