Rozdział 2 Zezwolenie na pracę cudzoziemca na rzecz polskiego podmiotu powierzającego pracę cudzoziemcowi - Ustawa o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej

Art. 26. Odmowa wszczęcia postępowania w sprawie wydania zezwolenia na pracę cudzoziemca na rzecz polskiego podmiotu powierzającego pracę cudzoziemcowi

1.

Zezwolenie na pracę cudzoziemca na rzecz polskiego podmiotu powierzającego pracę cudzoziemcowi wydaje wojewoda właściwy ze względu na siedzibę lub miejsce pobytu stałego polskiego podmiotu powierzającego pracę cudzoziemcowi.

2.

Wszczęcia postępowania w sprawie wydania zezwolenia na pracę cudzoziemca na rzecz polskiego podmiotu powierzającego pracę cudzoziemcowi odmawia się, a wszczęte postępowanie umarza, jeżeli powierzenie pracy cudzoziemcowi nastąpiłoby:

1)

w zakresie działalności określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 45 zezwolenie na pracę sezonową ust. 2;

2)

w przypadkach, o których mowa w art. 2 objaśnienie pojęć pkt 9 lit. c–e.

Art. 27. Rozpatrywanie wniosków

Wojewoda rozpatrując wnioski o wydanie zezwolenia na pracę cudzoziemca na rzecz polskiego podmiotu powierzającego pracę cudzoziemcowi uwzględnia w kolejności wnioski:

1)

przedsiębiorców określonych w wykazie, o którym mowa w art. 28 wykaz przedsiębiorców ust. 1;

2)

o wydanie kolejnego zezwolenia na pracę dla tego samego polskiego podmiotu powierzającego pracę cudzoziemcowi i dla tego samego cudzoziemca w wymiarze czasu pracy nie niższym i za wynagrodzeniem nie niższym niż określone w uprzednio wydanym zezwoleniu na pracę, ważnym w dniu złożenia kolejnego wniosku o wydanie zezwolenia na pracę;

3)

dotyczące cudzoziemców mających wykonywać pracę w zawodach określonych w wykazie, o którym mowa w art. 29 wykaz określający grupy zawodów, w których występują niedobory kadrowe ust. 1;

4)

pozostałe.

Art. 28. Wykaz przedsiębiorców

1.

Minister właściwy do spraw gospodarki tworzy wykaz przedsiębiorców wykonujących na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalność gospodarczą o istotnym znaczeniu dla gospodarki narodowej, zwany dalej „wykazem przedsiębiorców”.

2.

Wykaz przedsiębiorców prowadzony jest w systemie teleinformatycznym.

3.

Wykaz przedsiębiorców obejmuje:

1)

przedsiębiorców korzystających ze wsparcia inwestycji o istotnym znaczeniu dla gospodarki na podstawie przepisów wydanych na podstawie art. 19 opracowywanie i przyjmowanie programów ust. 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. z 2025 r. poz. 198),

2)

przedsiębiorców korzystających ze wsparcia nowych inwestycji w rozumieniu art. 2 objaśnienie pojęć pkt 1 ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz. U. z 2025 r. poz. 469),

3)

przedsiębiorców korzystających ze wsparcia na projekty inwestycyjne o znaczeniu strategicznym dla przejścia na gospodarkę o zerowej emisji netto w rozumieniu art. 53 przepis przejściowy ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 2023 r. o przygotowaniu i realizacji inwestycji w zakresie Krajowego Centrum Przetwarzania Danych (Dz. U. poz. 1501)
– zwanych dalej „przedsiębiorcami korzystającymi ze wsparcia”.

4.

Wykaz przedsiębiorców zawiera:

1)

firmę przedsiębiorcy korzystającego ze wsparcia;

2)

numer identyfikacyjny REGON przedsiębiorcy korzystającego ze wsparcia;

3)

numer identyfikacji podatkowej (NIP) przedsiębiorcy korzystającego ze wsparcia, jeżeli został nadany;

4)

siedzibę i adres przedsiębiorcy korzystającego ze wsparcia.

5.

