1.
Z wnioskiem o pozwolenie na utworzenie uczelni niepublicznej może wystąpić do ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego osoba fizyczna albo osoba prawna niebędąca państwową ani samorządową osobą prawną.
2.
Utworzenie uczelni niepublicznej oraz uzyskanie przez nią uprawnień do prowadzenia studiów wyższych na danym kierunku i określonym poziomie kształcenia wymaga pozwolenia ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego.
2a.
Uzyskanie pozwolenia, o którym mowa w ust. 2, na prowadzenie studiów na kierunkach pielęgniarstwo lub położnictwo wymaga posiadania akredytacji ministra właściwego do spraw zdrowia na podstawie art. 59 akredytacja na prowadzenie studiów na kierunkach pielęgniarstwo lub położnictwo ustawy z dnia 15 lipca 2011 r. o zawodach pielęgniarki i położnej.
3.
W pozwoleniu, o którym mowa w ust. 2, określa się założyciela uczelni, jej nazwę, siedzibę, prowadzone kierunki studiów i poziom kształcenia, a także minimalną wielkość i rodzaj środków majątkowych, które założyciel jest obowiązany przeznaczyć na jej utworzenie i funkcjonowanie, z tym że wysokość środków finansowych nie może być niższa niż 500 tysięcy złotych.
4.
Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego odmawia udzielenia pozwolenia, jeżeli z wniosku o wydanie pozwolenia wynika, że uczelnia niepubliczna lub jej jednostki organizacyjne nie będą spełniały warunków niezbędnych do prowadzenia studiów określonych w ustawie i aktach wykonawczych wydanych na jej podstawie.
5.
Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego odmawia udzielenia pozwolenia osobie fizycznej, która:
1)
została skazana prawomocnym wyrokiem za przestępstwo umyślne lub umyślne przestępstwo skarbowe;
2)
została wpisana do rejestru dłużników niewypłacalnych Krajowego Rejestru Sądowego;
3)
posiada wymagalne zobowiązania wobec Skarbu Państwa.
6.
Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego odmawia udzielenia pozwolenia osobie prawnej w przypadku:
1)
postawienia w stan likwidacji;
2)
postawienia w stan upadłości;
3)
wpisania do rejestru dłużników niewypłacalnych Krajowego Rejestru Sądowego;
4)
posiadania wymagalnych zobowiązań wobec Skarbu Państwa;
5)
gdy w stosunku choćby do jednej z osób umocowanych do reprezentacji zachodzi przynajmniej jedna z przesłanek określonych w ust. 5.
7.
Decyzje, o których mowa w ust. 5 i 6, minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego wydaje bez zasięgania opinii Polskiej Komisji Akredytacyjnej.
8.
Pozwolenie, o którym mowa w ust. 2, wydaje się na czas nieokreślony.
9.
(uchylony)
10.
(uchylony)
11.
(uchylony)
12.
(uchylony)
