1.
Jeżeli cudzoziemiec wjechał na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie wizy wydanej w celu wykonywania pracy sezonowej lub w ramach ruchu bezwizowego w związku z wnioskiem o wydanie zezwolenia na pracę sezonową wpisanym do ewidencji wniosków, a polski podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi zapewnia mu zakwaterowanie, podmiot ten zawiera z cudzoziemcem odrębną umowę w formie pisemnej określającą warunki najmu lub użyczenia kwatery mieszkalnej.
2.
Czynsz najmu kwatery mieszkalnej, o której mowa w ust. 1, nie może być potrącany z wynagrodzenia cudzoziemca. Postanowienia umowy przewidujące możliwość automatycznego potrącenia czynszu z wynagrodzenia cudzoziemca są nieważne.
3.
Czynsz najmu kwatery mieszkalnej określony w umowie najmu nie może być wygórowany w stosunku do wynagrodzenia netto, które otrzymuje cudzoziemiec w okresie najmu, biorąc pod uwagę standard zakwaterowania i stawki rynkowe.
4.
Przed podpisaniem umowy, o której mowa w ust. 1, polski podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi przedstawia cudzoziemcowi tłumaczenie umowy na język dla niego zrozumiały.
5.
Cudzoziemiec, któremu polski podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi zapewnia zakwaterowanie, może zgłosić staroście, który wydał zezwolenie na pracę sezonową dotyczące tego cudzoziemca, że kwatera mieszkalna nie spełnia warunków przewidzianych dla pomieszczeń przeznaczonych na pobyt ludzi w trakcie ich użytkowania.
6.
Starosta przekazuje zgłoszenie, o którym mowa w ust. 5, organom właściwym w zakresie kontroli przestrzegania przepisów dotyczących utrzymywania obiektów budowlanych.