Przedsiębiorcę korzystającego ze wsparcia zamieszcza się w wykazie przedsiębiorców:

1)

w dniu wydania decyzji, o której mowa w art. 21 finansowanie projektów w ramach programów ust. 4 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju, zwanej dalej „decyzją rozwojową”, albo w dniu zawarcia umowy o dofinansowanie projektu albo umowy o udzielenie dotacji celowej, o których mowa w art. 21 finansowanie projektów w ramach programów ust. 4 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju, zwanymi dalej „umową rozwojową” – w przypadku przedsiębiorcy korzystającego ze wsparcia, o którym mowa w ust. 3 pkt 1;

2)

w dniu wydania decyzji o wsparciu, o której mowa w art. 13 decyzja o wsparciu przedsiębiorcy realizującego nową inwestycję ust. 1 ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji, zwanej dalej „decyzją o wsparciu” – w przypadku przedsiębiorcy korzystającego ze wsparcia, o którym mowa w ust. 3 pkt 2;

3)

w dniu zawarcia umowy o udzielenie pomocy publicznej – w przypadku przedsiębiorcy korzystającego ze wsparcia, o którym mowa w ust. 3 pkt 3.

6.

Przedsiębiorcę korzystającego ze wsparcia, o którym mowa w ust. 3 pkt 1, usuwa się z wykazu przedsiębiorców w dniu, w którym:

1)

upłynął okres, na który została wydana decyzja rozwojowa, albo

2)

decyzja w sprawie uchylenia decyzji rozwojowej stała się ostateczna, albo

3)

decyzja w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji rozwojowej stała się ostateczna, albo

4)

decyzja w sprawie stwierdzenia wygaśnięcia decyzji rozwojowej stała się ostateczna, albo

5)

upłynął okres, na który została zawarta umowa rozwojowa, albo

6)

umowa rozwojowa przestała obowiązywać wskutek czynności prawnej dokonanej przez strony tej umowy, albo

7)

umowa rozwojowa przestała obowiązywać wskutek czynności prawnej dokonanej przez jedną ze stron tej umowy.

7.

Przedsiębiorcę korzystającego ze wsparcia, o którym mowa w ust. 3 pkt 2, usuwa się z wykazu przedsiębiorców w dniu, w którym:

1)

upłynął okres, na który została wydana decyzja o wsparciu, albo

2)

decyzja w sprawie uchylenia decyzji o wsparciu stała się ostateczna, albo

3)

decyzja w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji o wsparciu stała się ostateczna, albo

4)

decyzja w sprawie stwierdzenia wygaśnięcia decyzji o wsparciu stała się ostateczna.

8.

Przedsiębiorcę korzystającego ze wsparcia, o którym mowa w ust. 3 pkt 3, usuwa się z wykazu przedsiębiorców w dniu, w którym:

1)

upłynął okres, na który została zawarta umowa o udzielenie pomocy publicznej, o której mowa w ust. 5 pkt 3, albo

2)

umowa o udzielenie pomocy publicznej, o której mowa w ust. 5 pkt 3, przestała obowiązywać wskutek czynności prawnej dokonanej przez strony tej umowy, albo

3)

umowa o udzielenie pomocy publicznej, o której mowa w ust. 5 pkt 3, przestała obowiązywać wskutek czynności prawnej dokonanej przez jedną ze stron tej umowy.

9.

Minister właściwy do spraw gospodarki udostępnia wykaz przedsiębiorców w Biuletynie Informacji Publicznej, na stronie podmiotowej urzędu obsługującego tego ministra.

Art. 29. Wykaz określający grupy zawodów, w których występują niedobory kadrowe

1.

Minister właściwy do spraw pracy w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki oraz ministrem właściwym do spraw wewnętrznych może określić, w drodze rozporządzenia, wykaz określający grupy zawodów, w których występują niedobory kadrowe.

2.

Wykaz określający grupy zawodów, w których występują niedobory kadrowe, tworzony jest na podstawie badań, analiz i ocen dotyczących potrzeb krajowego rynku pracy, w tym na podstawie prowadzonego przez ministra właściwego do spraw pracy monitoringu zawodów deficytowych i nadwyżkowych na poziomie krajowym we współpracy z wojewódzkimi i powiatowymi urzędami pracy.

Art. 30. Wydawanie zezwolenia na pracę cudzoziemca na rzecz polskiego podmiotu powierzającego pracę cudzoziemcowi

1.

