1.
Lekarz POZ to lekarz, który:
1)
posiada tytuł specjalisty w dziedzinie medycyny rodzinnej albo
2)
odbywa szkolenie specjalizacyjne w dziedzinie medycyny rodzinnej, albo
3)
posiada specjalizację II stopnia w dziedzinie medycyny ogólnej, albo
4)
posiada specjalizację I lub II stopnia lub tytuł specjalisty w dziedzinie pediatrii, pod warunkiem ukończenia kursu w dziedzinie medycyny rodzinnej
– z którym Narodowy Fundusz Zdrowia zawarł umowę o udzielanie świadczeń z zakresu podstawowej opieki zdrowotnej albo który wykonuje zawód u świadczeniodawcy, z którym Narodowy Fundusz Zdrowia zawarł umowę o udzielanie świadczeń z zakresu podstawowej opieki zdrowotnej, wybrany przez świadczeniobiorcę zgodnie z art. 9 prawo wyboru świadczeniodawcy z zakresu podstawowej opieki zdrowotnej.
– z którym Narodowy Fundusz Zdrowia zawarł umowę o udzielanie świadczeń z zakresu podstawowej opieki zdrowotnej albo który wykonuje zawód u świadczeniodawcy, z którym Narodowy Fundusz Zdrowia zawarł umowę o udzielanie świadczeń z zakresu podstawowej opieki zdrowotnej, wybrany przez świadczeniobiorcę zgodnie z art. 9 prawo wyboru świadczeniodawcy z zakresu podstawowej opieki zdrowotnej.
2.
Lekarzem POZ jest także lekarz:
1)
posiadający specjalizację I stopnia w dziedzinie medycyny ogólnej lub
2)
posiadający specjalizację I lub II stopnia lub tytuł specjalisty w dziedzinie chorób wewnętrznych
– udzielający świadczeń zdrowotnych z zakresu podstawowej opieki zdrowotnej przed dniem 31 grudnia 2024 r., pod warunkiem ukończenia kursu, o którym mowa w ust. 1 pkt 4, z zastrzeżeniem art. 14 podmioty zobowiązane do finansowania świadczeń ustawy z dnia 24 sierpnia 2007 r. o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1172).
– udzielający świadczeń zdrowotnych z zakresu podstawowej opieki zdrowotnej przed dniem 31 grudnia 2024 r., pod warunkiem ukończenia kursu, o którym mowa w ust. 1 pkt 4, z zastrzeżeniem art. 14 podmioty zobowiązane do finansowania świadczeń ustawy z dnia 24 sierpnia 2007 r. o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1172).
2a.
Obowiązek ukończenia kursu w dziedzinie medycyny rodzinnej, o którym mowa w ust. 1 pkt 4 i ust. 2, nie dotyczy lekarzy, którzy przez okres co najmniej dziesięciu lat udzielali świadczeń zdrowotnych z zakresu podstawowej opieki zdrowotnej jako lekarze podstawowej opieki zdrowotnej.
3.
Lekarz, o którym mowa w ust. 1 pkt 4, może sprawować opiekę nad świadczeniobiorcą wyłącznie do ukończenia przez tego świadczeniobiorcę 18. roku życia.
4.
Kurs, o którym mowa w ust. 1 pkt 4, organizuje instytut, o którym mowa w art. 15 programy edukacyjne i badawczo-rozwojowe ust. 2, lub Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego, na podstawie ramowego programu kursu określonego w przepisach wydanych na podstawie ust. 6.
4a.
Warunkiem ukończenia kursu, o którym mowa w ust. 1 pkt 4, jest uczestnictwo w kursie i zaliczenie końcowego sprawdzianu testowego obejmującego zagadnienia z programu kursu.
4b.
Uczestnik kursu, o którym mowa w ust. 1 pkt 4, po jego ukończeniu z wynikiem pozytywnym otrzymuje zaświadczenie o ukończeniu kursu obejmujące następujące dane:
1)
nazwę i adres organizatora kursu;
2)
nazwę kursu;
3)
imię i nazwisko uczestnika kursu;
4)
numer prawa wykonywania zawodu lekarza;
5)
nazwę organu wydającego prawo wykonywania zawodu lekarza;
6)
datę odbycia kursu;
7)
informację o ukończeniu kursu z wynikiem pozytywnym;
8)
datę wydania zaświadczenia;
9)
podpis z podaniem imienia i nazwiska osoby reprezentującej organizatora kursu.
5.
Koszty kursu, o którym mowa w ust. 1 pkt 4, pokrywa lekarz lub świadczeniodawca, z którym Narodowy Fundusz Zdrowia zawarł umowę o udzielanie świadczeń podstawowej opieki zdrowotnej.
6.
Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, ramowy program kursu obejmujący założenia organizacyjno-programowe, plan nauczania zawierający rozkład zajęć, wykaz umiejętności i treści nauczania oraz warunki ukończenia kursu, uwzględniając zakres wiedzy i umiejętności niezbędnych do udzielania świadczeń z zakresu podstawowej opieki zdrowotnej.
