Rozdział 1. Postępowanie w sprawie wymierzenia kary - Prawo ochrony środowiska

Art. 298. Administracyjne kary pieniężne

1.

Administracyjne kary pieniężne wymierza, w drodze decyzji, wojewódzki inspektor ochrony środowiska za:

1)

przekroczenie określonych w pozwoleniach, o których mowa w art. 181 pozwolenia udzielane przez organ ochrony środowiska ust. 1 pkt 1 i 2, ilości lub rodzaju gazów lub pyłów wprowadzanych do powietrza;

2)

(uchylony)

3)

(uchylony)

4)

naruszenie warunków decyzji zatwierdzającej instrukcję prowadzenia składowiska odpadów albo decyzji określającej miejsce i sposób magazynowania odpadów, wymaganych przepisami ustawy o odpadach, co do rodzaju i sposobów składowania lub magazynowania odpadów;

5)

przekroczenie, określonych w decyzji o dopuszczalnym poziomie hałasu lub pozwoleniu, o którym mowa w art. 181 pozwolenia udzielane przez organ ochrony środowiska ust. 1 pkt 1, poziomów hałasu.

2.

(uchylony)

Orzeczenia: 10 Porównania: 1

Art. 299. Przekroczenie lub naruszenie

1.

Wojewódzki inspektor ochrony środowiska stwierdza przekroczenie lub naruszenie na podstawie:

1)

kontroli, a w szczególności dokonanych w ich trakcie pomiarów lub za pomocą innych środków dowodowych;

2)

pomiarów prowadzonych przez podmiot korzystający ze środowiska, obowiązany do dokonania takich pomiarów.

2.

O stwierdzeniu przekroczenia lub naruszenia na podstawie kontroli wojewódzki inspektor ochrony środowiska, w terminie 21 dni od wykonania pomiarów, zawiadamia podmiot korzystający ze środowiska, przekazując mu wyniki pomiarów.

Orzeczenia: 6 Porównania: 1

Art. 300. Wymiar kary biegnącej

1.

Po stwierdzeniu przekroczenia lub naruszenia, na podstawie kontroli, o której mowa w art. 299 przekroczenie lub naruszenie ust. 1 pkt 1, wojewódzki inspektor ochrony środowiska wydaje decyzję ustalającą wymiar kary biegnącej.

2.

Wymiar kary biegnącej ustala się, z zastrzeżeniem ust. 3, uwzględniając przekroczenie lub naruszenie w skali doby.

3.

Za przekroczenie ilości lub rodzaju gazów lub pyłów wprowadzanych do powietrza wymiar kary biegnącej określa się, uwzględniając przekroczenie w skali godziny.

4.

W decyzji ustalającej wymiar kary biegnącej określa się:

1)

wielkość stwierdzonego przekroczenia lub naruszenia odpowiednio w skali doby albo godziny;

2)

wymiar kary biegnącej;

3)

termin, od którego kara biegnąca będzie naliczana, jako odpowiednio dzień albo pełną godzinę zakończenia wykonania pomiarów, pobrania próbek albo dokonania innych ustaleń stanowiących podstawę stwierdzenia przekroczenia lub naruszenia.

Orzeczenia: 3 Porównania: 1

Art. 301. Kara biegnąca

1.

Kara biegnąca jest naliczana, z zastrzeżeniem ust. 2 oraz art. 304 nie ustanie przekroczenia lub naruszenia, do czasu stwierdzenia, na zasadach określonych w art. 299 przekroczenie lub naruszenie ust. 1, zmiany wielkości przekroczenia lub naruszenia.

2.

Wymiar kary biegnącej może ulec zmianie na wniosek podmiotu korzystającego ze środowiska, zawierający:

1)

wyniki pomiarów lub sprawozdanie z własnych ustaleń;

2)

termin przeprowadzenia pomiarów lub dokonania własnych ustaleń;

3)

informacje o sposobie ograniczenia przekroczenia lub naruszenia.

3.

Wniosek, o którym mowa w ust. 2, powinien być przedłożony wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska w terminie 30 dni od dokonania własnych pomiarów lub ustaleń.

4.

Jeżeli przekroczenie zostało stwierdzone na zasadach określonych w art. 299 przekroczenie lub naruszenie ust. 1 pkt 1, pomiary, o których mowa w ust. 2 pkt 1, powinny być przeprowadzone w miejscach i w sposób zgodny z pomiarami dokonanymi przez wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska, który stwierdził przekroczenie.

5.

Wojewódzki inspektor ochrony środowiska ustali, w drodze decyzji, wymiar nowej kary biegnącej, określając termin naliczania kary od pełnej godziny albo doby od terminu, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, jeżeli w terminie 30 dni nie zakwestionuje zasadności złożonego wniosku.

Orzeczenia: 4 Porównania: 1

Art. 302. Decyzja o wymierzeniu kary

1.

Wojewódzki inspektor ochrony środowiska podejmuje, na podstawie ostatecznych decyzji określających wymiar kary biegnącej, decyzję o wymierzeniu kary:

1)

za okres do ustania przekroczenia lub naruszenia – po stwierdzeniu z urzędu lub na wniosek podmiotu korzystającego ze środowiska, że przekroczenie lub naruszenie ustało, albo

2)

za okres do dnia 31 grudnia każdego roku – jeżeli do tego dnia przekroczenie lub naruszenie nie zostało usunięte.

2.

W razie złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, stosuje się odpowiednio art. 301 kara biegnąca, ust. 2–5.