Zezwolenie na pracę cudzoziemca na rzecz polskiego podmiotu powierzającego pracę cudzoziemcowi wydaje się, jeżeli:

1)

cudzoziemiec będzie wykonywał pracę na podstawie umowy z polskim podmiotem powierzającym pracę cudzoziemcowi;

2)

wysokość wynagrodzenia cudzoziemca nie będzie niższa niż:
a) wysokość wynagrodzenia pracowników wykonujących pracę porównywalnego rodzaju lub na porównywalnym stanowisku oraz
b) wysokość minimalnego wynagrodzenia za pracę, o którym mowa w przepisach o minimalnym wynagrodzeniu za pracę;

3)

wymiar czasu pracy nie będzie niższy niż 1/4 pełnego wymiaru czasu pracy i nie będzie wyższy niż pełny wymiar czasu pracy.

2.

W przypadku złożenia wniosku o wydanie zezwolenia na pracę cudzoziemca w niepełnym wymiarze czasu pracy uwzględnia się wysokość wynagrodzenia, która będzie określona w umowie z cudzoziemcem, proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy.

Art. 31. Określenie listy zawodów, w stosunku do których odmawia się wydania zezwolenia na pracę cudzoziemca ze względu na trudną sytuację na lokalnym rynku pracy

1.

Poza przypadkami, o których mowa w art. 13 odmowa wydania zezwolenia na pracę ust. 1–4, wydania zezwolenia na pracę na rzecz polskiego podmiotu powierzającego pracę cudzoziemcowi odmawia się, jeżeli w dniu złożenia wniosku o wydanie zezwolenia na pracę zawód, w którym cudzoziemiec ma wykonywać pracę, znajduje się na liście zawodów, określonej przez starostę i zatwierdzonej przez wojewodę właściwych ze względu na główne miejsce wykonywania pracy przez cudzoziemca, zamieszczonej w rejestrze, o którym mowa w ust. 6.

2.

W przypadku gdy specyfika wykonywanej przez cudzoziemca pracy nie pozwala na wskazanie głównego miejsca jej wykonywania, w postępowaniu o wydanie zezwolenia na pracę bierze się pod uwagę listę zawodów, o której mowa w ust. 3, określoną przez starostę właściwego ze względu na siedzibę lub miejsce stałego pobytu polskiego podmiotu powierzającego pracę cudzoziemcowi.

3.

Starosta, na uzasadniony wniosek dyrektora powiatowego urzędu pracy, po uzyskaniu pozytywnej opinii powiatowej rady rynku pracy, może określić listę zawodów, w stosunku do których odmawia się wydania zezwolenia na pracę cudzoziemca ze względu na trudną sytuację na lokalnym rynku pracy, uzasadniającą ograniczenie możliwości podjęcia pracy przez cudzoziemców na terenie powiatu.

4.

Przy określaniu listy, o której mowa w ust. 3, starosta bierze pod uwagę stopę bezrobocia oraz zwolnienia grupowe na lokalnym rynku pracy, w szczególności stosunek liczby zarejestrowanych bezrobotnych i poszukujących pracy w poszczególnych zawodach do liczby ofert zgłoszonych do powiatowych urzędów pracy oraz wzrost liczby osób objętych zwolnieniami grupowymi, o których został zawiadomiony powiatowy urząd pracy.

5.

Wojewoda zatwierdza listę, o której mowa w ust. 3, dokonując wpisu do rejestru, o którym mowa w ust. 6. Wojewoda bierze pod uwagę względy bezpieczeństwa państwa i polityki migracyjnej oraz potrzeby rynku pracy.

6.

Minister właściwy do spraw pracy prowadzi rejestr list zawodów, o których mowa w ust. 3, w podziale na powiaty i województwa, i umieszcza go w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego tego ministra oraz w systemie teleinformatycznym, o którym mowa w art. 26 prowadzenie i udostępnianie systemów teleinformatycznych ust. 1 pkt 7 lit. b ustawy z dnia 20 marca 2025 r. o rynku pracy i służbach zatrudnienia.

7.

Wpis jest publikowany w rejestrze w dniu następującym po dniu jego dokonania.

8.

Do wykreślenia z rejestru list zawodów stosuje się odpowiednio ust. 1–7.

9.

Przepisu ust. 1 nie stosuje się w przypadkach określonych w przepisach wydanych na podstawie ust. 10.

10.

Minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, przypadki, w których nie stosuje się przepisu ust. 1, mając na uwadze zobowiązania wynikające z umów międzynarodowych wiążących Rzeczpospolitą Polską.

