1.
Świadczeniodawcy są obowiązani do monitorowania jakości udzielanych świadczeń z zakresu podstawowej opieki zdrowotnej.
2.
Monitorowanie, o którym mowa w ust. 1, obejmuje:
1)
dostępność świadczeń opieki zdrowotnej;
2)
kompleksowość świadczeń opieki zdrowotnej;
3)
ciągłość świadczeń opieki zdrowotnej;
4)
zarządzanie i organizację udzielania świadczeń opieki zdrowotnej;
5)
uzyskanie efektu zdrowotnego.
3.
Minister właściwy do spraw zdrowia może określić, w drodze rozporządzenia, kryteria monitorowania jakości świadczeń z zakresu podstawowej opieki zdrowotnej, uwzględniając konieczność zapewnienia odpowiedniej jakości świadczeń zdrowotnych, bezpieczeństwo zdrowotne świadczeniobiorców oraz obszary monitorowania, o których mowa w ust. 2.
