§ 1.
Do zarządzeń oraz postanowień referendarza sądowego stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące zarządzeń przewodniczącego oraz postanowień sądu.
§ 2.
Od zarządzeń i postanowień referendarza sądowego, o których mowa w art. 30 przesłanki i tryb ustanowienia kuratora § 1, art. 49 skutek niezachowania warunków formalnych pisma § 2 oraz art. 234 opłata kancelaryjna § 2, przysługuje sprzeciw. Sprzeciw rozpoznaje sąd, w którym wydano zaskarżone orzeczenie.
§ 3.
W razie wniesienia sprzeciwu zarządzenie lub postanowienie, przeciwko któremu został on wniesiony, traci moc.
§ 4.
Sprzeciw wnosi się do sądu w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia stronie zarządzenia lub postanowienia referendarza sądowego, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej.
§ 5.
Sprzeciw wniesiony po upływie terminu sąd odrzuca.
§ 6.
Sąd rozpoznaje sprawę jako sąd pierwszej instancji, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej.