1.
Komisja jest instytucją działającą niezależnie na rzecz doskonalenia jakości kształcenia.
2.
Komisja w swoich pracach kieruje się zasadą rzetelności, bezstronności i przejrzystości oraz dążeniem do wyrównywania udziału kobiet i mężczyzn w jej pracach.
3.
Komisja dokonuje oceny jakości kształcenia na kierunkach studiów (ocena programowa), mając na uwadze:
1)
programy kształcenia, z uwzględnieniem misji i strategii rozwoju uczelni;
2)
standardy kształcenia określone w przepisach wydanych na podstawie art. 9b rozporządzenie w sprawie standardów kształcenia na niektórych kierunkach studiów i art. 9c rozporządzenie w sprawie standardów kształcenia przygotowującego do wykonywania zawodu nauczyciela;
3)
kwalifikacje nauczycieli akademickich oraz innych osób prowadzących zajęcia ze studentami;
4)
współpracę z otoczeniem społeczno-gospodarczym w procesie kształcenia;
5)
skuteczność wewnętrznego systemu zapewnienia jakości kształcenia;
6)
funkcjonowanie potwierdzania efektów uczenia się;
7)
umiędzynarodowienie procesu kształcenia;
8)
akredytacje i certyfikaty instytucji krajowych i międzynarodowych;
9)
infrastrukturę wykorzystywaną do realizacji efektów kształcenia;
10)
wsparcie studentów w procesie uczenia się.
4.
(uchylony)
4a.
(uchylony)
5.
Komisja dokonuje oceny programowej z inicjatywy własnej lub na wniosek uczelni oraz, w przypadkach określonych w art. 11a zawiadomienie o uruchomieniu kierunku studiów, ocena jakości kształcenia ust. 3 i art. 49 zadania i uprawnienia Komisji ust. 4, na wniosek ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego.
6.
Do członków oraz ekspertów Komisji stosuje się odpowiednio przepisy art. 24 wyłączenie pracownika organu od udziału w postępowaniu ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego. Wyłączenia członka Komisji lub eksperta dokonuje przewodniczący Komisji.
7.
Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego określi, w drodze rozporządzenia, ogólne kryteria oceny programowej, uwzględniając potrzebę zapewnienia wysokiej jakości kształcenia.