Art. 32. Informacje określane w zezwoleniu na pracę cudzoziemca na rzecz polskiego podmiotu powierzającego pracę cudzoziemcowi

1.

W zezwoleniu na pracę cudzoziemca na rzecz polskiego podmiotu powierzającego pracę cudzoziemcowi określa się:

1)

dane polskiego podmiotu powierzającego pracę cudzoziemcowi, o których mowa w art. 9 zawartość wniosku o wydanie zezwolenia na pracę ust. 1 pkt 1 lit. a–c;

2)

dane cudzoziemca, o których mowa w art. 9 zawartość wniosku o wydanie zezwolenia na pracę ust. 1 pkt 3;

3)

stanowisko lub rodzaj pracy;

4)

wymiar czasu pracy;

5)

najniższe wynagrodzenie, jakie będzie otrzymywać cudzoziemiec na danym stanowisku;

6)

rodzaj umowy będącej podstawą wykonywania pracy;

7)

okres ważności zezwolenia.

2.

Jeżeli zezwolenie na pracę cudzoziemca dotyczy pracy cudzoziemca w charakterze pracownika tymczasowego, w zezwoleniu jest określany pracodawca użytkownik.

Art. 33. Powierzenie cudzoziemcowi pracy o innym charakterze lub na innym stanowisku niż określone w zezwoleniu na pracę

1.

Polski podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi może powierzyć cudzoziemcowi pracę o innym charakterze lub na innym stanowisku niż określone w zezwoleniu na pracę na rzecz polskiego podmiotu powierzającego pracę cudzoziemcowi na okresy łącznie nieprzekraczające 30 dni w roku kalendarzowym, jeżeli są spełnione pozostałe warunki określone w zezwoleniu na pracę i jeżeli uprzednio powiadomi wojewodę, który wydał zezwolenie na pracę, za pomocą systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 26 prowadzenie i udostępnianie systemów teleinformatycznych ust. 1 pkt 7 lit. b ustawy z dnia 20 marca 2025 r. o rynku pracy i służbach zatrudnienia.

2.

Poza przypadkami, o których mowa w art. 18 niewymaganie zmiany lub wydania nowego zezwolenia na pracę ust. 1, zmiana lub wydanie nowego zezwolenia na pracę na rzecz polskiego podmiotu powierzającego pracę cudzoziemcowi nie są wymagane, jeżeli:

1)

nastąpiła zmiana warunków pracy cudzoziemca na zasadach określonych przepisami art. 9¹ czasowe zawieszenie stosowania przepisów prawa pracy lub art. 23^1a porozumienie o stosowaniu mniej korzystnych warunków zatrudnienia ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2025 r. poz. 277) lub art. 4 wykonywanie pracy w okresie przestoju ekonomicznego lub obniżonego wymiaru czasu ustawy z dnia 11 października 2013 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z ochroną miejsc pracy (Dz. U. z 2025 r. poz. 5 i 620);

2)

zwiększono wymiar czasu pracy określony w zezwoleniu na pracę nie więcej niż do pełnego wymiaru czasu pracy, przy jednoczesnym proporcjonalnym zwiększeniu wynagrodzenia.

Art. 34. Wydawanie zezwolenia na pracę cudzoziemca na rzecz polskiego podmiotu powierzającego pracę cudzoziemcowi na czas określony

1.

Zezwolenie na pracę cudzoziemca na rzecz polskiego podmiotu powierzającego pracę cudzoziemcowi wydaje się na czas określony, nie dłuższy niż 1 rok, jeżeli:

1)

wniosek o wydanie zezwolenia na pracę jest złożony przez polski podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi prowadzący działalność gospodarczą przez okres krótszy niż 1 rok lub

2)

czas pracy nie będzie przekraczał 1/2 pełnego wymiaru czasu pracy lub 20 godzin tygodniowo.

2.

Zezwolenie na pracę cudzoziemca w charakterze pracownika tymczasowego wydaje się na czas nie dłuższy niż określony przepisami art. 20 okres wykonywania pracy tymczasowej na rzecz jednego pracodawcy użytkownika ustawy z dnia 9 lipca 2003 r. o zatrudnianiu pracowników tymczasowych.

Dz.U.2025.0.621 - Ustawa z dnia 20 marca 2025 r. o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej