1.
Osnowy pomiarowe zakłada się w postaci:
1)
pomiarowej osnowy sytuacyjnej;
2)
pomiarowej osnowy wysokościowej;
3)
pomiarowej osnowy sytuacyjno-wysokościowej (dwufunkcyjnej).
2.
Średni błąd położenia punktów pomiarowej osnowy sytuacyjnej nie może być większy niż 0,10 m względem najbliższych punktów poziomej osnowy geodezyjnej.
3.
Średni błąd położenia punktów pomiarowej osnowy wysokościowej nie może być większy niż 0,05 m względem najbliższych punktów wysokościowej osnowy geodezyjnej.
4.
Błąd średni wysokości punktów pomiarowej osnowy wysokościowej wykorzystywanej do określenia wysokości szczegółów terenowych, o których mowa w § 35 ust. 2 pkt 2 lit. a i b, nie może być większy niż 0,02 m.
