§ 1.
Sąd odrzuca skargę :
1)
jeżeli sprawa nie należy do właściwości sądu administracyjnego;
2)
wniesioną po upływie terminu do jej wniesienia;
3)
gdy nie uzupełniono w wyznaczonym terminie braków formalnych skargi;
4)
jeżeli sprawa objęta skargą pomiędzy tymi samymi stronami jest w toku lub została już prawomocnie osądzona;
5)
jeżeli jedna ze stron nie ma zdolności sądowej albo jeżeli skarżący nie ma zdolności procesowej, a nie działa za niego przedstawiciel ustawowy albo jeżeli w składzie organów jednostki organizacyjnej będącej stroną skarżącą zachodzą braki uniemożliwiające jej działanie;
5a)
jeżeli interes prawny lub uprawnienie wnoszącego skargę na uchwałę lub akt, o którym mowa w art. 3 kontrola działalności administracji publicznej § 2 pkt 5 i 6, nie zostały naruszone stosownie do wymagań przepisu szczególnego;
6)
jeżeli z innych przyczyn wniesienie skargi jest niedopuszczalne.
§ 2.
Z powodu braku zdolności sądowej jednej ze stron albo zdolności procesowej skarżącego i niedziałania przedstawiciela ustawowego lub braku w składzie organów jednostki organizacyjnej będącej skarżącym, uniemożliwiającego jego działanie, sąd odrzuci skargę dopiero wówczas, gdy brak nie zostanie uzupełniony.
§ 3.
Sąd odrzuca skargę postanowieniem. Odrzucenie skargi może nastąpić na posiedzeniu niejawnym.
§ 4.
Sąd nie może odrzucić skargi z powodu, o którym mowa w § 1 pkt 1, jeżeli w tej sprawie sąd powszechny uznał się za niewłaściwy.