1.
Dane obserwacyjne niezbędne do ustalenia wysokości punktów pomiarowej osnowy wysokościowej metodami, o których mowa w § 23 pkt 1 i 2, uzyskuje się w wyniku pomiaru w dwóch kierunkach, głównym i powrotnym, między punktami nawiązania.
2.
Punktami pomiarowej osnowy wysokościowej mogą być:
1)
punkty poziomej osnowy geodezyjnej;
2)
punkty pomiarowej osnowy sytuacyjnej;
3)
trwałe szczegóły terenowe, których położenie zostało określone z dokładnością właściwą dla szczegółów terenowych I grupy, o których mowa w § 28 ust. 3 pkt 1.