Orzeczenia: 4 Porównania: 1

Art. 303. Wyższe przekroczenie lub naruszenie

Jeżeli wojewódzki inspektor ochrony środowiska w ciągu 30 dni od dnia wpływu wniosku, o którym mowa w art. 301 kara biegnąca, ust. 2 lub art. 302 decyzja o wymierzeniu kary, ust. 1 pkt 1, stwierdzi, że przekroczenie lub naruszenie jest wyższe, niż podano we wniosku, lub nie ustało, wymierza nową wysokość kary biegnącej począwszy odpowiednio od doby albo godziny, w której stwierdzono bezzasadność wniosku, jednocześnie podwyższając jej wysokość dwukrotnie na okres 60 dni.

Orzeczenia: 2 Porównania: 1

Art. 304. Nie ustanie przekroczenia lub naruszenia

Jeżeli do dnia zmiany stawek opłat za korzystanie ze środowiska stanowiących podstawę wymiaru kary albo do dnia zmiany stawek kar, o których mowa w art. 311 przekroczenie dopuszczalnego poziomu hałasu ust. 2, stwierdzone przekroczenie lub naruszenie nie ustało, wojewódzki inspektor ochrony środowiska ustala w drodze decyzji nowy wymiar kary biegnącej, stosując nowe stawki od dnia ich wprowadzenia.

Orzeczenia: 1 Porównania: 1

Art. 305. Zastrzeżenia pomiarów

1.

Wojewódzki inspektor ochrony środowiska stwierdza przekroczenie warunków korzystania ze środowiska na podstawie, o której mowa w art. 299 przekroczenie lub naruszenie ust. 1 pkt 2, jeżeli:

1)

podmiot korzystający ze środowiska prowadzi wymagane pomiary wielkości emisji;

2)

spełnione są warunki określone w art. 147a obowiązek wykonania pomiarów wielkości emisji.

2.

Wojewódzki inspektor ochrony środowiska może nie uznać przedkładanych mu wyników wymaganych pomiarów wielkości emisji, jeżeli pomiary te nasuwają zastrzeżenia.

3.

Wyniki pomiarów prowadzonych przez podmiot korzystający ze środowiska nasuwają zastrzeżenia, jeżeli w szczególności:

1)

jest oczywiste, że środki techniczne mające na celu zapobieganie lub ograniczanie emisji ze względu na ich rodzaj nie mogą zapewnić redukcji stężeń substancji dokumentowanej tymi wynikami;

2)

przyrządy użyte do pomiarów nie spełniają wymagań prawnej kontroli metrologicznej w rozumieniu ustawy z dnia 11 maja 2001 r. – Prawo o miarach (Dz. U. z 2022 r. poz. 2063);

3)

nie były przestrzegane zasady pobierania próbek, przez co wyniki analiz nie są miarodajne dla ustalenia wielkości emisji;

4)

w pracach laboratoryjnych nie były spełnione wymagania, o których mowa w art. 12 metodyki referencyjne.

4.

W przypadkach, o których mowa w ust. 1, wojewódzki inspektor ochrony środowiska wymierza karę za przekroczenie stwierdzone w roku kalendarzowym, uwzględniając zmiany stawek opłat i kar, o których mowa w art. 304 nie ustanie przekroczenia lub naruszenia, w okresie objętym karą.

Orzeczenia: 11 Porównania: 1

Art. 305a. Brak pomiarów lub zastrzeżenia do pomiarów

1.

Jeżeli podmiot korzystający ze środowiska nie prowadzi wymaganych pomiarów wielkości emisji, pomiary ciągłe nie są prowadzone przez rok kalendarzowy lub pomiary nasuwają zastrzeżenia:

1)

przekroczenie warunków korzystania ze środowiska określonych w pozwoleniach, o których mowa w art. 181ust . 1 pkt 1 i 2, lub decyzjach, o których mowa w art. 298 administracyjne kary pieniężne ust. 1 pkt 4, lub decyzjach o dopuszczalnym poziomie hałasu stwierdza się, stosując odpowiednio art 299–304.

2)

(uchylony)

2.

Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, jeżeli nie są spełnione warunki prowadzenia pomiarów, o których mowa w art. 147a obowiązek wykonania pomiarów wielkości emisji, w tym pobierania próbek.

Porównania: 1

Art. 306. Rozporządzenie w sprawie wymierzania kar na podstawie pomiarów ciągłych

1.

Minister właściwy do spraw klimatu może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki wymierzania kar na podstawie pomiarów ciągłych.

2.

W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, mogą zostać ustalone:

1)

szczegółowe warunki uznawania pomiarów za ciągłe;

2)

sposoby ustalania przekroczeń na podstawie wyników ciągłych pomiarów w zakresie:
a) wprowadzania gazów lub pyłów do powietrza,
b) (uchylona)
c) emitowania hałasu do środowiska.

3.

W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, mogą zostać ustalone sposoby uzupełniania brakujących wyników pomiarów.

Orzeczenia: 1 Porównania: 1

Art. 307. Uchylony

Orzeczenia: 1 Porównania: 1

Art. 308. Negatywne przesłanki wszczęcia postępowania w sprawie wymierzenia kary

Wojewódzki inspektor ochrony środowiska nie wszczyna postępowania w sprawie wymierzenia kary, jeżeli przewidywana jej wysokość nie przekroczy 800 zł.

Orzeczenia: 2 Porównania: 1

Dz.U.2024.0.54 t.j. - Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska