Prawo konsularne
Stan prawny aktualny na dzień: 21.03.2023
Dz.U.2023.0.199 t.j. - Ustawa z dnia 25 czerwca 2015 r. - Prawo konsularne
DZIAŁ I. PRZEPISY OGÓLNE
1.
Ilekroć w ustawie jest mowa o:
1)
państwie przyjmującym – oznacza to państwo przyjmujące w rozumieniu Konwencji wiedeńskiej o stosunkach konsularnych, sporządzonej w Wiedniu dnia 24 kwietnia 1963 r. (Dz. U. z 1982 r. poz. 98);
2)
okręgu konsularnym − oznacza to obszar wykonywania funkcji konsularnych w rozumieniu Konwencji wiedeńskiej o stosunkach konsularnych, sporządzonej w Wiedniu dnia 24 kwietnia 1963 r.;
3)
personelu dyplomatyczno-konsularnym – oznacza to personel dyplomatyczno-konsularny w rozumieniu ustawy z dnia 21 stycznia 2021 r. o służbie zagranicznej (Dz. U. z 2022 r. poz. 1076 i 1283);
4)
urzędzie konsularnym – oznacza to konsulat generalny, konsulat, wicekonsulat albo agencję konsularną, jak też wydział konsularny lub inną komórkę organizacyjną wyodrębnioną w strukturze przedstawicielstwa dyplomatycznego Rzeczypospolitej Polskiej, obsługujące konsula.
5)
(uchylony)
2.
Ilekroć w ustawie jest mowa o obywatelach polskich, odnosi się to, z wyłączeniem art. 20 pomoc konsularna udzielana obywatelowi polskiemu, art. 26 czynności konsula wykonywane na wniosek organu administracji publicznej ust. 1, art. 36 działania dla wsparcia opuszczenia przez obywateli polskich zagrożonego obszaru, art. 39 udzielanie pomocy finansowej obywatelom polskim, art. 48 zapomoga udzielana obywatelom polskim lub osobom polskiego pochodzenia i art. 120 konsul honorowy RP, odpowiednio do osób prawnych i jednostek organizacyjnych nie będących osobami prawnymi, które mają siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
