1.
Dane dotyczące punktów osnów gromadzone w bazie danych, o której mowa w § 15 ust. 1, obejmują co najmniej:
1)
numer;
2)
współrzędne geodezyjne (φ i λ) w układzie PL-ETRF2000-GRS80h oraz wysokość elipsoidalną (h), jeżeli została wyznaczona;
3)
współrzędne płaskie prostokątne (x, y) w układzie PL-ETRF2000-1992 oraz wysokość normalną (H) z podaniem oznaczenia układu wysokościowego, jeżeli została wyznaczona;
4)
opisy topograficzne;
5)
typ stabilizacji;
6)
stan znaku;
7)
błędy średnie współrzędnych płaskich prostokątnych po wyrównaniu – w przypadku osnowy geodezyjnej poziomej;
8)
błędy średnie wysokości po wyrównaniu – w przypadku osnowy geodezyjnej wysokościowej;
9)
wartość przyspieszenia siły ciężkości – w przypadku osnowy grawimetrycznej;
10)
wartości elementów pola magnetycznego Ziemi – w przypadku osnowy magnetycznej.
2.
Dane dotyczące punktów osnów gromadzone w bazie danych, o której mowa w § 15 ust. 2, obejmują co najmniej:
1)
numer;
2)
współrzędne płaskie prostokątne (x, y) w układzie PL-2000 z podaniem oznaczenia układu odniesienia oraz wysokość
normalną (H) z podaniem oznaczenia układu wysokościowego, jeżeli została wyznaczona;
normalną (H) z podaniem oznaczenia układu wysokościowego, jeżeli została wyznaczona;
3)
opisy topograficzne;
4)
typ stabilizacji;
5)
stan znaku;
6)
błędy średnie współrzędnych płaskich prostokątnych po wyrównaniu – w przypadku osnowy poziomej;
7)
błędy średnie wysokości po wyrównaniu – w przypadku osnowy wysokościowej.
3.
Typy stabilizacji, o których mowa w ust. 1 pkt 5 i ust. 2 pkt 4, a także oznaczenia stanu znaku, o których mowa w ust. 1 pkt 6 i ust. 2 pkt 5, określa się zgodnie z załącznikiem nr 1 do rozporządzenia.
